..๏ เราคืออัลมิตราสามัญชน ปราศเวทมนตร์กลใดไว้หลอกล่อ หากตัวท่านพิจารณาว่าดีพอ อย่ารีรอมอบจิตเป็นมิตรกัน มิได้เป็นนางฟ้ามาตบตา อวดฤทธาเวทมนตร์ดลเสกสรร มีเภทภัยให้ผจญด้นฝ่าฟัน มากความฝันแต่เหมือนดูเลือนลาง บ้านก็อยู่บนดินใช่ถิ่นฟ้า อัลมิตราลำบากสู้ถากถาง มิใช่คนรวยล้นบนเส้นทาง มีอิ่มบ้างอดบ้างอย่างเคยเป็น มิได้งามเลิศเลอเสมอเทพ พอสังเขปตัวตนให้คนเห็น แต่หัวใจที่บอบช้ำแสนลำเค็ญ จำซ่อนเร้นเก็บไว้มิให้ดู ตัวตนมีแค่นั้นอัลมิตรา ภาพตรงหน้าเขาวาดอาจเริดหรู หลากงานเขียนปรากฏบทเชิดชู แต่หัวใจใครเล่ารู้เราผู้ตรม ยอมรับความเป็นไปในความจริง เรา..แค่หญิงคนหนึ่งซึ่งขื่นขม อาศัยบ้านกลอนไทยระบายอารมณ์ จะชื่นชมหรือชิงชังใจหยั่งเทอญ ๚ะ๛
16 สิงหาคม 2548 14:49 น. - comment id 504286
อัลมิตราฟ้าอำไพใจเจ้านี้ เป็นคนที่อัธยาศัยดีน่าลุ่มหลง รู้จักเจ้าเฝ้าหวลหาหวังฟ้าคง เจตจำนงให้พบกันฉันกับเธอ แอบชมแอบชอบกลอนบทหนึ่ง ใจตราตรึงหวั่นไหวเฝ้าฝันเพ้อ อัลมิตราจ๋าฉันอยากพบและอยากเจอ คบกับเธอฉันคงสุขชั่วนิจนิรันดร
16 สิงหาคม 2548 15:09 น. - comment id 504292
เมื่อต้องการดั้นด้นเที่ยวค้นหา ใช้ศรัทธานำทางเพื่อไปสู่ ใช้กุญแจหัวใจไขประตู คงได้รู้ฤทัยใครสักคน คิดอะไรมากมายครับ กับตัวอักษรไม่กี่ตัว อัลมิตรา ก็คงเป็นอัลมิตรา คงมิได้เป็นนางฟ้าที่ไหน ร้อยลำนำอักษร ซ่อนความนัย เป็นอะไร ตามใจอยากให้เป็น
16 สิงหาคม 2548 15:47 น. - comment id 504306
เรารู้จักกันในวันหนึ่ง วันซึ่งไต่ถามถึงความหมาย แม้นหมู่สองมิตรมิชิดกาย แต่รับรู้อยู่ได้ใต้สำนึก เอ่ยนามตามสัญลักษณ์ใด ชื่อเรียงเสียงไรไม่รู้สึก เพราะความผูกพันนั้นลงลึก รู้สึกเหมือนมิตรที่ชิดเชื้อ วารวันผันไปไม่มั่นคง แต่เจตน์จำนงค์คงมั่นเหลือ แม้มิได้ชิดใกล้ไม่กูลเกื้อ แต่เพื่อมิตรนั้น ฉันพร้อมพลี เอ่ยปากยามใดจะไปหา บอกมาได้เลยไม่เคยหนี หทดทั้งชีวิตมิตรคนนี้ ยอมพลีหากเธอ เกลอ ต้องการ
16 สิงหาคม 2548 15:53 น. - comment id 504307
.. ชอบๆ เรา..แค่หญิงคนหนึ่งซึ่งขื่นขม อาศัยบ้านกลอนไทยระบายอารมณ์ .. .. คุ้นๆ .. กับตัวอักษรไม่กี่ตัว .. ..
16 สิงหาคม 2548 16:25 น. - comment id 504327
เมื่อท่านค้นหาใจ จงใช้เมรัยค้นหา ... ชอบแล้งล่ะคำนี้
16 สิงหาคม 2548 16:51 น. - comment id 504346
....มาเป็นกำลังใจให้เขียนกลอนงามต่อไปค่ะ.....
16 สิงหาคม 2548 16:59 น. - comment id 504348
คนหนึ่งผู้รู้คิดเป็นมิตรมั่น เพื่อปักปัน-ปลูกปรุงบำรุงจิต ดั่งฝุ่นผงโยงใยมาใกล้ชิด เป็นมวลมิตรหนึ่งผู้เพื่อรู้ธรรม... รู้ทุกข์...รู้ธรรม..
16 สิงหาคม 2548 18:24 น. - comment id 504387
สวัสดีค่ะ คุณอัลฯ คุณเป็นใครหน้าตาเป็นอย่างไร? อยู่ที่ไหน?...ฉันเคยอยากเอ่ยถาม ลงผลงานชิ้นใดนั้นฉันติดตาม อยากรู้นาม*อัลมิตรา*นั้นหนาคือใคร *อัลมิตรา*นามไพเราะเสนาะยิ่ง คงเป็นหญิงงดงามมิสาไถย เธอคงมีไมตรีฉันนี้ถูกใจ และเชื่อใน*มิตรภาพตราบสิ้นดินฟ้า* (คำนี้เป็นของคุณ...และฉันก็คิดอย่างนั้น) คุณเป็นที่ น่าชื่นชมคนหนึ่ง... ทุกคนมีความเป็นตัวตน...ของตนเอง
16 สิงหาคม 2548 21:02 น. - comment id 504431
อัลมิตราตราบเท่าฟ้าท่วมทับดับแผ่นดินจะมิสิ้นใจจดจ่อจำคำพร่ำแห่งมิตรานำค้ำคงอยู่ชั่ววิญญา..
16 สิงหาคม 2548 21:09 น. - comment id 504435
อ่านแล้วเพลิน ภาษางดงามยิ่งนัก
16 สิงหาคม 2548 22:48 น. - comment id 504488
ในโลกของบ้านกลอน ทุกคนคือเพื่อน คิดอย่างนั้นจริง ๆ ผูกพันธ์ด้วยตัวอักษร
16 สิงหาคม 2548 22:51 น. - comment id 504490
ยาสามัญประจำบ้านหรือป่าวเนี้ย ขอมีไว้ติดบ้านซักชุดนะ
17 สิงหาคม 2548 08:03 น. - comment id 504563
คุณสายลมเปลี่ยนทิศ .. ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ กลอนบทนั้น บทที่คุณชอบ .. บทไหนคะ ? คุณเรไร .. ถือกุญแจเที่ยวไขหัวใจเขา ใจท่านเล่าจำไว้อย่าไปหลง เมื่อเสาะหาหัวใจที่มั่นคง ท่านซื่อตรงแค่ไหนเมื่อได้ครอง เรื่องราวที่เกิดจากตัวอักษรเพียงไม่กี่ตัว .. ย่อมไม่ส่งผลพอที่จะทำให้อัลมิตราสะเทือนหรอก .. ต่างคน ก็ต่างวิทยปัญญา ต่างจิตใจ .. อัลมิตรา ยังคงเป็นอัลมิตรา..ตราบเท่าที่ยังโลดแล่นในโลกมายานี้ .. คุณม้าก้านกล้วย .. แน่น๊า .. หากเอ่ยปากเรียกหา ไม่มาล่ะก็ จะร้องไห้ให้ดูเลยเอ๊า.. เธอมิได้สัญญาหรือสาบาน แต่คำหวานเหมือนย้ำให้จำเสมอ ยามใดฉันต้องการ..ขานถึงเธอ คงมิเก้อเธอจะมาหาทันที คุณ .... ขอบคุณค่ะ ที่ชอบสองวรรคนั้น อัลมิตราก็รู้สึกชอบเช่นกัน ส่วนประโยคที่คุณคุ้น กับตัวอักษรไม่กี่ตัว คงเป็นเพราะคนที่เคยคุ้นเคยกล่าวถึงบ่อย ๆ เช่นกัน หากเป็นประโยคที่มีค่าควรจำ .. ก็ควรจำ แต่อย่าจำ เพราะเป็นคำที่คนเคยคุ้นเคยเป็นคนกล่าว เพราะนั่น จะหมายถึง .. การโดนครอบงำ นายเมา .. ส่วนใหญ่แล้ว ของขวัญปีใหม่จะได้เป็นกระเช้า ซึ่งมีเหล้ามาด้วย ต่อไปนี้จะเก็บไว้ให้นายเมาล่ะ เมื่อก่อน .. อัลมิตราให้คนขับมอเตอร์ไซด์รับจ้างแถวบ้านน่ะ คุณสลักเสลา .. ขอบคุณค่ะ :) คุณส่องหล้า .. ถ้าจะบอกว่ารอคุณอยู่ ก็ดูเหมือนจะกระดากปากนะ คือความจริง .. รู้สึกดีทุกครั้ง ที่เห็นข้อความของคุณปรากฏ เหมือนเพื่อนเก่ามาเยือน เหมือนอัลมิตราไม่ได้อยู่ลำพัง .. คุณแมงกุ๊ดจี่ .. อัลมิตรา..หนึ่งในนามแฝงที่เป็นสหายตัวจ้อยในโลกแห่งอินเตอร์เน็ต หวังฝากผลงานไว้ให้อ่าน แต่ก็มิได้คาดหวังถึงเรื่องความประสบผลสำเร็จใด ๆ สิ่งที่สุขใจ คือการได้ใช้เวลาว่าง ทำสิ่งที่ตนเองชอบ ส่วนที่เหลือ ก็แล้วแต่ว่า จะสร้างความสำราญให้ผู้ใดได้บ้าง ก็ยินดี คำว่า \"มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า..\" เป็นคำที่อัลมิตราใช้ลงท้ายเสมอ ถึงแม้จะเจ็บปวดบ้าง กับสิ่งที่เกิดขึ้นจากการกระทำของคนที่อัลมิตราคิดว่าเป็นมิตร แต่นั้น ก็มิอาจทำให้คำว่า \"มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า..\" เสื่อมมนต์ขลังได้เลย ยังคงเป็นอยู่ และยังคงเป็นเช่นนั้นตลอดไป คุณธรรมาภิวัฎ .. สโลแกนยาวจัง แต่ก็ยังดีนะ ที่ชื่อไม่ยาวเท่าชื่อเต็มของจังหวัดกรุงเทพฯ คุณพลทหาร .. ขอบคุณค่ะ คุณร้อยฝัน.. อัลมิตราเคยคิดเช่นนั้น ไอซ์ .. ดูจากรูป ท่าจะอยากหม่ำอัลมิตรา นะ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
17 สิงหาคม 2548 10:41 น. - comment id 504612
สามัญ..เอก...โท...ตรี...จัตวา...รูปมืดไปนิดนะ
17 สิงหาคม 2548 12:21 น. - comment id 504707
คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. มองรูปอัลมิตราแล้วอย่าหน้ามึดนะคะ อันตรายต่อคนรอบข้างค่ะ
17 สิงหาคม 2548 14:46 น. - comment id 504816
ในมุมหนึ่งคนหนึ่งอาจดูงดงาม ในมุมหนึ่งคนหนึ่งอาจถูกหยาบหยาม ในมุมหนึ่งคนหนึ่งอาจเลิศเลอ ในมุมหนึ่งคนหนึ่งอาจไร้ค่า(กว่าหมา) ในมุมหนึ่งคนหนึ่งอาจถูกมองตรงข้ามกับตัวตน ไม่ว่าจะในมุมไหน ๆ (มีให้จารนัยอีกเพียบ) คนเพียงคนเดียวก็อาจเป็นไปได้ทั้งนั้นแหละค่ะ แต่จะมุมไหน สำหรับฟาตาโตก็ยินดีนะคะถ้าเราจะเป็นมิตรที่น่ารักต่อกัน (แม้จะแค่ที่นี่ก็ตามทีค่ะ)
17 สิงหาคม 2548 15:10 น. - comment id 504841
เติมหัวใจใส่กลอนป้อนอักษร ในบ้านกลอนกวีไทยสุขนักหนา กับสาวน้อยมิ่งขวัญอัลมิตรา หอบฝันมาร้อยรสเป็นบทกวี หลากบทกลอนลีลามาแต้มแต่ง ไม่เคยแล้งน้ำใจต่อน้องพี่ ไม่สวยเด่นเลิศใครในปฐพี อยู่อย่างนี้ธรรมดาสามัญชน
17 สิงหาคม 2548 15:15 น. - comment id 504845
:] มายิ้มแบบสามัญ เหมือนเคยครับ ..
17 สิงหาคม 2548 15:54 น. - comment id 504889
ใต้รอยยิ้มพริ้มพรายใบหน้านั้น เงาจาบัลย์เคลือบครองหมองหนักหนา เพียงสงบภายนอกไม่โศกา แต่น้ำตาท่วมท้นจนล้นทรวง ทำท่าทีดูดีว่ามีสุข ทั้งที่ทุกข์รุกไล่มาใหญ่หลวง ประคองความเป็นไปพร้อมใจกลวง พยุงให้ลุล่วงผ่านเวลา งานหน้าที่รับผิดชอบกอปรขยัน ในใจนั้นแสนเหนื่อยต่อปัญหา แต่งานหนักสู้ได้ไม่นำพา ส่วนงานใจยิ่งมายิ่งแพ้ใจ จึงเหนื่อยซ้อนกายใจให้เหนื่อยหนัก เหนื่อยกับรักกับงานพาลหวั่นไหว แต่เชื่อเถิดความเหนื่อยต้องคลายไป พักสักนิดนะใจเพื่อเพิ่มแรง เรื่องทางนั้นไร้สุขสันต์ก็ช่างเถิด ค่อยค่อยเปิดทางใหม่เพื่อแสวง กับโอกาสใหม่ใหม่ที่เปลี่ยนแปลง อาจจักพบลายแทงสู่ขุมทอง มองอดีตให้ถ้วนล้วนความหลัง แล้วกลบฝังเสียเถิดความหม่นหมอง ชีวิตที่เหลือนี้ต้องประคอง ให้มีค่าดุจทองคืนสู่ตน
17 สิงหาคม 2548 21:18 น. - comment id 505000
คุณฟา.. ยินดีที่ได้รู้จัก มิตรที่น่ารักเช่นกันค่ะ มุมหนึ่งที่เห็น อาจมีอีกหลายมุมที่เร้น ความเป็นไปบางอย่าง อาจถูกบางอย่างบิดเบือน ทุกสิ่งย่อมเป็นไปได้ .. อัลมิตราไม่เคยหวัง ในบางอย่าง จนกระทั่งวันนี้ ก็ยังไม่คิดที่จะหวัง ดังนั้น อัลมิตราจึงไม่ผิดหวัง ที่อัลมิตราเป็นได้หลายๆอย่าง ตามที่แต่ละคนอยากจะให้เป็นไป .. อัลมิตรารู้แต่เพียงว่า .. อัลมิตราเป็นใคร คุณมนต์กวี .. เป็นเช่นนี้เรื่อยไป อัลมิตรา..หัวใจสามัญชน คุณลักษมณ์ .. ยิ้มที่มีความหมาย จากใจ ย่อมนำความชุ่มชื่นมาสู่ผู้ที่ได้รับเสมอ ค่ะ :) คุณดอกแก้ว .. ขอบคุณมากค่ะ ชื่นใจและหายเหนื่อยทันที ยังคงเป็นอัลมิตรา .. ซึ่งมีภาระหน้าที่ วันใดอำลาเวที .. คงไม่มีอัลมิตราต่อไป
17 สิงหาคม 2548 21:49 น. - comment id 505011
ได้อ่านงานคุณอิมเมื่อไหร่ ก็รู้สึกได้ว่า ตัวเองได้สิ่งที่ดีดีเพิ่มขึ้น แต่ก็คงเพิ่้มแบบเมก ๆ อ่านะ ฮิๆๆ ขอบคุณครับ ที่ทำให้เมกได้อ่านอะไรที่ รู้สึกว่า นี้แหล่ะ ใช่เลย ฮิๆๆๆ +-*-+ +-*-+-*- ปู๊ชายอารมดี๊ดี -*-+-*-+ +-*-+
17 สิงหาคม 2548 22:19 น. - comment id 505030
หากคุณเมกกะได้รับความรื่นรมย์จากบทกลอนของอัลมิตรา อัลมิตราก็มีความสุขเช่นกันค่ะ :)
19 สิงหาคม 2548 07:37 น. - comment id 505744
แวะมาอ่านคำสาธยายครับ ต้องลำดับชั้นก่อนนะครับ สามัญ จัตวา ตรี โท เอก เรื่องตัวตนชั้นไหนไม่วิจารณ์ แต่เรื่องบทกวีไม่จัดเข้าสามัญอย่างแน่นอน ว่าจะให้ชั้นเอก คุณอัลฯก็ไม่ชอบให้ใครมายกย่องซะด้วย จะให้ชั้นโท ดูเหมือนจะไม่สมศักดิ์ศรีบ้านกลอนสักเท่าไหร่ เอาเป็นว่าให้ไม่ถูกก็แล้วกันนะครับ
22 สิงหาคม 2548 13:06 น. - comment id 507031
คุณชัยชนะ .. :) ทุกคนเสมอกัน คือเพื่อนกันค่ะ ไม่ว่าอยู่ชั้นไหน ย่อมมีชั้นที่ต่ำกว่าและเหนือกว่า ดังนั้น ไม่มีการแบ่งชั้น ต่างก็อยู่สามัญ ระดับเดียวกัน จะสุขใจนะ