ทะเลใจ

17 สิงหาคม 2548 12:01 น. - comment id 504696

นี่นะหรือหัวใจใคร่อยากถาม
ใช่มากความหรอกนะคุณเพียงถามไถ่
ปากบอกไม่ใจบอกชอบหรืออย่างไร
แอบมีใจใยไม่กล้าว่าความจริง  ...

เห่อ ๆ ๆ ๆ ....

คนข้าง ๆ เอมกำลังเกิดอาการอยากถามแบบนี้อ่ะ  ...

แล้วเอมจะช่วยได้ไม๊ล่ะเนี่ย ...

เอื้อมเดือน

17 สิงหาคม 2548 12:07 น. - comment id 504698

 สุข  -  ทุกข์  เป็นธรรมคู่โลกมานานแล้ว  ไม่มีใครบังคับบัญชาได้หรอกแม้กระทั่งตัวเอง
ผลงานของท่านไพเราะค่ะ  เอาสมหวังมาฝาก

ยังเยาว์

17 สิงหาคม 2548 12:20 น. - comment id 504705

เพราะหัวใจใช่ผาหินอันแข็งแกร่ง
เพียงก้อนเนื้อแดงแดงแกว่งกันได้

จริงไหมคะคุณแก้ว

แก้วนีดา

17 สิงหาคม 2548 13:14 น. - comment id 504746

สุขจากรักนั้นคือเรื่องของทุกข์
แต่สุขจากธรรมะนั้นคือเรื่องของสุข
ควรคิดใคร่ให้ครอบครอบก่อนสนุก
แล้วเรื่องทุกข์จะมิใกล้ใจเราเลย

...ลุงแก้วยังเขียนกลอนได้ไพเพราะเช่นเดิมจริงๆๆๆๆๆๆ

ไม่ได้เข้าบ้านกลอนเสียหลายวันคิดถึงเพื่อนๆๆเสมอจ๊ะ.......

สลักเสลา

17 สิงหาคม 2548 13:38 น. - comment id 504751

หัวใจ.....ถ้ามั่นคงตามจังหวะการเต้นของหัวใจโดยปกติได้คงดีค่ะ......

เพียงพลิ้ว

17 สิงหาคม 2548 13:57 น. - comment id 504765

นี่แหละคือหัวใจค่ะคุณลุง
นับวันยิ่งแปรผันนะคะใจคน
ยิ่งโตขึ้นใจยิ่งดูยาก จริงไหมคะคุณลุง
พอดีหลานไม่เชี่ยวชาญเรื่องหัวใจน่ะเจ้าค่ะ

บินเดี่ยวหมื่นลี้

17 สิงหาคม 2548 14:26 น. - comment id 504795

นี่นะคือตับ..ที่กำลังจะแข็งแรง..อิอิ....

***แวะมาอ่าน ผ่านมาแซวนะท่าน..

มนต์กวี

17 สิงหาคม 2548 14:44 น. - comment id 504815

มาเติมใจน่ะท่าน.... ก็   นะซิ
สบายดีหรือครับ

ไรไก่

17 สิงหาคม 2548 14:51 น. - comment id 504823

นี่นะหรือหัวใจใช่ก้อนเนื้อ
เมื่อไรเบื่อก็ทิ้งเป็นสิ่งของ
ฉันก็คนไม่ใช่ใจทดลอง
เธอหมายปองแล้วทิ้งยิ่งช้ำตรม

idaho

17 สิงหาคม 2548 15:52 น. - comment id 504888

♥ ♡

พี่ดอกแก้ว

17 สิงหาคม 2548 15:59 น. - comment id 504894

เพราะใบบอนกว้างใหญ่ให้ที่กลิ้ง
ลมไม่นิ่งน้ำจึงวิ่งทั่วทิศา
อยากให้ใจอยู่นิ่งสักเวลา
เปลี่ยนที่พักจิตตาที่ดอกบัว

rain..

17 สิงหาคม 2548 22:14 น. - comment id 505026

เรนเอาหัวใจ ..  ดวงโต..มาฝากคุณลุงแก้วนะคะ ..  

  ซาแว้ปป..

rain..

17 สิงหาคม 2548 22:19 น. - comment id 505029

เรนเอาหัวใจ ดวงโต.. มาฝากคุณลุงแก้วนะคะ..  

   เห็นเปล่าคะ.. ตั้งมากมาย ..

   ซาแว้ปป..

เมกกะ

17 สิงหาคม 2548 22:21 น. - comment id 505032

 
เยี่ยมครับพี่ ฮิๆๆ

+-*-+  +-*-+-*- ปู๊ชายอารมดี๊ดี -*-+-*-+  +-*-+

ร้อยฝัน

17 สิงหาคม 2548 23:23 น. - comment id 505065

อัลมิตรา

18 สิงหาคม 2548 09:51 น. - comment id 505185

คาดไม่ถึงเหมือนกันนะคะ
ที่หัวใจ ก้อนเนื้อเท่ากำปั้น
จะส่งผลของความรู้สึกได้มากมาย
ไม่ว่าจะทุกข์ หรือ สุข .. ต่างก็ประดาเข้ามากระทบ

มีคำหนึ่งที่คุณพ่อเคยบอกไว้
.. อุเบกขา .. ทำยากจัง อัลมิตราไม่เคยทำได้ซักที

แก้วประเสริฐ

18 สิงหาคม 2548 10:30 น. - comment id 505201

  คุณ ทะเลใจ

        ลูกเอ๋ยการจะช่วยคนนั้น สิ่งแรกคือการมองดูตัวเราก่อน
ว่าเป็นอย่างไร เหตุให้ช่วยเป็นอย่างไร
หากไม่สามารถทำได้ก็ อุเบกขา เสีย 
คือการวางเฉยไม่ยินดียินร้ายอะไรจ๊ะ
รักลูกมากเสมอ

          แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

18 สิงหาคม 2548 10:34 น. - comment id 505205

  คุณ เอื้อมเดือน

      ชื่อของคุณช่างงามด้วยความหมายจริงๆครับ
สุขและทุกข์นั้นย่อมคู่กันเสมอ เพราะเป็น
โลกธรรม 8  หากเรารู้และทำได้อย่างถูกต้อง
จิตใจเราก็สบายครับ ขอบคุณมากครับ

              

              แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

18 สิงหาคม 2548 10:36 น. - comment id 505208

  คุณ ยังเยาว์

        จริงครับจริง แม้ก้อนเนื้อเล็กๆนี้ย่อมผันแปรทุกวินาทีครับ
หากไม่ผันแปรก็ย่อมนำความตายมาสู่ได้ครับ
สิ่งทั้งปวงนี้เกิดจากจิตวิญญาณที่สัมผัสรับรู้ไว้
สุขแลทุกข์ผู้ที่จะผ่านได้ต้องเป็นผู้ที่ฝึกสมาธิ
ได้อย่างดีแล้วเท่านั้นครับ ขอบคุณมากครับ

                แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

18 สิงหาคม 2548 10:39 น. - comment id 505212

  คุณ แก้วนืดา

      สิ่งทั้งปวงหาใช่แต่ความรักไม่ครับที่ทำให้เกิด
สุขและทุกข์ สิ่งอื่นๆก็เช่นกัน ล้วนแล้วแต่จิตวิญญาณ
ของเราที่ผูกพันและละวางได้ หากละวางไม่ได้
ก็ย่อมก่อเกิดสิ่งเหล่านี้เข้าสู่สภาพจิตของเรา
เมื่อนั้นก็เกิดอาการดังกล่าวครับ
ขอบคุณที่กรุณาชมผมครับ 

               แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

18 สิงหาคม 2548 10:41 น. - comment id 505213

  คุณ สลักเสลา

        ถูกต้องครับหากหัวใจรักษาสภาพการเต้นไว้
อย่างสม่ำเสมอแล้วย่อมไม่ก่อเหตุใดๆๆครับ
ที่เกิดเหตุนั้นๆเพราะการเต้นที่ผิดปกติของหัวใจ
ครับ ขอบคุณมากครับ

                แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

18 สิงหาคม 2548 10:45 น. - comment id 505215

   คุณ  เพียงพลิ้ว

       หัวใจนั้นแบ่งออกเป็นสองครับ คือ
หัวใจที่เป็นรูปธรรม กับหัวใจที่เป็นนามธรรม
หัวใจที่เป็นรูปธรรมเกิดโดยธรรมชาติ จะแสดงอาการผิดปกติก็ต่อเมื่อร่างกายเราเกิดปฏิกิริยา
กับสิ่งภายในและภายนอก
ส่วนหัวใจที่เป็นนามธรรมนั้นเกิดจากจิตวิญญาณ
ของเราเป็นผู้บงการ เพราะเวทนาเข้ามาสู่ครับ
อิอิ โทษที่แฝงธรรมไว้ครับ ขอบคุณครับ

             แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

18 สิงหาคม 2548 10:47 น. - comment id 505216

  คุณ บินเดี่ยวหมื่นลี้

           หากเป็นเช่นนั้นสงสัยทานเหล้ามากหรือกรรมพันธุ์
แน่เลยครับ จึงจะแข็งแรงหรือไม่แข็งแรง อิอิ

                     แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

18 สิงหาคม 2548 10:49 น. - comment id 505218

  คุณ มนต์กวี

        มารับการเติมครับ และด้วยครับ
ระยะนี้ค่อยยังชั่วหน่อยครับ เพราะอาศัยยาช่วยครับ
ขอบคุณที่เป็นห่วงครับ

               แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

18 สิงหาคม 2548 10:53 น. - comment id 505220

  คุณ ไรไก่

      ครับถูกต้องสภาพอันแท้จริงของหัวใจมิใช่ก้อนเนื้อครับ
เพราะลักษณะนั้นย่อมรักษาหายขาดได้หรือทุกเลาได้ครับ
ส่วนหัวใจที่กล่าวนี้หมายถึงหัวใจแห่งนามธรรม
ยากยิ่งจะรักษาหายขาดได้ อย่างน้อยก็ยังแฝงซึ่ง
อนุสัยจิตผูกเข้าไว้ครับ เช่น เมื่อเรารักคนใดคนหนึ่ง เป็นรักเริ่มแรกของเรา
ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้ตามความประสงค์หรือเขาทำให้เรา
เจ็บช้ำน้ำใจไปมีอื่นอีกก็ตาม แต่สิ่งสั้น
ยังแฝงซ่อนเร้นอยู่ในจิตใจเราเสมอ ยากที่จะฉีกให้หลุดพ้นไปได้
ยกเว้นแต่ผู้ที่ปฏิบัติธรรมสมาธิอย่างสูงเท่านั้นครับ
ขอบคุณมากครับ

          แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

18 สิงหาคม 2548 10:55 น. - comment id 505222

  คุณ  idaho

         ขอขอบคุณในหัวใจที่เปี่ยมพลังและใสสะอาดบริสุทธิ์
ของคุณที่มอบให้ผมครับ ขอบคุณมากครับ

                แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

18 สิงหาคม 2548 10:58 น. - comment id 505224

  คุณ  พี่ดอกแก้ว

        สภาพของหัวใจและจิตใจเราอุปมาดั่งน้ำที่อยู่บนใบบอน
สุขหรือทุกข์ไม่รับรู้ย่อมวกวนลื่นไหลไปตามจังหวะของชีวิต
ยากที่จะหยุดอยู่นิ่งได้ ยกเว้นแต่ผู้ที่สามารถหยุดผู้บงการได้คือ
เจ้าอวิชชาที่คอยกำกับอยู่เบื้องหลังครับ ถึงจะหลุด
พ้นต่อสภาวะทั้งปวงได้ครับ ขอบคุณมากครับกลอนอันแสนไพเราะ

              แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

18 สิงหาคม 2548 11:00 น. - comment id 505226

  คุณ เรน

        ขอขอบคุณหัวใจดวงโตที่มอบให้ผมครับ
ผมสัญญาว่าจะรักษาไว้ในสถานที่อันเหมาะสมครับ

                แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

18 สิงหาคม 2548 11:03 น. - comment id 505228

  คุณ  เรน

        เห็นแล้วครับหัวใจคุณที่ดวงโตและแสนจะบริสุทธิ์ยิ่งครับ
เป็นหัวใจที่แสนจะน่ารักแม้จะซุกซนบ้างแต่ประกอบด้วย
ความบริสุทธิ์น่ารักปราศจากสิ่งมายาทั้งปวง ผมรับ
ไว้แล้วและมอบให้คุณ และเพื่อนๆไว้เสมอ จะเห็นได้ว่า
ผมจะมอบให้ทุกครั้บทั้งต่อหน้าและลับหลังเสมอ
ในการคอมเม้นท์ตอบ ตัวอย่าง...แก้วประเสริฐ.
นี่แหละครับคือสิ่งที่ผมมอบให้แก่เพื่อนๆทุกๆคนครับ ขอบคุณมากครับ

               แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

18 สิงหาคม 2548 11:07 น. - comment id 505230

 คุณ เมกกะ

        ยังหรอกน้องรัก เพียงแค่พอไปวัดวาได้เท่านั้นเองแหละ
ยังห่างไกลอีกมากนัก แต่ผมเป็นคนที่ง่ายๆเสมอ
ไม่ค่อยสนใจอะไรมากนัก และไม่เคยคิดจะแข่งกับใคร
ทำไปเพื่อความสุขและสร้างสรรค์ไว้ หรือแก้ความเงียบเหงา
ของคนที่ไม่มีอะไรจะทำให้มีสิ่งทำเท่านั้นครับ
ขอบคุณมากครับ

           แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

18 สิงหาคม 2548 11:09 น. - comment id 505232

  คุณ ร้อยฝัน

        ขอบคุณมากครับ เห็นชื่อคุณทีไรบอกตรงๆว่าผมชอบมากครับ
เพราะสิ่งที่ผมทำไปด้วยความสนุกนี้ คือจะร้อยความฝันไว้กับตัวเพื่อทบทวนครับ

            แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

18 สิงหาคม 2548 11:13 น. - comment id 505236

  คุณ อัลมิตรา

       สิ่งที่หลายเหล่านี้ย่อมก่อเกิดกับมนุษย์ทุกรูปนาม
หาได้ยกเว้นเสียไม่  อยู่ที่เราจะรู้หรือแก้ไขเท่านั้นครับ
ยอดหญิงอันเป็นที่รักก็ย่อมตกอยู่ในสภาพเช่นนี้
เช่นเดียวกับผมหรืออื่นๆทั้งสิ้น ไม่มีการยกเว้น  ผมเขียนคราวนี้
เพื่อแสดงถึงว่าใจเราเป็นอย่างไรครับ ตามประสาคนที่ยังอ่อนหัดครับ 
ขอขอบคุณยอดหญิงไว้อย่างยิ่งครับ ขอบคุณ

            แก้วประเสริฐ.

คนเมืองลิง

18 สิงหาคม 2548 12:10 น. - comment id 505319

แงๆๆๆๆมาสายอีกแย้วอ่ะ

น้อยใจค่ะ

แก้วประเสริฐ

18 สิงหาคม 2548 14:50 น. - comment id 505439

   คุณ  เมืองลิง

        ไม่ต้องน้อยใจผมยังอยู่ อิอิ จะคอยเฝ้าปลอบใจให้นะจ๋อ  คิดถึงมากจ้า

           แก้วประเสริฐ.