* แม่จ๋าแม่ *

แก้วประเสริฐ

                  * แม่จ๋าแม่ *
    * เพียงหนึ่งหยดน้ำนมผสมเลือด
ถึงแห้งเหือดอุราแห้งจนแฝงโหย
ยามหยาดสู่ร่างน้อยคอยกอบโกย
สองเต้าโปรยสายธารามิคลาไคล
     เพื่อลูกน้อยที่รักมิพักจิต
ดวงใจคิดเสน่หานำมาให้
ใฝ่ภิรมย์ชมชื่นระรื่นไป
สิ่งสดใสมอบไว้แก่ลูกยา
     แม้ท้องฟ้าธารามหาสมุทร
กว้างไกลสุดลึกล้ำยามค้นหา
อีกเพชรพลอยน้อยค่ากว่ามารดา
สิ่งล้ำค่าหาเทียบเปรียบน้ำนม
     แม้นองค์เทพเทวัญทุกชั้นฟ้า
อีกศาสนามวลเผ่าเข้าสะสม
ตลอดถึงแว่นแคว้นแดนอุดม
ยากเทียบนมของแม่แม้หยดเดียว
     เขาเปรียบแม่นี้ไว้ดุจพรหมเทพ
ที่ป้อนเสพย์แก่ลูกมิฉุนเฉียว
ทั้งเมตตากรุณารักใจเดียว
มิลดเลี้ยวมุทิตาอุเบกขาตาม
     สิ่งใดผิดรับไว้สู่ในอก
แม้ช้ำฟกนอกในไม่เข็ดขาม
ยกย่องลูกรักไว้ใครอย่าลาม
ยิ้มย่องยามลูกสุขทุกข์ไม่มี
     พระคุณนี้ยากหนอใครมองเห็น
ดุจดังเช่นปิดทองใต้ชินสีห์
ถ้าไม่ทุกข์จนใกล้วายชีวี
ยากจะมีใครเห็นเช่นดังเงา
      วันแม่นี้ใครเล่าจะเข้าหา
ไหว้มารดาอุ้มชูดูแลเขา
กตัญญูผู้มีคุณช่างบางเบา
ปล่อยแม่เราเหินห่างช่างแชเชือน.*
        ************************
       *ความรู้คุณกตัญญุตาบิดรมารดา
ย่อมนำพาสู่สถานอันสุขสงบ  แม้ในพุทธกาล
พระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังยกย่องสรรเสริญ
ภิกษุบวชใหม่บิณฑบาตนำมาเลี้ยงมารดา
และเฝ้าปรนนิบัติมารดาที่แก่ชราและมอบ
อาหารที่บิณฑบาตมาได้ให้มารดาทานก่อน
จนถูกร้องเรียนว่าทำให้ศรัทธาของผู้ทำบุญเสื่อม
 พระพุทธองค์จึงต้องประชุมสงฆ์แล้วตรัสเทศนา
ยกย่องความกตัญญูของภิกษุสงฆ์รูปนั้น
ท่ามกลางเหล่าสาวกทั้งปวง แสดงถึงความกตัญญุตา
ว่าไม่มีความผิดจนเป็นปฐมเหตุให้พ้นจากอาบัติทั้งปวงแลฯ*.
.
                    ๙๙๙   แก้วประเสริฐ.   ๙๙๙