กลั่นใจ สายแดด กับ สายน้ำ

ชลกานต์

[แดดเช้า] 

ถึงสายน้ำ
เคยบอบช้ำกับลมซ้ำกระหน่ำไหม
ฉันอยากถามถึงความงามความเป็นไป
เธอเคยไหม? ถูกกระเทาะเปลือกเปราะบาง
สายน้ำเอย
โปรดเปิดเผยเธอมีเปลือกตรงไหนบ้าง
ลมโหมลงกระหน่ำซ้ำซัดผ่ากลาง
เธอยังกล้าไหลเวิ้งว้าง กลางสายชล
ถึงสายน้ำ
ฉันยังร่ำคำถามหาเหตุผล
ความเป็นเธอเอ่อไหลคล้ายร่ายมนตร์
บันดาลดลเย็นผ่านซ่านหัวใจ
ถึงสายน้ำ
ชีวิตยังเดินย้ำ ซ้ำอ่อนไหว
เธอยังคงเดินหน้าท้าทายไป
ไม่เคยไหลย้อนกลับไม่หลับ-ทวน
ถึงสายน้ำ
ปรับตัวซ้ำซ้ำรอยไม่คล้อยหวน
โลกยังผันวันยังหมุนวุ่นแปรปรวน
เธอใคร่ครวญอย่างไร นะ สายน้ำ.
                                                                  [ชลกานต์]
โอสายแดดแผดจ้าทาฟ้ารุ่ง
เปลือกนั้นมีแต่งปรุงรอบตัวฉัน
ดังเธอเห็นน้ำใสในนิ่งนั้น
ลึกลึกหวั่นดังน้ำไหลไม่เคยนิ่ง
สายแดดเอย
ฉันเปิดเผยตัวฉันแก่ทุกสิ่ง
ต่างคนมองความคิดต่างความจริง
หลากหลายอิงความหมายในใจใคร
สายแดดที่รัก
อย่าตระหนักเหตุผลค้นขุ่นใส
สัมผัสฉันเรื่อยเรื่อยและเรื่อยไป
ในดวงใจเราจะสื่อซึ่งความเป็น
สายแดดจ๋า
เหนือนาวามีนางนวลทวนลมเล่น
เหนือดวงตายังมีอื่นซ่อนเร้น
เราต่างเข็นชีวิตในทิศเรา
ถึงสายแดด
ซุ้มพวงแสดระบัดสีระบายเถา
ในหับไม้ใต้ใบปรกรกเรื้อเงา
อาจว่างเปล่า-หรือซ้อนซบ-ทบความคิด
                                          [แดดเช้า] 
ฉันมั่นว่าสายน้ำไร้เปลือกหุ้ม
จึงไร้ความกลัดกลุ้มหุ้มถูก-ผิด
ความหวั่นไหวของสายน้ำฉ่ำเพียงฤทธิ์
เพียงดวงจิตใสสะอาดเป็นหยาดเพชร
ถึงสายน้ำ
กลไกแห่งทุกถ้อยคำล้วนเบ็ดเสร็จ
เป็นเหตุผลดลบันดาลสานทุกเม็ด
ปรุงแต่งเก็จละเอียดละเมียดพอ
สายน้ำเอย
ทุกหยาดเธอเฉลย เผยแรงก่อ
เป็นสายน้ำฉ่ำเย็นกระเซ็นรอ
เพื่อถักทอสายแดดแสดระยับ
ถึงสายน้ำ
เพียงไร้รอยซ้ำย้ำเธอเกิดดับ
กระทบลมกระเทือนฝนเธอยังรับ
ทุกสัมผัสซึมซับแห่งน้ำเนื้อ
สายน้ำที่รัก
เธอไม่เคยคิดพักหลับใหลเอื้อ
เธอไม่เคยหยุดนิ่งเพียงอิงเรือ
พลังเธอเหลือเฟือ นะ สายน้ำ.
                                                                   (ชลกานต์)
แดดระยับจับหน้าต่างทางลมโบก
โลกทั้งโลกพราวพร่างสว่างไสว
แดดกระซิบถามฉันฝันอะไร
ในดวงใจสายน้ำฉ่ำลึกนั้น
สายแดดจ๋า
เปลือกมายามีมากจนไหวหวั่น
อาจบางทีขรึมเศร้าเหงาเงียบงัน
โหยหาวันมีใครสัมผัสรู้
สายแดดจ๋า
ขณะที่บางคราเราขับสู้
ทั้งน้ำตาไหลหลั่งและพรั่งพรู
ส่งเรือสู่ฝั่งฝันดังใจเรือ
สายแดดจ๋า
กว่าส่งใครถึงท่าจนเหนื่อยเหลือ
เวิ้งทะเลโอบเรากับคาวเกลือ
หรือชีวีตเราเพื่อความอ้างว้าง
สายแดดจ๋า
ด้วยฝนยังเทมาจากฟ้ากว้าง
สายน้ำจึงไหลบ่าระยะทาง
จากฝันฟ้าสู่ฝันสร้างทางน้ำไหล..