เป็นธรรมดาของชีวิตย่อมมีความหวั่นไหว ในเมื่อหัวใจยังพบความผิดหวังและสมหวัง ความเป็นไปในชีวิตยังคงพบความชอบและชัง แล้วก็ยังประสบกับความดีเลวปะปนไป เป็นธรรมดาของคนย่อมหาทางออกให้ชีวิต ล้วนแต่คิดให้ชีวิตของตนให้สดใส หาทางออกทางด้านลบโทษดวงโทษพระเจ้าไป แล้วทำไมทำมองเลยผ่านคือการลงโทษตัวเอง เป็นธรรมดาของคนย่อมมีอารมณ์ที่หมายมั่น เน้นความสำคัญในทางผิดที่ตนเองได้คิดเห็น ไม่ยอมผ่อนอารมณ์หรือคิดพินิจอย่างใจเย็น จึงเป็นเช่นอันธพาลระรานคนทั่วทั้งเมือง เป็นธรรมดาของทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ ย่อมไม่มีอะไรที่จริงแท้แน่นอนในทุกเรื่อง ย่อมมีการเปลี่ยนแปลงกลับกลายอย่างเนื่องเนื่อง ย่อมเป็นเรื่องธรรมดาธรรมดาของโลกในทุกทุกวัน
4 กันยายน 2548 11:13 น. - comment id 511417
ธรรมดา นั่นสินะ อะไรๆมองให้เป็นเรื่องธรรมดาก็ไม่ทุกข์
4 กันยายน 2548 17:48 น. - comment id 511452
ไม่ค่อยธรรมดานะคะ การ จะเดินไป ทำงาน นั้น ต้องดูระยะทางนะคะ หาก คนละเขตนั้น และรยะทาง ที่ใช้รถยนต์ หากไม่ติดใช้เวลา 20นาที แล้วล่ะก็ แล้วเดินละคะ ไม่ต้องตื่น ตั้ง แต่ ตี4เหรอคะ ทำให้ดูก่อนเป็นตัวอย่างที่ดีสิคะ
4 กันยายน 2548 20:38 น. - comment id 511510
เป็นธรรมดาของพวกมนุษย์ ที่มักจะไม่มีจุดสิ้นสุดในรักโลภโกรธหลง ยิ่งกว่านั้นอบายมุขมักจะมีกันทุกคน เพียงแต่มากน้อยเท่านั้นในตัวตนที่ต่างคนแตกต่างกันไป กลอนนี้ไม่ธรรมดาแล้วค่ะ แต่งได้ดีมากเลยค่ะ