อีกฟากฝั่งฟ้ากว้างอย่างที่เห็น ตะวันเร้นหลบหน้าฟ้าโกรธกริ้ว หลังระบายสายฝนหล่นลมปลิว ตะวันริ้วรุ้งสายคล้ายปลอบใจ ปลอบขวัญฟ้ากดดันตะวันฉาย ปลอบขวัญเมฆร่วงรายคล้ายหวั่นไหว ปลอบขวัญกาลผ่านพ้นระคนไอ ปลอบขวัญสายลมไกวแกว่งพายุ ชื่นใจนัก ... รุ้งรายคล้ายไหมผืน ที่ตะวันถักทอยื่น ประรอยปรุ ปรุแห่งความทลายรอยประทุ มุทะลุยามคะนองของฝนฟ้า อีกฟากฝั่งฟ้ากว้างอย่างที่เห็น ตะวันยังหลบเร้นความคลั่งบ้า แต่ตะวันหลังฝนหลั่งยังเมตตา ปลอบขวัญมาเป็นรุ้งสวย คอยอวยพร.
8 กันยายน 2548 09:01 น. - comment id 512761
เอางานเก่ามาปลอบฟ้าด้วยคนนะครับผม ๏ พิรุณพรมกล่อมหล้า................โลมดิน รินหลั่งหลากรดริน.......................แน่นฟ้า อสนีบาตฟาดจินต์........................หวาดหวั่น แปลบปลาบวาบอกข้า...................ดั่งให้ดับสูญ ฯ ๏ เคืองใครหรือแผ่นฟ้า...............อสนี จึงกู่บาตวจี..................................ก้องโพ้น เสียงสนั่นปฐพี.............................เลื่อนลั่น ฟาดหยั่งจากฟากโน้น..................สู่ห้วงดินแดน ฯ ๏ โศกหมองครองแผ่นฟ้า.............วสันต์ นัยเนตรนองทุกวัน.. ....................ค่ำเช้า ฤาเจ็บเกินจำนรรค์.......................บอกกล่าว จึงหลั่งพิรุณเศร้า...........................เพื่อล้างทุกข์ใจ ฯ ๏ อยากปลอบเธออย่าเศร้า.............โศกา เพียงช่วงวันเวลา...........................เพื่อพ้น มินานสุขนำพา...............................เกิดก่อ ทุกข์โศกเคยท่วมท้น......................จักร้างเลือนหาย ๚ะ๛
8 กันยายน 2548 11:13 น. - comment id 512803
เก็บรุ้งสวยจากราวสรวงพราวรวงนั้น นึกขอบคุณแสงตะวันอันอุ่นอ่อน แม้นบ้างครั้งกราดเกรี้ยวเคี่ยวขับร้อน เพราะสะท้อนความเคลื่อนไหวในห้วงกาล แต่ยังมีปรารถนาดีแด่ทุกมิตร คอยจุมพิตโลกสวยด้วยยิ้มหวาน เป็นกำลังศรัทธามาช้านาน ทุกแดดจารจากตะวันนั้นลึกซึ้ง.. มาแล้วค่า ช้าหน่อย คิคิ เพราะมัวแต่แก้ไขกลอนที่เขียนไว้เมื่อคืนค่า ของพี่แดดเช้ายังคงความงดงามแฝงแนวคิดเช่นเคย
8 กันยายน 2548 12:07 น. - comment id 512850
รุ่งทอแสงสีสดสวยบนฟ้า ดุจดังเธอทอสายใยลงมา เพื่อบอกหนึ่งคำว่าห่วงหา จากฟากฟ้าพร้อมคำปลอบใจ มาชื่นชมผลงานจ๊ะ...
8 กันยายน 2548 12:52 น. - comment id 512882
ว้าว .....หวานจังเลยค่า อบอุ้นอบอุ่น กลอนของพี่แดดเช้านี่ แหะๆๆ ชอบจังคะ
8 กันยายน 2548 12:55 น. - comment id 512885
มีสายรุ้งคอยปลอบขวัญแบบนี้ คงมีขวัญกำลังใจที่ดีแน่ค่ะ
8 กันยายน 2548 14:14 น. - comment id 512919
ฟากฟ้ากว้าง...ขอบเขต...แสนยิ่งใหญ่ ฟ้าปลอบใจ..เมฆซบ...พบแรกขวัญ แสงรอนรอน...ตะวัน...เคล้าวสันต์ ค่าอนันต์...อวยพร...ให้สุขใจ (นะ) สวัสดีครับ
8 กันยายน 2548 14:47 น. - comment id 512939
ขอบคุณที่ปลอบขวัญตะวันฉาย ขอบคุณที่สายแดดเช้าพราวไสว ขอบคุณที่เมฆมีคนคอยปลอบใจ ขอบคุณที่ยังมีใจ..สายสัมพันธ์
8 กันยายน 2548 17:03 น. - comment id 513037
ปลอบใจ...ปลอบขวัญ...บนฟากฟ้า....งดงามค่ะ.........
8 กันยายน 2548 18:19 น. - comment id 513063
คางกระทบสั่นเปียกปอนตอนเปียกฝน ท้องฟ้าหม่นมืดดำฉ่ำน้ำใส รอแดดเช้า..ลอดหล้ามาปลอบใจ เพียงอุ่นไอ..เมตตา..พาหายตรม
31 ตุลาคม 2550 18:22 น. - comment id 780545
เพราะหนังสือคือเพื่อนเหมือนญาติมิตร ให้ข้อคิดแนวทางรู้สร้างสรรค์ ก่อประโยชน์เกื้อหนุนคุณอนันต์ อ่านทุกวันทันสมัยสุขใจจริง