กับความฝันที่ไม่อาจเป็น..จริง
ทรายกะทะเล
ท่ามกลางสายลมอ่อน
ความสวยสัญจรผกผัน
ให้ธรรมชาติเรามาคู่กัน
เธอฉันมีอยู่กลางใจ
ฉันไม่รู้..............
มัแต่เฝ้าดูว่าเธอคิดแบบไหน
ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอต้องการไร
เหตุไฉนไม่ลืมเธอเลย
ความฝันกลางดึก
มันช่างล้ำลึกสวยงามนักหนา
ไม่อยากตื่นขึ้นมา
ให้มีโลกของความเป็นจริง
แต่แล้วเมื่อตาเริ่มเปิด
เอ้ะ..นี่มันเกิดอะไรเข้าสิง
หากแต่เห็นภาพของความเป็นจริง
ทุกสิ่งในฝันยังอยู่ในใจ
แต่นี่เป็นความจริง
ความเป็นหญิงอย่างฉันก็ไม่อาจเข้าใกล้
ไม่อาจทำเองตามอำเพอใจ
ไม่อาจทำไปในสิ่งที่ตัวเองต้องการ
นี่หรือความฝัน
ติ่นขึ้นมาพลันทำไมไม่ได้
อยากจะนอนอยู่อย่างนี้ต่อไป
เพราะความจริงกับที่หลับตามันต่างกัน..............