เมื่อไหร่หนอที่ฉันจะลืมเธอได้ ครวญใคร่ไปมาวันละหลายหลายหน จิตไซร์ รวนเร วนเวียน วกวน ลุ่มหลงใจรักปักแน่นทรวง ใจยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุใจให้รัก ไม่แปรพักตร์ยิ่งซ้ำหนักใจใหญ่หลวง ไม่ทันเล่ห์กลอุบายกิเลศลวง ถูกทะลวงใจสลายแทบวายชีวี อันความรักทำให้เหมือนตาบอด ไปไม่รอดกับความรักมักเป็นฉะนี้ เหมือนกับจมอยู่ในห้วงเหวอเวจี ไม่พาทียังเร่หารักใฝ่มาครอง ใจยิ่งเจ็บก็ยังไม่รู้จักจำ ช่างน่าขำกระไรหนาพาใจหมอง รักซ้ำจิตตอกย้ำใจใช้ใจมอง ให้ใจถอนเลิกใจรักออกจากทรวง เมื่อไหร่หนอฟ้าของฉันจะสดใส สวยอำไพเจอกระจ่างดั่งแมนสรวง ไร้เมฆหมอก บดบังดังใจกลวง ค่าใหญ่หลวงเมื่อตัดรักออกจากใจ
ไรไก่ 31 ส.ค. 2548 11:23 น. - ID 80443 
1009
5
0
31 สิงหาคม 2548 13:01 น. - comment id 510209
อ่ะฮ๊า! .. เป็นกำลังใจให้นะคะ
31 สิงหาคม 2548 15:11 น. - comment id 510236
เห็นใจครับด้วยใจจริง ทุกสิ่งคงจะจริงสักวันหนึ่งครับ
แก้วประเสริฐ.
31 สิงหาคม 2548 16:37 น. - comment id 510260
กลอนบทนี้ อ่านแล้วรู้สึกได้ถึงความเจ็บเลยคะ แต่ชอบท่อนนี้มากเลยคะ \"ค่าใหญ่หลวง เมื่อตัดรัก ออกจากใจ\" ประโยคนี้โดนสุดๆเลยคะ
31 สิงหาคม 2548 17:23 น. - comment id 510291
นึกถึงเพลงของกบอะ ขอร้องนะ ♫ ♬ ♪ ♩ ♭ ♪｡◕‿◕｡ ยิ่งห้ามไม่ให้คิด ยิ่งติดอยู่ข้างใน ยิ่งห้ามใจเท่าไหร่ ยิ่งใกล้เธอเข้าไปทุกที ♫ ♬ ♪ ♩ ♭ ♪｡◕‿◕｡
31 สิงหาคม 2548 18:42 น. - comment id 510332
สวัสดีค่าคุณไรไก่ ตามมาให้กำลังใจนะคะ
31 สิงหาคม 2548 19:29 น. - comment id 510357
กลอนบทนี้ร้องเป็นเพลงได้ดีเลยค่ะ คำไพเราะเหมาะเป็นเพลงอย่างยิ่งค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
