อยู่เพียงนี้มีฉากม่านขว้างกั้น เธอและฉันเหินห่างด้วยเหตุไฉน อยากจะรู้ความเปลี่ยนแปลงที่เปลี่ยนไป ว่าเหตุใดหัวใจเธอไม่เหมือนเดิม รอยยิ้มใสใบหน้าที่อ่อนหวาน กลับร้าวร้านเมื่อเธอทำห่างเหิน ฉันคนนี้มีค่าแค่ส่วนเกิน ต้องเผชิญความอ้างว้างอย่างเดียวดาย สุดท้ายคือไม่คู่ควรกันใช่ไหม ให้ทำไงเมื่อเหตุผลมีหลากหลาย เราก่อรักสานสายใยแต่กลับกลาย พังทลายแหลกสลายด้วย น้ำมือเธอ ความใกล้ชิดกัดเซาะในรักแท้ ยินดีแพ้ปล่อยให้ไปไม่รั้งเผลอ คุ้มค่าไหมบทเรียนรักที่ได้เจอ น้ำตาเอ่อท้วมอกซ้ายคนไม่เจียม
17 สิงหาคม 2548 22:00 น. - comment id 505015
ดีจ้าเจน ตรงใจดีจัง ...... แต่งเยอะๆน่ะ ชอบ อิอิ
18 สิงหาคม 2548 00:47 น. - comment id 505126
เขียนกลอนเก่งจังค่ะ แวะมาอ่านค่ะ เขียนเยอะๆซิ
18 สิงหาคม 2548 01:00 น. - comment id 505133
ดูเหมือนจะเศร้า แต่ก็แกร่ง
18 สิงหาคม 2548 02:27 น. - comment id 505141
... คิดเอยคิดถึง แสนซึ้งเพียงใด คำหวานปานใจ ละลายลืมลวง ... เหมือนน้ำกัดเซาะ กระเทาะหินร่วง รอยลึกในทรวง รอยรักชักนำ ... สายน้ำอารมณ์ ทับถมระกำ ชะโลมคนช้ำ กลืนกล้ำน้ำตา ... รอยรักฝากลึก ฝังตรึกกลางใจ น้ำตาล้านสาย ละลายเสน่หา ร้อยรักถักคอย ได้รอยช้ำมา ลืมรักเถิดหนา กลั่นกล้าตัดใจ - รักที่ช้ำ จะจำทำไม ลืมเถิดลืมไป ยังมีใครที่ห่วงเธอ -
18 สิงหาคม 2548 08:31 น. - comment id 505165
...เขาไม่รักก็ช่างเขาใจเราเอ๋ย ไฉนเลยต้องวิโยคตรมโศกศัลย์ เขาไม่รักเราบ้างก็ช่างมัน คงสักคนเจอคนใหม่...ดีกว่าเขา... ไม่เป็นไรน่า...ไม่เป็นไร คนตรังเหมือนกันครับผม
18 สิงหาคม 2548 12:20 น. - comment id 505331
เอาคัตเตอร์มาให้ค่ะ กรรไกรหาไม่เจออ่ะ
18 สิงหาคม 2548 15:34 น. - comment id 505472
ต้องฟังเพลง...คนไม่สำคัญ..และไม่เจียมของพลพล..ถึงจะได้อารมณ์ ***แวะมาทักทายครับ
18 สิงหาคม 2548 16:18 น. - comment id 505525
มันไม่ง่ายอย่างที่คิด ถูกหรือผิดคิดเป็นไฉน อยากจะรู้ถึงความเป็นไป อะไรคือความจริงสิ่งที่เป็น แวะมาอ่านแจมเล็กน้อย ไม่ถุกใจไม่โกรธกันน๊ะ
22 สิงหาคม 2548 10:18 น. - comment id 506952
น้องสาวพี่เขียนแต่กลอนอกหักๆ อ่านแล้วเศร้า แต่ตัดใจไม่ลงทั้งรักทั้งหลงเขากว่าใคร....
22 สิงหาคม 2548 10:47 น. - comment id 506973
ขอบใจมากนะจ้า กรอง อิอิอิ จะแต่งให้เยอะนะ ถ้าแต่งได้ ขอบใจนะคุณฉางงงน้อยย คุณก็เหมือนกันนะ เขียนเยอะๆๆ หมายถึง กลอนกับเรื่องสั้นนะ แกร่งจริงหรออะ คุณครูใหญ่ ไม่รู้นะนี้ กลอนเพราะนะอาหยก ก็นะทำไงได้ จะให้ลืมกันง่ายๆๆๆ ก็ยากเกินทำใจไหวอะ ปล่อยให้มันเป้นไปแบบนี้ละดีกว่า ไม่ฝืนไม่ยึดติด ว่าแล้วว่าคุณแก้วต้องเป้นคนตรัง แต่ไม่รู้ส่วนไหนสิ ไว้ว่างๆคุณเลี้ยงชาเย็นหน่อยสิ อิอิอิอิ ล้อเล่นอะถ้าได้ก็ดีไไป คุณเมืองลิงอะ อยากได้กรรไกรก็ดันให้คัตเตอร์มา แล้วอย่างนี้จะทำไงอะนี้ นั้นนะสิ คนไม่เจียม โดนมากกๆเลยอะ คุณบินเดี่ยว อ่ออีกเพลงต้องคนเจียมตัวเลยยยยย ไม่โกรธหรอกจ้า คุณไร่ไก่ จะโกรธทำไม ดีใจละไม่ว่า คราวหลังมาอีกนะจ้า เศร้าอีกแล้วหรอพี่ ทำไงอะ อย่าร้องสิเดียวให้ 400 เลยนะ ขอคุณทุกคนเลยนะ ที่เข้ามาอ่าน งานปอนๆ ของคนปอนๆ
14 ตุลาคม 2548 02:26 น. - comment id 527071
ถ้ารักแท้จริงๆๆไม่มีไรมากัดเซาะได้หรอกครับ มั่นใจหน่อยนิคนดี ตัดกระดาษด้วยกรรไกลแต่ตัดใจด้วยน้ำตา