รู้ทั้งรู้ อยู่แก่ใจ เธอไม่รัก แม้ทายทัก รักให้ เธอไม่สน เฝ้าชิดใกล้ ใจห่วง ติดบ่วงตน เมื่อเธอจน หัวใจ มอบให้กัน แต่ใจเรา เฝ้าคิด อยากชิดใกล้ มอบหัวใจ ให้แท้ มิแปรผัน แม้เนินนาน กาลผ่าน เนินนานวัน ยังยืนยัน มั่นใจ มอบให้จริง ส่วนเธอนั้น ฉันคิด ไม่ผิดแน่ ไม่เหลียวแล แคร์ฉัน ทุกวันทิ้ง รักที่ฉัน นั้นให้ เธอไม่อิง แถมประวิง ทิ้งทวน ไม่ชวนชม ฉันจึงเศร้า เฝ้าหมอง นั่งร้องไห้ กับรักพ่าย แพ้พิษ ดวงจิตขม แต่อยากกล่าว เล่าความ ยามระทม ใช่อารมณ์ กับรักนี้ ที่ให้เธอ
11 สิงหาคม 2548 02:09 น. - comment id 502450
มือไม่ตกเลยนะครับ แต่ละกลอนที่ออกมาเนี่ย ซึ้งจริงๆ
11 สิงหาคม 2548 02:46 น. - comment id 502454
อยากตัดใจ จากไกล ไม่พบหน้า อยากจากลา รักล้่า ที่ขื่นขม อยากหยุดยืน ฝืนให้ ไร้อารมณ์ รู้ทั้งรู้ ใจระทม รักแต่เธอ คิดถึงพี่ตูนค่ะ...
11 สิงหาคม 2548 06:06 น. - comment id 502466
..ดอกไม้ช่อนั้น..ให้เรนนะ.. และเรนจะเก็บเอาไปไว้ ..ข้างหมอน ..หากผู้ชายคนนั้น ..อ้อนวอน.. พี่หญิง..ห้ามอ้อน .. นอกจากเรน..คนเดียว อิอิอิ .... แบบนานจัง .. ที่เรนไม่ได้เขียนกลอน ..เฮ้อ! .. ก็เล้ยย ออกมาเป็นแบบนี้ ..นะดิคะ .... เรน .. ขอโทษ พี่หญิง นะคะ ..
11 สิงหาคม 2548 06:52 น. - comment id 502474
รักเขาข้างเดียว ไม่ดีหรอก ต้องรักทั้งสองข้าง(ทั้งซายและขวาทั้งหน้าและหลัง) อิอิ
11 สิงหาคม 2548 07:10 น. - comment id 502481
รู้ทั้งรู้ว่าไร้..........................รักหวัง เธอไม่แคร์ก็ยัง..................อยากใกล้ ดอกใจเด็ดทุรัง..................รอมอบ จึงแต่เพียงเก้อให้..............เหี่ยวแห้งคามือ
11 สิงหาคม 2548 08:02 น. - comment id 502497
เก็บความรู้สึกดีๆที่ให้เขา อย่างน้อยๆตัวเราใจเรารู้ รักคือสิ่งงดงามน่าเอ็นดู มิใช่คู่คงต้องปล่อยให้เขาไป รัก รัก รัก ที่ให้ใช่สิ่งผิด อย่ายึดติดปล่อยวางหากไม่ไหว ให้หัวใจพักก่อนไปต่อไป รักต้องให้สิ่งที่ดีกับตัวเรา ----------------------------------------------------------------- แวะมาให้กลังใจ สมาชิกคนเหงาๆครับ
11 สิงหาคม 2548 08:20 น. - comment id 502500
ร้องทำไมค้าพี่ตูน แค่เขาไม่รักเอง อิอิ ห้ามร้องน้า ม่ายงั้นกานต์จะสมน้ำหน้านะคะ อิอิ คิดถึงพี่สาวผู้น่ารักเสมอค่ะ
11 สิงหาคม 2548 08:48 น. - comment id 502507
รู้ทั้งรู้ว่าไมคู่ควรกับรัก แต่มันหักห้ามหัวใจไม่ไหว ได้แต่เพ้อละเมอหาผู้อยู่ไกล อยากชิดใกล้ใจห่วงหาและอาวรณ์
11 สิงหาคม 2548 08:59 น. - comment id 502514
สวัสดีค่ะ พี่หญิงฯ รู้เต็มอกว่าเขาไม่เคยจะเอ่ยรัก แล้วใยปักใจมั่นจนสั่นไหว จนลืมคิดคอยดูแลแคร์หัวใจ ของตนไว้...ให้เข้มแข็งและกล้าแกร่ง.... มามะ น้องจะรักพี่หญิงฯ เอง คิดถึงเสมอ...
11 สิงหาคม 2548 10:43 น. - comment id 502538
เขาอยากได้ค่ะ ดอกไม้สวย อย่าซ่อนไว้เลย ยื่นให้เขาเลยนะคะ
11 สิงหาคม 2548 11:09 น. - comment id 502552
ดอกไม้ที่ซ่อนอยู่ไว้ด้านหลัง ก็คงบอบช้ำ เสียใจไปไม่น้อยกว่าคนถือนะคะ แต่เราอาจจะไม่ได้ยินเสียงนั้น เศร้าจังเลยคะ เปิ้ลเอากำลังใจฝากพี่สาวนะคะ
11 สิงหาคม 2548 11:28 น. - comment id 502567
รู้ทั้งรู้ความรักหนักหัวอก ยังหยิบยกเข้าใส่ในใจสาว รักเป็นไฟใจน้ำมันมันวาบวาว เผาแสบร้าวหมดแล้วสิ้นแก้วใจ สบายดีนะครับผู้หญิงไร้เงาหัวใจไม่เคยไร้รัก
11 สิงหาคม 2548 11:53 น. - comment id 502582
ก็จริงอย่างกับกลอนนั่นแหละคับ รู้ก็แล้วใยต้องมาจดจำ
11 สิงหาคม 2548 12:09 น. - comment id 502593
- `๛ รู้ทั้งรู้....................... - `๛ อย่าหยุดยั้ง.......... อยู่แห่งไหนหรือเป็นใครเคยช้ำโศก ใช่เพียงตัวเราที่อับเฉายับเยิน ชีวิตของคนเราพบพานหลายหลาก มีสุขสมหวังมีปวดร้าวปนเป.................ฟังต่อนะจ๊ะ http://music.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=4514 .......... ก้อรักและคิดถึงนะ สั้น ๆ แต่ก้อจริงใจนะ.........จะรอวันนั้น วันที่เราสองคน....พี่ตัวใหญ่กะน้องคนไกลตัวเล็กนั่งกินก๋วยเตี๋ยวเรือกะนะ............
11 สิงหาคม 2548 12:28 น. - comment id 502597
แล้วทีนี้ จะ เ ดิ น ห น้ า ต่อ หรือ ถ อ ย ห ลั ง ดีล่ะคะ. . . อยู่กับความ ภู มิ ใ จ . . . แต่ ไ ร้ รั ก . . .
11 สิงหาคม 2548 12:59 น. - comment id 502609
ทั้ง ๆ ที่รู้ อยู่ อิอิ ...
11 สิงหาคม 2548 13:11 น. - comment id 502625
นั่นน่ะสิลุง คิ คิ
11 สิงหาคม 2548 13:18 น. - comment id 502631
เดินหน้าสู้ต่อไปดีกว่านะจ๊ะพี่หญิง........ ขอกอดพี่หญิงคนดีคนนี้หน่อยนะจ๊ะ........ คิดถึงจังเลยจ้าาาาาาาาา............. หายหน้าไปแต่สิได้ลืมนะจ๊ะ............. ทำงานเก่าให้เสร็จก่อนนะจ๊ะ.........อิอิอิ ปะเดี๋ยวจะโดนดุนะ............ คิดถึงเพื่อนๆๆๆๆๆๆๆๆทุกคนนะจ๊ะ.........
11 สิงหาคม 2548 14:26 น. - comment id 502652
ทั้งรู้ก็ยังจะรักอ่ะนะ ก็ใจมันรักเขาแล้วทำไงได้ล่ะน้องตูนจ๋า พี่ก็กำลังอยู่ในอารมณ์นี้เลยจ้ะ จะเชื่อหรือเปล่าเนี่ย
11 สิงหาคม 2548 14:40 น. - comment id 502662
เนอะพี่ตูน รู้ทั้งรู้ค่ะ ...
11 สิงหาคม 2548 15:04 น. - comment id 502686
รู้ทั้งรู้ว่ารักนี้ไม่มีหวัง แต่คงยังขอเพียงยืนเคียงข้าง รักที่มีมอบไปไม่จืดจาง รู้อยู่ห่างแค่ไหนในใจเธอ......
11 สิงหาคม 2548 15:37 น. - comment id 502715
แวะมาเป็นกำลังใจให้ครับผม
11 สิงหาคม 2548 16:29 น. - comment id 502782
อ้าว..แสดงความคิดเห็นผิดคน เอาใหม่ก็ได้ครับ ทั้งที่ฉันก็รู้ดีอยู่แล้ว ว่าคงแคล้วคลาดหวังที่ยังหวั่น เขาไม่เคยแลเหลียวแม้เสี้ยววัน แต่ยังมั่นด้วยหมายหัวใจเธอ
11 สิงหาคม 2548 19:39 น. - comment id 502845
หาใหม่....คุณตูน..ยังสาวยังแส้อยู่ กลัวอะไร..
11 สิงหาคม 2548 20:45 น. - comment id 502882
เขาไม่รับสัมพันธ์ที่ฉันยื่น จำต้องฝืนนิ่งไว้ทั้งใจหมอง เป็นผู้หญิงหยิ่งนัก รักเรื่องรอง แม้นจักต้องชอกช้ำ ขอกล้ำกลืน..*** เป็นความคิดของพี่นะจ้ะตูน... เพราะพี่คิดว่า รักคนที่เขารักเราดีกว่า... แค่คุยๆ แลกเปลี่ยนความคิดกันนะ อย่าคิดมาก... กลอนไพเราะมากเชียว ซึ้งใจ... สวัสดีค่ะน้องตูน ปู๊น ปู๊น...
11 สิงหาคม 2548 21:51 น. - comment id 502899
รู้ทั้งรู้ ก็ยังสู้คงรักมั่น เธอกับฉันรู้ใจ..ไร้ปัญหา รู้ใจฉันมีเธอทุกเวลา และเธอนั้นรู้ว่า..ไม่มีเรา สวัสดีค่ะน้องตูน..ดอกไม้ช่อนั้นยังซ่อนอยู่ข้างหลังหรือเปล่า.. ส่งมาทางนี้ก็ได้นะคะ
11 สิงหาคม 2548 23:51 น. - comment id 502963
เห็นรูปนี้บ่อยจังเลย คิดอย่างไรก็คิดไม่ออกว่าใครชอบเอาลงประจำ เจอะจอมลีลาจะถามดูอาจรู้ก็เป็นได้ ดอกไม้ข้างหลังน้อง นำประคองใส่มือพี่ ขืนเก็บไว้หลายปี สุมาลีเหี่ยวแห้งเอย
12 สิงหาคม 2548 09:10 น. - comment id 503000
อย่าเศร้าไปเลยจ้า เมื่อรู้แล้วก็วางเถอะ แก้วประเสริฐ.
12 สิงหาคม 2548 12:02 น. - comment id 503020
มาแอบซ่อนซ้อนรักไว้ด้านหลัง แม่ร้อยชั่งมีรักมากนักหรือ เห็นดอกไม้กุมไว้ในกำมือ จำนวนรักเท่าที่ถือกำอกไม้ จะแจกจ่ายให้ใครที่ไหนบ้าง ฉันอ้างว้างรออยู่เธอรู้ไหม เฝ้างอนง้อขอรักอยู่ร่ำไป เธอเก็บงำซ่อนไว้ให้แหงนคอย หาว่าฉันทิ้งทวนไม่ชวนชม สองมือฉันคว้าลมจึงเหงาหงอย ต้องเศร้าทรวงหมองหม่นล้นทะยอย อยากจะแขวนคอหอยปล่อยชีพวาย เสียงคนเชียร์ดังสนั่นลั่นห้องกลอน ใช่หลอกหลอนไมตรีมีไม่หน่าย แต่ตบมือข้างเดียวเปลี่ยวจนตาย ทั้งเจ็ยอายต้องหนีหน้าลาเวที แวะมาชื่นชมงานงามครับผม
13 สิงหาคม 2548 13:16 น. - comment id 503347
เมื่อเธอรัก ฉันก็รัก ไม่เห็นแปลก เมื่อเธอแยก แนก็แยก แปลกตรงไหน เมื่อเธอเลิก แนก็เลิก ลากันไป เธอมีใหม่ ฉันมีใหม่ ไม่เห็นแคร์
13 สิงหาคม 2548 16:14 น. - comment id 503401
....แม้รักนั้น ขมขื่นไม่ชื่นจิต แต่เพียงนิด ได้ชิด ก็สุขได้ แม้เธอ ไม่เคย เปิดใจ แคร์ทำไม เพราะอยากรัก ก็รักเธอ
18 สิงหาคม 2548 12:57 น. - comment id 505368
ถึง คุณponpon มือไม่ตกยกไม่ขึ้นแถมมึนงง ยังไสสงสงสัยเหตุใดฉัน ไม่สามารถแต่งกลอนสารพัน เหมือนใครเขาที่มั่นเขียนกันมา *-*มือไม่ตกเฉพาะเรื่องกลอนรัก ๆ ค่ะ กลอนอื่น ๆ มือตกมาก เขียนไม่เคยสำเร็จสักที อิอิ ขอบคุณนะค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้กัน*-* ถึง คุณนางฟ้าซาตาน อยากตัดใจ ตัดไม่ขาด แทบบาดจิต เฝ้าครุ่นคิด ห่วงใย มอบให้เขา ทั้งที่รู้ อยู่ดี มิมีเงา คำว่าเรา ก็มีฉัน นั้นคนเดียว *-*คิดถึงเช่นกันจ๊ะ สบายดีไหม ส่วนพี่ตอนนี้สบายดีแล้วค่ะ ขอบคุณมาก*-* ถึง คุณrain ดอกไม้ช่อนั้น มอบกันในวันนี้ กับน้องที่แสนดี นามที่มีเรนจังไง อิอิ *-*เอาจ๊ะ ให้ทั้งช่อเลย แถมไม่พอ เดี๋ยวจะซื้อหามาเพิ่มให้ (ส่วนเรื่องขอโทษไม่ต้องนะจ๊ะ) น้องเรนแต่งได้น่ารักออก คิดถึงเรนจังเสมอจ๊ะ*-* ถึง คุณครูใหญ่โรงเรียนเล็ก แม้รู้ว่าไม่ดีในชีวิต ก็ยังคิดรักเขาเฝ้าห่วงหา แม้รักเดียวเกี่ยวข้องต้องอุรา เจอน้ำตาก็ยังรักแถมภักดี *-*รักเขาข้างเดียวไม่ดีนะ ใช่ แต่ถ้ารักไปแล้ว จะทำอย่างไรได้หละค่ะ อิอิ ฉะนั้น รักเดียวดีกว่ามั้ง เพราะขืนรักทั้งซ้าย ทั้งขวา ทั้งหน้า ทั้งหลัง มีหวัง ได้แยกแน่ อิอิ*-* ถึง คุณหนอนดุ๊กดิ๊ก แม้ดอกไม้ในมือที่ถือไว้ มิมีใครอยากรับสำหรับฉัน ก็จะถือแม้นแห้งเหี่ยวเปลี่ยวชีวัน แถมคงมั่นที่จะให้ใครคนดี *-*เหี่ยวแห้งแล้วจริง ๆ ด้วยค่ะ เพราะทิ้งไว้ตั้งเป็นอาทิตย์แล้ว แต่เอ ถ้าให้คุณดอกไม้นี้ คุณจะรับไหมหนอ อิอิ*-* ถึง คุณภากร จะเก็บรักภักดีที่ให้เขา แม้ต้องเศร้าข่มขืนยังยืนไหว แถมจะเก็บห่วงหาพาห่วงใย มอบให้คนห่างไกลด้วยใจรัก แม้เขาไม่สนใจไม่รับรู้ เรายังสู้ทนมั่นหมั่นประจักษ์ ด้วยรักแท้มอบให้จริงใจนัก กับคนดีที่รักที่ปักใจ *-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้กัน*-* ถึง คุณเพียงพลิ้ว ก็แค่เขาไม่รักเราเท่านั้นเอง จึงมิเกรงใจใครด้วยใจฉัน แสนจะเศร้าเฝ้าช้ำร่ำชีวัน จึงร้องไห้แค่นั้นแค่นั้นเอง *-*พี่ก็แค่ร้องไห้เอง เหมือนกันจ๊ะน้องสาวจ๋า อิอิ คิดถึงจังจ๊ะ (กุหลาบหอมจัง แบบนี้ ให้พี่ทุก ๆ วันก็ได้นะ พี่ชอบ อิอิ)*-* ถึง คุณไร่ไก่ รู้ทั้งรู้เขาไม่รักแถมผลักไส แต่ทำไมใจเรามิเฝ้าหนี ยังคงรักมอบให้ใจภักดี จึงต้องช้ำชีวีนี้เรื่อยไป *-*ทั้งทั้งที่รู้ ก็ยังเฝ้ารัก ทำไงได้หละ จริงไหม ก็รักไปแล้วนี่ อิอิ*-* ถึง คุณแมงกุ๊ดจี่ รู้เต็มใจเขาไม่รักไม่ห่วงหา ในอุรายังคงให้ไม่เปลี่ยนผัน หรือเพราะเราเฝ้าห่วงใยใจผูกพัน จึงมีรักหนักเป็นตันให้เขาไป *-*สวัสดีจ๊ะน้องมะกรูด รักจริงแล้วหวังแต่ไหมจ๊ะน้องจ๊ะ อิอิ (หยอกเล่นนะ) คิดถึงเช่นกันจ๊ะ*-* ถึง คุณคิม รักนะ จะยื่นให้เขาไม่รับเศร้าจับจิต เลยนั่งคิดจะทิ้งไม่อิงฝัน อีกอย่างหนึ่งตอนนี้ที่รู้กัน ดอกไม้นั้นเหี่ยวแห้งชี้แจงมา *-*ตอนนี้ดอกไม้เหี่ยวแล้วค่ะ เขาคงไม่รับแล้ว อิอิ คิดถึงนะจ๊ะ*-* ถึง คุณแอ็ปเปิ้ล เหมือนคนที่ไม่ร้องไห้แม้ใจเสีย แต่รู้สึกอ่อนเพลียแถมเสียขวัญ แม้ไม่มีน้ำตาเห็นหน้ากัน แต่ใจนั้นแสนเศร้าเฝ้าอาดูร *-*ดอกไม้อาจแค่บอบช้ำ แต่คงไม่เท่าจิตใจคนถือจริง ๆ จ๊ะ เปรียบเหมือนคนร้องไห้ ที่ดูน่าเศร้า แต่บางครั้งคนไม่ร้องไห้น่าเศร้ากว่าเป็นหลายเท่าแต่เขาไม่แสดงให้ใครเห็นเท่านั้นค่ะ คิดถึงแอ็ปเปิ้ลนะ*-* ถึง คุณลำน้ำน่าน (บุรุษแห่งสายน้ำ) รู้ทั้งรู้ความรักทำหนักจิต แต่ชีวิตไม่สิ้นถวิลหา ยังเฝ้ารักเฝ้าห่วงมิล่วงลา จนทำให้ใจล้าน้ำตาคลอ *-*ดีใจค่ะที่ทราบว่าคุณสบายดี แต่อย่างไรก็อยากจะบอกนะค่ะ ห่วงใยเสมอค่ะ*-* ถึง คุณภูประภา ที่ต้องจำต้องจดในบทบาท เพราะมีอาจตัดรักที่หักหาย จึงต้องเศร้าเฝ้าหมองครองใจกาย เสียมากมายวันนี้ที่เราเป็น *-*เพราะรู้ทั้งรู้ไงค่ะ จึงต้องจดจำ แต่ถ้ารู้แล้วต้องทำ คงไม่ต้องจดจำมั้งค่ะ อิอิ*-* ถึง คุณทำ มะ ชาด อีกไม่นานเป็นแน่ได้แลใกล้ เพราะมั่นไว้ตารางสร้างทางชิด แต่เมื่อไหร่บอกไม่ได้ในดวงจิต แต่ที่คิดคงไม่นานกาลต่อไป *-*ขอบคุณสำหรับเพลงเพราะ ๆ ความหมายซึ้ง ๆ ที่เอามาให้ฟังค่ะ รักและคิดถึงเสมอนะค่ะ จริง ๆ อยากจะขึ้นไปหา ตั้งแต่นัด 28 ส.ค. เลย แต่ติดเรียน เอาไว้ว่าง ๆ สัญญาจะขึ้นไปกินก๋วยเตี๋ยว แถมขนมจีนด้วยก็ไหวน่า อิอิ*-* ถึง คุณผู้หญิงช่างฝัน จะก้าวหน้าต่อไปแม้ใจท้อ เพราะเฝ้ารอแต่เขาเฝ้าห่วงหา จึงขอก้าวต่อไปในเพลา แม้รู้ว่าความฝันนั้นแสนไกล *-*ก้าวมาแล้วก็ต้องก้าวกันต่อไปหละ อิอิ ฉะนั้นไม่ถอยหลังนะ เดินหน้าเกียร์สี่เลย ดีกว่านะ ว่าไหม อิอิ คิดถึงเสมอนะ แม้จะต้องอยู่กับความภูมิใจที่ไร้รัก แต่เรายังมีรักและภักดีในชีวีที่ไม่ไร้ไม่ใช่หรือ จริงไหมจ๊ะ*-* ถึง คุณไวยากรณ์ ก็ทั้งทั้งที่รู้อยู่ตอนนี้ ยังคงรักภักดีมิเปลี่ยนผัน ให้กับเขาคนที่เราผูกพัน ส่วนใครกันขอท่านลองเดาดู *-*ก็ทั้ง ๆ ที่รู้หละนะ อิอิ*-* ถึง คุณหมึกมรกต นั่นนะซิคุณลุงไหนไม่บอกกล่าว เราจึงเฝ้าแต่งงงันแถมหวั่นไหว ที่น้องชายเห็นเราเฝ้าเขียนไป นำคำลุงคนไหนมาใช้กัน *-*คุณลุงที่ไหนหละค่ะ ง๊ง งงจัง อิอิ*-* ถึง คุณแก้วนีดา มาให้กอดแล้วนี่จ๊ะที่รัก เร็วมาพักพิงให้เอาใจฉัน แล้วจะให้กอดชิดสนิทกัน ทุกวี่วันไม่ยอมห่างสร้างไมตรี *-*มาให้กอดแล้วจ๊ะ แต่มาช้าไปนิด อย่าเพิ่งงอนนะจ๊ะ เผอิญพี่ไม่ค่อยสบายนะจ๊ะ แต่หายแล้วนะ จะบอกให้ แถมคิดถึงเสมอจ๊ะสำหรับน้องแก้วนีดาคนดีคนนี้ของพี่นะ*-* ถึง คุณคนเมืองลิง อารมณ์นี้เหมือนกันหรือท่านพี่ แล้วรักใครหละนี่บอกได้ไหม จะได้ช่วยบอกกล่าวเล่าหัวใจ ให้เขารับรู้ไว้ส่งใจมา *-*รักกะใครเอ่ย บอกซิค่ะ เดี๋ยวจะช่วยเป็นแม่สื่อให้นะ แต่ว่า แม่สื่อเป็นยากจัง เป็นแม่บ้าน ค่อยทำกับแกล้มให้พี่จ๋อจ๋าแทนได้เปล่า เป็นง่ายกว่าเยอะเลยด้วย อิอิ คิดถึงจ๊ะ*-* ถึง คุณทะเลใจ รู้ทั้งรู้แล้วจ๊ะกะงานนี้ ใช่อย่างที่บอกกล่าวแถมเล่าขวัญ ก็รับรู้รู้ทั้งรู้ก็แล้วกัน ส่วนสัมพันธ์ยืนยันรู้กันนะ อิอิ *-*ก็รู้ ๆ ก็แล้วกันนะ อิอิ แล้วจะโทรหานะจ๊ะน้องรัก*-* ถึง คุณสลักเสลา รู้ทั้งรู้ว่ารักที่ปักจิต ไม่มีสิทธิ์ชิดใกล้ได้ใจเขา แต่ยังยอมพิงพักมอบรักเรา ไว้เพื่อเฝ้ารอรักด้วยภักดี *-*รู้ทั้งรู้ แต่ก็ยังทำ เพราะรักไปแล้วนิ ทำไงได้หละ ว่าไหมค่ะ อิอิ*-* ถึง คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ ขอบคุณค่ะคนดี กับกำลังใจที่มีที่มอบให้ และขอบคุณกับน้ำใจ ที่แวะมามอบให้ให้แก่กัน *-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้กัน*-* ถึง คุณหมึกมรกต รู้ทั้งรู้เขาไม่สนยังทนไหว มอบหัวใจให้ไปไม่เปลี่ยนผัน เพราะรักแท้หวังพิงแอบอิงกัน แม้รู้ว่าเป็นแค่ฝันยังมั่นรอ *-*ขอบคุณสำหรับกำลังใจ เมื่อกี้ตอบไปแล้ว ด้วยเพราะงง แต่คงไม่แก้แล้วนะ เอาเป็นว่า รู้แล้วจ๊ะว่าตอบผิด สำหรับอันบท อิอิ*-* ถึง คุณdark side of mind จะหาใหม่ทำใจยังไม่ได้ แถมมอบให้ใจเรากับเขานี่ จึงยอมรักแม้ติดลบจบบัญชี เพราะมั่นใจเรานี้มีเพียงเขา *-*หาได้ไงค่ะ คนใหม่ คนเก่ายังหาไม่เจอเลย อิอิ*-* ถึง คุณกอกก เขาไม่รับรักเรายังเฝ้าสน ด้วยกมลมอบภักดิ์ให้รักเขา แถมรู้รักติดลบบรรจบเงา ก็ยังเฝ้าอยากให้เขาได้รู้ใจ *-*รักคนที่เขารักเราดีกว่านะ อาจจะใช่ แต่รู้ไหมค่ะ สำหรับน้อง ให้เขารักเราแถมตาย แต่เราก็รักเขาไม่ได้สักทีค่ะ อิอิ เพราะความรักบังคับกันไม่ได้ น้องจึงขอรักชายที่น้องรัก มากกว่ารักชายที่รักน้องค่ะพี่สาว (แลกเปลี่ยนความคิดกันนะค่ะ) อันนี้ยืนยัน คิดอย่างนี้ ไม่เปลี่ยนค่ะ เอ้า เลยรู้ทั้งรู้เลยว่าน้องเป็นเด็กดื้อ แต่อย่างไรซะ เด็กดื้อคนนี้ก็รักพี่สาวที่แสนดีคนนี้เสมอนะค่ะ*-* ถึง คุณพี่ดอกแก้ว รู้ทั้งรู้ อยู่ดีเธอมิรัก แถมใจภักดิ์รักให้ไม่เปลี่ยนผัน จึงเฝ้ารู้อยู่กับเศร้าที่เท่าทัน ไม่มีวันได้รักหรือภักดี *-*สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว สำหรับดอกไม้ น้องมอบให้พี่สาวเสมอนะค่ะ เอาค่ะ รับด้วย อิอิ คิดถึงเสมอนะค่ะ*-* ถึง คุณชัยชนะ ดอกไม้ที่เหี่ยวแห้ง ใช่จะแกล้งมอบให้พี่ แต่จริงใจให้ทันที รับไปซิแต่เหี่ยวแล้ว อิอิ *-*ดอกไม้มันเหี่ยวแล้วค่ะ แต่ก็ตั้งใจให้นะค่ะ ฉะนั้นรับ ๆ หน่อยแล้วกัน อิอิ*-* ถึง คุณแก้วประเสริฐ จะปล่อยวางสร้างทางที่สุขสันต์ ในชีวันก็เปลี่ยนไปใฝ่หลีกหนี เพราะความรักมาบรรจบพบชีวี แม้ไม่มีใครเขาเฝ้าผูกพัน *-*จริง ๆ สำหรับความรัก ปล่อยวางมานานแล้วค่ะ แต่สำหรับกลอนขอแต่งกลอนรักแล้วกัน เพราะแต่งอย่างอื่นไม่เป็นจริง ๆ ค่ะ อิอิ*-* ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์ ต้องเก็บซ่อนซ้อนรักจนหนักล้น เพราะเจียมตนคนอย่างเราเขาไม่สน มีรักเดียวเกี่ยวข้องเหมือนต้องมนต์ ใช่เล่นกลมนต์ตรามายาใด ส่วนดอกไม้ในมือฉันถือมั่น มอบให้เธอเท่านั้นไม่หวั่นไหว แม้นหลายดอกบอกไว้ใช่หลายใจ แถมไม่เคยให้ใครที่ไหนเลย ยิ่งว่านั้นรักแท้ให้แค่พี่ ใช่จะมีให้ใครใจเฉลย แล้วใยต้องคว้าลมมาชมเชย หรือแค่เอ่ยหยอกเหย้ากระเซ้ากัน เพราะเห็นฉันนั้นเป็นเช่นทางผ่าน ตลอดกาลเปลี่ยนไปใจพลิกพัน แวะเข้ามาทักทายคล้ายผูกพัน แล้วลากันสัญจรแน่นอนจริง *-*ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้กันนะค่ะ*-* ถึง คุณ1229 เมื่อเธอรัก ฉันพิงพัก มอบรักให้ เมื่อเธอไป ใจฉันนี้ มิเปลี่ยนผัน เมื่อเธอลา ฉันไม่เลือน ย้ำเตือนกัน แถมชีวัน ไม่มีใหม่ บอกไว้เลย *-*สวัสดีค่ะ พอเห็นรหัสสมาชิกคุณแล้ว คิดถึงรถเครื่องที่ใช้เลขทะเบียน 1629 ซึ่งถูกขโมยไปจัง อิอิ*-* ถึง คุณมาดามมด แม้รักเราเฝ้าห่างแยกทางฝัน แต่ตัวฉันยังคงมั่นไม่หวั่นไหว แถมรู้รักดวงห้วงทั้งดวงใจ จริงมิไกลด้วยใจรักแถมภักดี *-*คิดถึงจังเลยจ๊ะ นานแล้วนะ ไม่เจอน้องเลย สบายดีไหมค่ะ ห่วงใยเสมอนะ*-*