>>> ตะวันลา เลือนลับ กับขอบฟ้า หมู่นกกา เริ่มบิน สู่ถิ่นเก่า กลิ่นข้าวหุง อุ่น อุ่น กรุ่นจากเตา เร่งฝีเท้า ก่อนค่ำ ย่ำตามทาง >>>แบกเป้มา แรมรอน นอนในป่า เพื่อจะมา ทิ้งอดีต ที่กีดขวาง ทิ้งความทุกข์ ที่มี ปลดปล่อยวาง อยู่ท่ามกลาง ขุนเขา ลำเนาไพร >>>อยู่โดดเดี่ยว ลำพัง นั่งเป็นทุกข์ จะพบสุข สักครา มีบ้างไหม ยังตามติด แม้จาก มาแสนไกล โอ้กระไร หนอใจ ใยไม่จำ >>>กี่หยาดหยด น้ำตา ที่พราวพร่าง กี่ฝันคว้าง ลอยไกล เมื่อใจถลำ กี่ครั้งแล้ว ที่หลบลี้ หนีประจำ กี่เจ็บช้ำ เกิดเป็นคน ทนต่อไป >>>จะหลบลี้ หนีไป ที่ไหนพ้น หากใจตน ยังพะวง ยังหลงไหล ตัดไม่ขาด ยังวนเวียน ยังร่ำไร จะหนีใจ หนียาก ลำบากจริง
ร้อยฝัน 29 ส.ค. 2548 22:43 น. - ID 80387 
1439
19
0
29 สิงหาคม 2548 23:10 น. - comment id 509668
หน้าส่วนตัว
...ผมนึกว่าหนีอะไร...หนีใจตัวเอง...ถูกต้องแล้วคร้าบ...หนียาก ลำบากจริง...ส่วนคืนนี้ขอหนีไปก่อนนะครับ...หนี...หนีไปหลับกับหมอนใบเก่าและเราคนเดิม...
สวัสดีครับ
30 สิงหาคม 2548 04:04 น. - comment id 509676
สองมือที่ปิดหน้า สองขาที่ก้าวหนี เปลี่ยนมือมาตบตี เปลี่ยนขาที่หนี..ถีบสู้มัน ลูกหลานไทยกลัวอะไรกับหัวใจตัวเอง..ลุกขึ้นจับดาบสู้ซิครับ
30 สิงหาคม 2548 06:30 น. - comment id 509699
เรนแวะมาทักทาย.. และขอบคุณพี่อ้อยนะคะ ..
30 สิงหาคม 2548 09:09 น. - comment id 509726
แวะมาตาม ใจตัวเอง ที่หล่นหาย คงไม่สาย เกินไป ใช่ไหมหนอ เป็นคนเก่า ขอเศร้า ซะให้พอ แต่นี้ต่อ ต้องเหงา เพียงคนเดียว ...
30 สิงหาคม 2548 09:16 น. - comment id 509731
......ติดปีกแล้ว ขอหนีตามไปด้วยคนนะค่ะ ......คิดถึงนะค่ะ ยังไงจะเป็นกำลังใจนะ.........
30 สิงหาคม 2548 09:50 น. - comment id 509748
เมื่อหนีไม่ได้ ก็อยู่กับมันให้ชินดีกว่า...ไหนไหนก็ไหนไหนแล้ว.... **แวะมาทักทายครับ
30 สิงหาคม 2548 10:59 น. - comment id 509771
30 สิงหาคม 2548 11:14 น. - comment id 509779
แม้จะหนีจนไกลสุดขอบโลก มิพ้นโศกเวียนวนคนหมองไหม้ ระยะทางไม่เกี่ยวกับเสี้ยวใจ ตามติดไปทุกฝีก้าว..ร้าวข้ามคืน..
30 สิงหาคม 2548 11:48 น. - comment id 509796
เดินเข้าป่าหนี้ไกลตัดใจตัว เรื่องรักมั่วคิดไปให้ใจเหงา แต่ก็เอจะตัดใจไม่ให้เศร้า ใยยังคิดถึงเรื่องรักเขาแสนเศร้าใจ 5 5 5......จะหนี้ใจตัวเองไปทางไหนกันเหรอจ๊ะร้อยฝัน......
30 สิงหาคม 2548 12:36 น. - comment id 509818
หนีไปที่ใด ก็ยากหนี ตามเท่าที่หัวใจยังมีเขา หนีไปที่ใดหนอ จะบรรเทา หนีความรวดเร้า ที่เร้ารุม
30 สิงหาคม 2548 16:00 น. - comment id 509897
กลอนนี้ดีมากเลยคะ โดยส่วนตัวเป็นคนชอบกลอนที่มันเจ็บปวดแบบน้อยู่แล้ว ถ่ายทอดออกมาได้ดีจังเลยนะคะ ชอบมากๆเลยคะ
30 สิงหาคม 2548 16:55 น. - comment id 509935
หนีความพลุกพล่านสู่ป่าหาความสงบ ก้อเป็นความคิดที่ดี ไปเติมพลังให้ตัวเอง
30 สิงหาคม 2548 22:08 น. - comment id 510050
แก้วประเสริฐ.
30 สิงหาคม 2548 22:09 น. - comment id 510051
++++++เคยฟังนิทานพื้นบ้านอีสาน ไหม
คุณคอนเรื่อง ท้าวหม่อนกิ่ว อือ จะเล่าให้ฟังสักวัน อิอิ
++++++คู่ต่อสู้ที่มักจะยอมแพ้ เสมอก็คือใจตัวเองนี่ละคะ คุณสายลมทะเล ขอบคุณค่ะ
++++++จ้า คิดถึงเราจังเจ้าเรนตัวน้อย ดอกไม้สวยหรือจะสู้หัวใจงาม ขอบใจจ้าเรน
++++++คุณไวยากรณ์
จะตามหัวใจ กลับไปหรือ
คราวนี้ต้องฝึกปรือ กันซะก่อน
จะเจ็บปวด หรือ ร้าวรอน
ทนไว้ก่อน อย่าหนี ลี้ไปไหน
++++++ คุณ ทำ มะ ชาด ติดปีกแล้วอ้อยจะตามหัวใจที่หนี ทันหรือคะ ขอบคุณค่ะ
++++++ คุณบินเดี่ยว พยามให้ชิน แต่มันชา
จึงไม่กล้าจะท้าทาย
เป็นเหตุผลที่ต้องหนีค่ะ
++++++ พี่พุดไพร แม้หนีไปไหนก็ไม่พ้น
แม้หนีแต่ร้อนรน คงต้องทนต่อไป
เพราะเราเลือกเอง ขอบคุณค่ะ
++++++ คุณกุ้งหนีเข้าป่ายังตามติด
แต่ยังไม่คิดหนีสุดขอบโลก กลัวตกโลกค่ะ
อิอิ ขอบคุณค่ะ
++++++ ค่ะ คุณแก้วนีดา หนีไปไหน ยังตามไป จริง ๆ น๊าหัวใจ ทำไมไม่ลืม ขอบคุณค่ะ
++++++ นั่นสิคุณอัล ฯ หนีไปไหนดี บอกที หรือจะไปที่สีชัง อิอิ ขอแซวนะ ขอบคุณค่ะ
++++++ ขอบคุณค่ะ sodasasa เพราะต้องการหนี จึงออกมาแบบนี้ค่ะ ต้องการกลอนใส แต่หนีไม่พ้นกลอนเศร้า
อิอิ คุณมดเขียวซ่อนน้ำแข็ง มาจิ จะพาลุย
อือ หรือเอไปดูปลาหมึกว่ายน้ำกัน
ขอบใจจ้า
30 สิงหาคม 2548 22:11 น. - comment id 510052
หนีไปไหน ไม่พ้น วนรอบตัว ความหมองมัว รุกไล่ ไม่ห่างหาย อดทนเถิด เพื่อนฉันรอวันตาย วันสุดท้าย ทุกข์บ้า คงพล่าเลือน เรามาปลงกันเถอะ คุณอ้อย พี่เคโทรมาให้ทำพาสปอร์ทจะไปเที่ยวลาวอ่ะ ไม่รู้จะมีเวลาว่างป่าว ว่าจะลาออกจากงานมาแบกเป้เที่ยวอย่างเดียวแล้ว แหะ ๆ ดีป่าว กลัวอดตาย
31 สิงหาคม 2548 00:34 น. - comment id 510102
เออ ดีแฮะ อย่าเพิ่งลาออกเลย ไส้แห้งจะแบกเป้ไม่ไหว เพิ่งไปลาวกลับมาเอง อิอิ ไปที่ท่าลี่ เลย แล้วเลยเข้าไปลาว สนุก
31 สิงหาคม 2548 00:54 น. - comment id 510112
แวะ ทัก - ทาย
31 สิงหาคม 2548 07:13 น. - comment id 510124
อยากบอกว่า ถูกต้องนะคร๊าบบบบ ... หนีอะไรไม่ยากเท่ากับหนีหัวใจตัวเอง .. มันคือความจริงค่ะพี่อ้อย ... ปล : อยากบอกว่า เอ่ แห่ะ แห่ะ วันนี้ลืมสมุดอ่ะ .. เอาไว้พรุ่งนี้มะลืม ๆ ได้ออกตัวแน่ ๆ ๆ ๆ จ้า สัญญา ๆ ๆๆ ...มะน่าลืมเลยเรา ..
31 สิงหาคม 2548 18:16 น. - comment id 510308
คอยก่อนนะจะแบกเป้ไปเยือนสาวขัยภูมิแล้นอะ
31 สิงหาคม 2548 22:02 น. - comment id 510413
พี่ภู แค่ทักทายก็ดีใจแล้ว พี่ภูงานยุ่งสิเนี่ย รักษาสุขภาพนะ เติมแอลกอฮอร์ในร่างกายฆ่าเชื้อหน่อยนะคะ อิอิ เอม ช่าย ,,,,,,,,,,, หนียังไง ก็หนีไม่พ้นจ้าเอม กี่วันก็รอได้ จ๊ะ เอม รออยู่น่ะไอซ์ มาเลย แบกเป้มาเลย อิอิขาล่องอยู่แล้ว ขึ้นเหนือ ล่องใต้ แฉลบตะวันออก ไถลที่อีสานอยู่แล้ว
1 กันยายน 2548 22:59 น. - comment id 510742
คุณลุงแก้ว ราดทิงเจอร์ก็แสบสิคะ ขอบคุณค่ะ
2 กันยายน 2548 16:52 น. - comment id 511019
จะไปเดินป่าไม่ชวนนัสเรยคะ..หนีไปก้อหนีไม่พ้นร๊อกกกก สู้มายิ้มหวานนั่งกินช็อกโกแล็ต
ให้อารมณ์ดีกะนัสดีกว่าค่า อิอิ ..
4 กันยายน 2548 23:05 น. - comment id 511577
หนีเท่าไหร่หนีไม่พ้นกมลนี้ ทุกนาทีให้เวียนวนทุกหนแห่ง ไม่สามารถหนีจากฝากเรียวแรง ฤทธิ์ร้ายแรงเหลือรักจึงหนักใจหนีเท่าไหร่จะพ้นหนอ อิอิ
4 กันยายน 2548 23:38 น. - comment id 511589
นัส ขอพี่ถ้วยดิ กะลังหิว เห็นช้างเป็นมดแล้วเนี่ย อิอิ ขอบใจจ้านัส
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
