* เสน่หาอาลัย * หลงในรูปริ้วรอยจนพลอยคิด ติดชีวิตพิศวาสพาดสู่ฝัน ล้วนสรรค์สร้างสิ่งรักประจักษ์กัน ครั้นจากพลันฝากไว้ในอุรา กำซาบส่านผ่านห้วงสู่บ่วงลึก รอยจารึกทิ้งไว้จิตใจหา สุดรำพึงตลึงคิดติดยลมา สรรค์ชีวาฝันใฝ่ฤทัยครอง สินีนาถผาดผุดดุจปุยนุ่น แลละมุนกิริยามิมีสอง สะเทิ้นสะทกตกใจยามได้มอง ยิ่งเฝ้าปองหลงใหลในอรรถรส ยามรวมกลุ่มสุนทรีศรีสุดา ดั่งสุมาลีแย้มมาฟ้ากำหนด นวลลออผ่องพรรณจันทร์จรด งามทรงกลดรัศมีที่พร่างพราย ช่างสลักเสลาเร้าหทัยใจหวนคิด หวังฝากชีวิตคิดฝันนั้นสลาย ดุจค้างคาวไร้คอนห่อนฤทัย โอ้ดวงใจใยพลันนั้นเลื่อนลอย ยิ่งคำนึงพึงคิดจิตยิ่งวุ่น ยากการุนหนุนเกื้อแม้แต่น้อย สู้หันผินจินต์เทวษเหลือริ้วรอย ใจละห้อยสิเน่หายามคราไคล นั่งทบทวนสายตาคราสบจ้อง ถึงนวลน้องปั่นป่วนล้วนหาไหน แสนวูบวาบซาบทรวงหน่วงหทัย อีกเมื่อไหร่หนอเราจะเฝ้ามอง นึกถึงสายตาคราใดสุดให้ระริก เหมือนเหยี่ยวจิกหัวใจแต่ใคร่สนอง ฝังลงลึกแนบไว้แม้นใฝ่ปอง เพียงได้ครองเคียงคู่เสน่หาอาลัย. ๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙
30 สิงหาคม 2548 13:41 น. - comment id 509849
มาเยี่ยมค่ะ.....ไปแล้ว แว๊บ.........
30 สิงหาคม 2548 14:08 น. - comment id 509860
ข้าน้อยขอคาราวะ ด้วยความนับถือ
30 สิงหาคม 2548 14:16 น. - comment id 509862
หวานอีกแล้วนะจ๊ะลุงแก้ว.......
30 สิงหาคม 2548 15:27 น. - comment id 509884
มดเต็มจอผมแล้วคุณแก้ว...อิอิ...ไปหละ มดกัดแล้วอะ...
30 สิงหาคม 2548 16:25 น. - comment id 509906
แวะมาอ่านยามบ่ายครึ้มฝน รู้สึกดีจังเสน่หาอาลัย
30 สิงหาคม 2548 16:43 น. - comment id 509921
สาวใดได้อ่านหวานขนาดนี้มีหวังต้องไปวิ่งลดความอ้วยเพราะกลอหวานๆแน่เลยค่ะ
30 สิงหาคม 2548 17:14 น. - comment id 509945
อืม
30 สิงหาคม 2548 19:09 น. - comment id 509993
สุภาพบุรุษสุดหวาน แห่งบ้านกลอนไทยค่ะ อิอิ แอบแต่งตั้งให้ เฉพาะกิจ
30 สิงหาคม 2548 23:47 น. - comment id 510083
31 สิงหาคม 2548 00:50 น. - comment id 510109
แวะ ทัก - ทาย
31 สิงหาคม 2548 07:11 น. - comment id 510123
หวานจังค่ะ
31 สิงหาคม 2548 16:56 น. - comment id 510275
เสน่หาอาลัยยามได้ยล ดังต้องมนต์ตราตรึงคนึงหา เก็บฝังไว้ในจิตชิดอุรา ลำพญาสองฝากฝั่งช่างร่มเย็น ธรรมชาติสวยงามยามได้ชื่นชม..จริง.ๆ.ค่ะ....
31 สิงหาคม 2548 18:22 น. - comment id 510311
ลุงแก้วจ๋า อ่านบทกลอนนี้แล้ว มัดหมี่ยิ้มแป้นค่ะ ลุงแก้วยังไม่หมดไฟเลยนะคะ ให้ลุงแก้วมีความสุขมาก ๆ ค่ะ คิดถึงลุงแก้วเสมอค่ะ
31 สิงหาคม 2548 18:31 น. - comment id 510321
มองเห็นภาพเลยอ่ะ..แฝดเพื่อน...อะไร?..จะหวานปานนี้...อิอิ..
31 สิงหาคม 2548 21:01 น. - comment id 510392
คุณ ความหวังจากปลายฟ้า เพียงแว๊บเดียวก็ขอขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
31 สิงหาคม 2548 21:03 น. - comment id 510394
คุณ ชลกานต์ มิกล้าครับขอน้อมคาราวะตอบครับ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
31 สิงหาคม 2548 21:04 น. - comment id 510395
คุณ แก้วนืดา เป็นไปตามอารมณ์ครับยามใดเบิกบาน อารมณ์ก็อ่อนไหววาบหวาม กลอนเลยแบบนี้แหละครับ แก้วประเสริฐ.
31 สิงหาคม 2548 21:06 น. - comment id 510396
คุณ บินเดี่ยวหมื่นลี้ ฮั่นแน่เพื่อนเราหยอกกันอีกแล้วนะครับ แล้วกลอนเพื่อนล่ะอิอิคนนอนละเมอกันตามๆกันเลยล่ะ ขอบใจเพื่อนมากนะ แก้วประเสริฐ.
31 สิงหาคม 2548 21:07 น. - comment id 510397
คุณ ไรไก่ การเขียนผมมักเป็นไปตามอารมณ์ครับจึงเป็น แบบนี้แหละครับขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
31 สิงหาคม 2548 21:08 น. - comment id 510398
คุณ BeNYaPa หรือครับงั้นคงไม่ต้องทานยาลดอ้วนกันนิ ล้อเราเล่นหรือเปล่าหนอ...อิอิ...ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
31 สิงหาคม 2548 21:09 น. - comment id 510399
คุณ โอ คาลิฟโซ ฮะแอ้ม..ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
31 สิงหาคม 2548 21:13 น. - comment id 510400
คุณ ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม นั่นแน๊...ตั้งให้ผมเสียหยดย้อยเลยนะครับ สุภาพบุรุษสุดหวาน...อิอิ...ขอบคุณครับ คุณวาคงจะ สบายดีนะครับ กำไลคุณผมยังเก็บรักษาไว้อย่างดีอยู่เลยครับ คล้องคอกวางน้อยที่ประดับด้วยดอกไม้ในห้องนอนครับ เวลามองเห็นนึกถึงคุณทุกๆทีซิเอ๊า..จริงๆนะครับ แก้วประเสริฐ.
31 สิงหาคม 2548 21:14 น. - comment id 510401
คุณ ร้อยฝัน ขอบคุณๆขอบคุณมากครับ..อิอิ..เขิน แก้วประเสริฐ.
31 สิงหาคม 2548 21:15 น. - comment id 510402
คุณ ภูตะวัน ตะวันรอน เพียงแค่มาทักทายหัวใจก็พองโตแล้วครับ และยิ่งเป็นนักบอลคนเก่งเสียด้วย ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
31 สิงหาคม 2548 21:17 น. - comment id 510403
คุณ ทะเลใจ หวานจริงหรือลูก มีลูกสาวคนสวยต้องหัดหวานหน่อย ขอบใจลูกมากนะ แก้วประเสริฐ.
31 สิงหาคม 2548 21:19 น. - comment id 510404
คุณ สลักเสลา นอกจากธรรมชาติที่สดชื่นสวยงาม แต่ที่ประทับใจกว่านั้นคือความสนิทสนมกันเอง นี่แหละครับเป็นเสน่ห์อย่างแรงจริงๆ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
31 สิงหาคม 2548 21:22 น. - comment id 510406
คุณ มัดหมี่ เพียงทราบรอยยิ้มว่ายิ้มแป้นก็คุ้มค่าในการเขียน กลอนครั้งนี้มากครับ คิดคงยังหรอกครับแค่ริบๆรี่ๆ เท่านั้นเองแหละครับ ขอบคุณที่ให้พรผมครับ ผมเองก็คิดถึงมัทเหมือนกันครับ เรารู้จักกันนานแล้วผมจำได้เสมอ แก้วประเสริฐ.
31 สิงหาคม 2548 21:25 น. - comment id 510407
คุณ ราชิกา โธ่ๆโถโธ่ๆ...แฝดเพื่อนที่รักยิ่ง เอาแค่มองเห็นภาพได้รับการชมจากคุณก็ชื่นใจแล้วล่ะ อย่าให้หวานกว่านี้เลยครับ รักคิดถึงเสมอครับ แก้วประเสริฐ.
2 กันยายน 2548 00:04 น. - comment id 510762
...เสน่หาอาลัยด้วยใจมั่น เสน่ห์นั้นตรึงอยู่มิรู้หาย เสน่ห์รักจักตรึงถึงวันตาย เสน่ห์ร้ายร้อยเล่ห์เสน่ห์ใจ... สวัสดีครับ
2 กันยายน 2548 10:34 น. - comment id 510855
คุณ ใบบอนแก้ว ครับเสน่หาคราได้ยลย่อมดลจิต จนใฝ่คิดติดเสน่หาพาหลงใหล นั่งยืนนอนตกภวังค์ยังฝันไป ด้วยอาลัยในสิเน่หาครารัญจวน ช่างสลักเสลาเร้าหทัยใจหวนคิด หวังฝากชีวิตคิดฝันนั้นสลาย ดุจค้างคาวไร้คอนห่อนฤทัย โอ้ดวงใจใยพลันนั้นเลื่อนลอย แก้วประเสริฐ.
11 กันยายน 2548 18:14 น. - comment id 514213
สวัสดีค่ะคุณแก้วเจ้าขา... ครั้งแรกที่ปรายได้พบน้องหยี ( เคยพบมาก่อนหน้านี้แล้ว) ยอมรับว่าประทับใจในมิตรภาพที่สัมผัสได้มากๆ... น้องหยีเป็นคนที่มีจิตใจงาม และอ่อนโยนมากๆ ค่ะ... รับรองไม่ผิดหวังแน่ๆ เชียวกับผู้หญิงตัวเล็กใจงามคนนี้... มาทักทายคุณแก้วเจ้าค่ะ... ขอบคุณค่ะ
15 กันยายน 2548 08:05 น. - comment id 515394
คุณ กอกก สวัสดีครบ....เธอมีบุคคลิกที่ประทับก็ตอนยิ้ม อย่างที่คุณบอกแหละครับ อีกอย่างหนึ่งคือการแสดง หล่อนจะแสดงออกมาทั้งกายและใจมิเสแสร้งแต่อย่างใด นี่แหละคือเสน่ห์ของผู้หญิงแหละครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.