* นิราศลำพญา *

แก้วประเสริฐ

                 * นิราศลำพญา  *
    
   ..๏ ชันษาครบรอบมาพากำหนด
งานฉลองคล้ายวันเกิดด้วยเลิศรส
ด้วยวัยหมดจดพ้นภัยใคร่สนอง
      ล้วนลำนำคำถ้อยร้อยคำหวาน
แสนซาบซ่านผ่านฤดีจิตมิหมอง
หยาดน้ำค้างพร่างพรมลมละออง
ตะวันส่องบรรเจิดจ้าคราได้ยล
      อุษาสางสว่างแล้วเจ้าแก้วเอ๋ย
ล่วงจะเลยวันเวลาที่ข้าสน
รีบอาบน้ำทำธุระผ่องกมล
จรดลเดินทางสู่กลางคงคา
      แต่งตัวเสร็จไหว้พระหาของขวัญ
นี่เป็นวันร่วมพลคนเคยหา
แสงสีทองผ่องผุดสาดส่งมา
ในอุราปลื้มฤทัยในงานวันเกิด
      รวมพหลพลพยุหะมิได้ขาด
ครบถ้วนประกาศศักดามาบรรเจิด
ฤกษ์ครบถ้วนทุกขบวนล้วนดีเลิศ
ดนตรีเชิดในรถพามาสราญ
      รถออกวิ่งตรงไปแล้วเลี้ยวซ้าย
เข้าปีนป่ายออกขวาพาสุขสันต์
สองข้างทางต้นรักเรียงเคียงคู่กัน
คำจำนรรจ์ล้วนจัดสรรคำเย้าแหย่
     หนึ่งศูนย์สองสามนำหน้าพาเร็วรี่
ห้าเก้าหนึ่งเก้าเร้าฤดีนี่ก็แน่
ตะบึงตะบอนร่อนไล่สองตาแล
ไม่ยอมแพ้พร้อมกันพลันสุขหทัย
      ทั้งลุ่มลึกตรึกห้วงตวงความสุข
ตลาดน้ำลำพญาปลุกคนเหลือหลาย
ริมฝั่งน้ำท่าจีนคนมากมาย
ซื้อและขายของดีดีที่อร่อย
      ในที่วัดจัดที่ไว้ได้กว้างขวาง
ล้วนเสริมสร้างทางบุญมิให้กร่อย
ใครใคร่ซื้อหรือทำบุญเพื่อหนุนรอย
ศาสนาร้อยรวมน้ำใจเมื่อใครทำ
      ต่างมุ่งเข้าวันทาศาสนะศาสน์
เพื่อนำขจัดอวิชชามิเติมซ้ำ
สิ้นเสร็จกิจจิตมีบุญหนุนนำ
ใจเลิศล้ำสนองคุณการุนเรา
      เสียงจ๊อกแจ๊คจอแจที่แห่กล่อม
ตลาดน้ำร่ำร้องน้อมฝากของเขา
พวกเราซื้อของที่ชอบประกอบเอา
เพื่อนำเข้าทานในเรือต่างเอื้อกัน
     ล่องลำน้ำท่าจีนผณินละล่อง
ด้วยเรือจองของวัดที่จัดสรร
แก่ผู้ที่ท่องน้ำชมธารแต่ละวัน
เป็นเรือสำปั้นไปได้ด้วยหลักแจว
      ริมฝั่งน้ำท่าจีนมีที่กล่าว
เป็นเรื่องราวคนเก่านมนานแล้ว
ต้นสมัยรัตนโกสินธุที่เพริศแพรว
คนจีนแจวเรือมาอยู่สู่ท่านี้
      แม่น้ำนี้อีกนัยหนึ่งเขาเรียกว่า
นครชัยศรีธาราธารเกษมศรี
ล้วนชาวบ้านขนานนามว่านี้
เป็นแม่น้ำนครชัยศรีที่ว่ามา
      สองริมฝั่งสายธารไหลเอื่อยล่อง
ผักกระเฉดผักบุ้งครองสองฝั่งฝา
เป็นอาชีพของคนที่เห็นมา
อีกทำนาบัวบานนั่นโรงสี
      ลมโชยพัดใส่ในเรือที่ล่อง
ไอน้ำต้องสู่เรือจนเกษมศรี
เสียงเฮฮาหยอกเย้าเหล่านารี
ไพเราะดีเพลิดเพลินเจริญใจ
      ผ่านคุ้งน้ำท่ามกลางระหว่างทัศนา
นกปากกระทุงบินมาดูสดใส
บ้างเกาะกิ่งต้นไม้เฉิดไฉไล
ไม่ทันไรถึงหน้าวัดบางภาษี
      อันวัดนี้นามเดิมว่าบางนกกระทุง
อาจจะรุงรังไปไม่เฉิดฉวี
เปลี่ยนนามใหม่บางภาษีเห็นดี
ตามที่มีทางการนั้นให้มา
      เรือจอดสนิทชิดขอบกรอบของวัด
ต่างนำจัดสังฆทานที่จัดหา
นางฟ้านำลูกเอมจากธารา
พวกเราพากันสู่บุญที่คุ้นเคย
      ที่วัดนี้หน้าท่าปลาเหลือหลาย
ทั้งมากมายหลายพันธุ์สุดเฉลย
มีอาหารปลาจำหน่ายสิบบาทเอย
ช่วยวัดเลยซื้อเลี้ยงเหล่าหมู่ปลา
      ด้านหลังศาลาสวนสัตว์จัดเลี้ยงไว้
นกลิงชะนีนับได้มากนักหนา
ขี้โมโหหงุดหงิดผุดผ่องชื่อลิงมา
ล้วนเรียกหาตามอารมณ์ของตัวมัน
      เดินเลียบเรียงเลี่ยงชมภายในวัด
ที่ท่านจัดสวยงามกว่ามาเสกสรร
ดุจทิพย์วิมานริมธาราอันเบิกบาน
มานั่งฝันอยู่ศาลาหาชมวิว
      ครั้นเสร็จสิ้นสมควรเวลาเที่ยว
ต่างเกาะเกี่ยวหวนกลับหัวใจพลิ้ว
ชุ่มชื่นฉ่ำแสนสำราญรานทุกข์ปลิว
เรือนำละลิ่วกลับคืนสู่วัดลำพญา
      เดินทางกลับมาอยู่สู่พุทธมณฑล
ในบริเวณยลร่มรื่นชื่นนาสา
นั่งพักผ่อนสนทนาพักกายา
เสียงที่มาพระท่านสวดปริตรมงคล
      ครบถ้วนกระบวนความตามที่กล่าว
บุญทานเล่าเฝ้าสรรค์มิสับสน
เอมของพ่อก่อบุญไว้ในกมล
สิ่งเลิศล้นพ้นวิบัติขจัดขจาย
      ก่อกำเนิดเพริศพริ้งสิ่งความสุข
ย่อมจะปลูกสิ่งวิไลอันเฉิดฉาย
เป็นเนื้อนาบุญเลิศเฉิดไฉไล
หาสิ่งใดเทียมเทียบเปรียบลูกเรา
      สิ้นเสร็จพลบตะวันรอนที่ผ่อนพัก
ต่างล่ำลาความรักที่ผูกเข้า
กาลข้างหน้าเจอกันในวันเบา
ดวงใจเฝ้ารอวันนั้นพลันมาเอย.๚ะ๛
    ๙๙๙  แก้วประเสริฐ. ๙๙๙
       ๒๙  สิงหาคม  ๒๕๔๘
                ๑๓.๐๕ น.