กี่วันกี่เดือนกี่ปี กี่ความเหงาที่มีจึงจะหมดไป ความรักโรยแรงอ่อนแสงลงแล้วหรือไร ไม่เคยเข้าใจไม่เคยทำให้ได้รู้สึกดี เพราะมีความห่างไกลเป็นศัตรูตัวร้าย คอยจ้องทำลายความผูกพันที่ล้นปรี่ ระยะทางอาจเปลี่ยนใจเธอได้ในบางที และความเหงาที่มีคงเพิ่มขึ้นทุกนาทีถ้าแพ้มัน ฉันคงไม่อาจทำสิ่งใดได้ นอกจากใช้หัวใจคอยสังเกตความไหวหวั่น ถึงความเปลี่ยนแปลงในทุกเวลาที่เราห่างกัน ว่าจะยังคงมีฉันอยู่ตรงนั้นรึเปล่า...ในใจเธอ
คะน้า 27 ธ.ค. 2544 23:02 น. - ID 8065 
857
5
0
27 ธันวาคม 2544 23:27 น. - comment id 27595
เพราะจังค่ะ....ถึงจะหวั่นไหว แต่ก็อบอุ่นใจอยู่ลึก ๆ
27 ธันวาคม 2544 23:53 น. - comment id 27605
ชัวร์แน่ ๆ ว่า มีเธออยู่ตรงกลางใจเลยแหละ
28 ธันวาคม 2544 04:59 น. - comment id 27640
งดออกเสียง....แวะมาอิอิ
28 ธันวาคม 2544 07:53 น. - comment id 27641
ขอบคุนที่ไปติชมตามจึงตามมาให้กำลังใจ หนะ ครับ
28 ธันวาคม 2544 09:47 น. - comment id 27655
ระยะทางเป็น factor นึงที่ทำให้รู้สึกไม่ได้ แต่ถ้าความรักของคนสองคนมั่นคงเพียงพอ เชื่อว่า รักแท้ไม่แพ้ระยะทางหรอกค่ะ เพราะจังเลย
28 ธันวาคม 2544 11:46 น. - comment id 27676
กลอนที่เขียนเพราะมากครับ ซึมวับได้กับความรู้สึกที่คุณสื่ออกมา อย่าให้ความหวั่นไหว เป็นอุปสรรคระหว่างสองหัวใจนะครับ ^__^
28 ธันวาคม 2544 12:54 น. - comment id 27709
เห็นด้วยกับทุกคนเลยค่ะ...คะน้า (^___^)
28 ธันวาคม 2544 15:48 น. - comment id 27723
มาเปิดเผย หัวใจ ให้ประจักษ์ บรรดาผัก มากมาย มีให้เห็น ไม่เข้าตา กรรมการ เลยเนื้อเย็น ฉันมองเห็น แต่คะน้า อย่ากังวล *** อยู่ในแน่นอนจ้าาาาาาาา ***
28 ธันวาคม 2544 18:30 น. - comment id 27751
เหะๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด