เรี่ยวแรงที่มีเริ่มหมด ความรู้สึกหดหายไม่ให้เห็น ตลอดทั้งเช้าจรดเย็น อยากเห็นเพียงแสงรำไร ไกลๆที่ปลายคุ้งฟ้า มีบ้างไหมความอ่อนล้าจะเหือดหาย แตกฟุ้งเป็นฝุ่นกระจาย ละลายหายไปกับสายลม
18 สิงหาคม 2548 11:26 น. - comment id 505246
เพียงคิดว่าอ่อนล้า ใจนี้หนาก็ถดถอย หมดแรงจะรอคอย พาล่องลอยไปตามลม........
18 สิงหาคม 2548 16:36 น. - comment id 505554
แวะมาเติมกำลังใจมิให้ล้า วันเวลายังยาวไกลมิใช่หรือ สู้เข้มแข็งของหัวใจคนซื่อ ยึอถือมั่นอุดมการณ์งานของคน แวะมาทักทายแจมด้วยเล็กน้อย