.......... กดโทรศัพท์ รับข้อความ ที่ฝากถึง ได้แต่อึ้ง นิ่งงัน กลั้นไม่ไหว ข้อความบอก อิดหนา ระอาใจ ทนไม่ไหว กับความรัก ที่ให้มา .......... เธอจ๋าเธอ ใยตัดรอน ทอนความรัก ที่ฉันภักดิ์ ใจมั่น หมั่นรักษา เธอมองเมิน ห่างไป ไกลสายตา ไม่รู้ว่า ฉันเจ็บช้ำ หรือ อย่างไร ......... จะทำดี อย่างไร ไม่เคยเห็น เธอทำเป็น เฉยชา ยักท่าใส่ จะงอนง้อ ขอร้อง สักเพียงใด เคยบ้างไหม เห็นใจ ในสักวัน ......... กับคนอื่น เธอหวานชื่น ระรื่นนัก มอบความรัก เอาใจใส่ เติมไฟฝัน คอยห่วงหา เอื้ออาทร คอยแบ่งปัน แต่กับฉัน เธอทำร้าย ทำลายใจ ......... รู้บ้างไหม น้อยใจ เธอหนักหนา ยิ่งเธอมา ตัดรอน ยิ่งไปใหญ่ เมื่อไม่รัก จะไม่รอ ขอห่างไกล ขอพักใจ ให้หายเจ็บ จักกลับมา
20 สิงหาคม 2548 23:45 น. - comment id 506499
...รู้บ้างไหม ใครเล่า เฝ้าคิดถึง ผ่านคืนหนึ่ง เปรียบปาน ผ่านหลายแสน แสนสาหัส ตัดรัก จักทดแทน ที่เจ็บแค้น น้อยใจนะ แสนฉกรรจ์... ....ใครจะไปรู้..ดูเธอไม่ออก...เธอไม่บอก...แล้วใครจะไปรู้... สวัสดีครับ
21 สิงหาคม 2548 00:07 น. - comment id 506505
เห็นข้อความบ่งบอกยิ่งชอกช้ำ ยิ่งตอกย้ำยิ่งเตือนสะเทือนไหว รู้สึกแปลบตะลึงจนอึ้งไป ข้อความใจส่งมาเหมือนฆ่ากัน คิดถึงกลอนชุดนี้เลยครับ
21 สิงหาคม 2548 09:57 น. - comment id 506555
รู้บ้างไหม..น้อยใจนะ เธอไม่ทักทายมารอจนเก้อ ไม่ได้พบไม่เห็นหน้าให้เจอะเจอ ใจของเธอทำด้วยอะไรใจร้ายจริง กับคนอื่นเธอแสนหวานประทับจิต กับมิ่งมิตรคนนี้เธอห่างหาย ไม่ติดต่อไม่ถามหาพาลับกาย ฉันละหน่ายเธอจริงๆให้ดิ้นตาย น้อยใจบางคนเหมือนกันนะ แต่ไม่พุดถึงดีกว่าเนาะช่างเขาปะไร
21 สิงหาคม 2548 10:26 น. - comment id 506564
น่าน้อยใจนะคะ มาง้อคนงอนหน่อยสิคะคนนั้นน่ะ
21 สิงหาคม 2548 13:58 น. - comment id 506615
หนูอ้อย... ใครทำให้น้อยใจหล่ะ..งานนี้.. โถ ๆ มาม๊ะ.. พี่ภูรับขวัญให้.... คิดถึงจ้า
21 สิงหาคม 2548 16:02 น. - comment id 506644
เดาไม่ออก หรือไร ในบางครั้ง ที่คอยนั่ง ห่วงใย ใครคนนี้ มองไม่เห็น บ้างเหรอ ความหวังดี ที่เคยมี เคยให้ ตลอดมา อิอิ ริตอบเป็นกลอนบ้างละนะคุณคอน เห็นข้อความส่งบอก ยิ่งชอกช้ำ ยิ่งตอกย้ำ ว่าเธอเบื่อ เหลือเกินนั่น ยิ่งความหมาย หนึ่งว่า ตัดสัมพันธ์ ดั่งคืนวัน ไม่อาจหวน ทวนกลับมา ขอบคุณค่ะแม่จิตร ดูเหมือนว่าจะหายไปนานเลยน๊า เพราะน้อยใจ ใครคนนั้น เกินกลั้นไหว ดั่งหัวใจ ดวงนี้ มิมีค่า ดั่งเป็นหิน ก้อนน้อย ด้อยราคา มิสูงค่า ดั่งเพชรพลอย นึกน้อยใจ ขอบคุณค่ะไรไก่ ก็มันน่า น้อยใจ ไหมล่ะนั่น ทำเป็นปั้นปึ่งใส่ น่าใจหาย แม้ยิ้มทัก ไม่ยิ้มรับ กลับต้องอาย รู้สึกขาย หน้าจัง นั่งน้อยใจ ขอบคุณ คิม รักนะ นะคะ คงจะหาย น้อยใจ แล้วทีนี้ เพราะว่าพี่ ภูมา รับขวัญให้ เก็บความทุกข์ ร้าวราน โยนทิ้งไป ซบตรงไหล่ พี่ภู อยู่นานนาน ขอบคุณค่ะพี่ภู คิดถึงพี่ภูจังเลย
21 สิงหาคม 2548 18:25 น. - comment id 506696
น้อยใจนะคนดีที่คิดถึง ก่อนเคยซึ้งหนาวเหน็บร่วมเก็บฝัน บอกว่ารักปักใจห่วงใยกัน กลับมาพลันเหินห่างและร้างรา...ฯ ไม่น้อยใจนะ..ร้อยฝัน..คนดี..พี่ราชิกา..จะมาปลอบขวัญนะคะ...
21 สิงหาคม 2548 19:28 น. - comment id 506721
ขอบคุณ พี่ราชิกา ที่น่ารัก ใจประจักษ์ รู้แจ้ง แถลงไข น้ำใจนี้ จะเก็บย้ำ จำใส่ใจ ณ บ้านไทย โพเอ็ม เต็มที่เลย ขอบคุณพี่ราชิกาค่ะ
21 สิงหาคม 2548 20:10 น. - comment id 506748
ความน้อยเนื้อต่ำใจยามสิ้นความอดทน ครับเป็นสิ่งน่าเห็นใจมาก แต่อีกแหละเราต้อง ตรวจสอบให้แน่นอนเสียก่อนก็จะดีจ๊ะ แก้วประเสริฐ.
21 สิงหาคม 2548 21:24 น. - comment id 506777
ขอขอบคุณ คุณลุง แก้วประเสริฐ ผู้เป็นเลิศ บทกลอน ทรงคุณค่า หลานจดจำ ลุงไว้ ในใจนา นานจนกว่า เว็ปล่ม จมหายไป ขอบคุณลุงแก้วค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ
21 สิงหาคม 2548 21:38 น. - comment id 506789
ดูท่าไม่น่าจะเป็นคน ใจน้อยเลยนะคุณน่ะ.. แต่จะว่าไป การเขียน ก็ต้องพยายามสร้างเรื่อง ดีใจบ้าง เสียใจบ้าง และเรื่องอื่นๆบ้าง เขียนให้กว้าง หลายๆแนว ขยันอ่าน ความฝันทีคุณต้องการ อยู่ไม่ไกลแล้วล่ะ..
21 สิงหาคม 2548 22:10 น. - comment id 506796
คุณครูเจ้าขา บางเวลาก็ใจน้อย ก็เจ้าน้องชายตัวจ้อยร่อย ดุหน่อย ว่าหน่อยคอยรำคาญ ไม่ยอมหันมาพูดด้วย นึกอยากช่วยเพราะสงสาร แต่เค้าคงรำคาญ เลยทำพาลไม่พูดจา
22 สิงหาคม 2548 00:41 น. - comment id 506876
น้อยใจเขาเศร้าหม่นน้องคนนี้ ซบอกพี่ได้หนาอย่าเมินเฉย มีความรักซับให้ใจทรามเชย มิละเลยน้องรักสักคราเดียว..*** มาปลอบใจคนดีค่ะ... บ้านเก่าหลังเดิมของพี่ยินดีต้อนรับนะ... แค่เพียงมาให้ถึง จะดูแลทั้งตัวและหัวใจให้ดีเชียว อ้อย... จู จุ๊บ ทีจ้ะ... ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
22 สิงหาคม 2548 08:14 น. - comment id 506893
- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ - ...........เป็นกำลัง♥ ให้เหมือนเดิมนะ....ขาด-หายไปบ้างก้อ....งานยุ่ง ถ้าว่างจะแว๊ปมานะ - ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -
22 สิงหาคม 2548 09:39 น. - comment id 506929
พี่ช้างอย่าน้อยใจน้องช้างนะคะ แค่น้องช้างมาช้าเอง คิดถึงพี่ช้างนะคะ
22 สิงหาคม 2548 10:28 น. - comment id 506960
ตัวก็ไม่น้อย.. ไหง๋ ถึงใจน้อยไปได้จ้ะ ที่รัก
22 สิงหาคม 2548 12:33 น. - comment id 507011
น้อยใจจนคนข้างบนโน้นเริ่มไม่ง้อแล้วอ่ะ อิ อิ ..
22 สิงหาคม 2548 12:39 น. - comment id 507017
คุ้นแฮะความรู้สึกอย่างนี้ เอ๋ทำไงดีหว่าจะขจัดได้
22 สิงหาคม 2548 22:56 น. - comment id 507386
พี่ปรายจ๋า น้อยใจ ใยไม่สน หัวใจคน จะทน ได้สักเท่าไหน ยังโชคดี พี่ปราย มาปลอบใจ สุขใดใด จะเปรียบ เทียบที่มี ขอบคุณค่พี่ปราย เพียงกำลังใจ ให้มา มีค่ายิ่ง เหนือทุกสิ่ง ที่มี ในตอนนี้ ขอบคุณ ทำมะชาด ที่หวังดี ใจดวงนี้ จะจำมั่น นิรันดร ขอบคุณ คุณไก่ค่ะ น้องช้าง น้อยใจ ใครคนนั้น ไม่คุยกัน หลายวันแล้ว เค้าแจวหนี ความรัก ห่วงใย ความหวังดี เค้ามองพี่ แค่ให้ ความรำคาญ เลยน้อยใจน่ะ ขอบใจจ้าน้องช้าง แม้ตัวใหญ่ แต่ใจน้อย อ้อยล่ะนั่น ก็ใครกัน ทำใจ ให้หม่นหมอง แม้หวังดี ยังแค่ ต้องนั่งมอง น้องจึงต้อง ทำใจ ไม่คิดนาน ขอบคุณค่ะ พี่อุ๊ น้อยใจจน คนข้างบน ไม่สนใจ ไม่เป็นไร มีพี่ นะน้องจ๋า เป็นอะไร เจ็บช้ำ บอกพี่มา หยดน้ำตา จะเช็ดให้ นะน้องเอย ขอบใจจ้าเอม ความรู้สึกนี้ เป็นบ่อยน้อยใจนัก คนเคยรัก เคยห่วง พลันห่างหาย แสนจะเจ็บ แสนจะช้ำ แสนอับอาย รักมลาย จางไป ใจระกำ ขอบใจจ้าไอซ์