*สิ่งปั่นป่วนฤทัย*

แก้วประเสริฐ

               *สิ่งปั่นป่วนฤทัย*
     *จะขอเขียนตำนานล้วนผ่านพบ
ด้วยประสบพบเห็นเฝ้าเหม็นคลุ้ง
สิ่งกำเนิดภาพลักษณ์จักใฝ่ผดุง
เพียงหมายมุ่งพุ่งสู่ผู้ภิรมย์
     ความอิจฉาริษยาพาหมองเศร้า
ช่างแนบเอาสิ่งร้าวเข้าขื่นขม
เกิดอาฆาตมาดร้ายไม่ชื่นชม
ผูกเป็นปมส่งไว้ยากคลายลง
     เห็นเขาดีมีสุขยิ่งทุกข์เหลือ
วุ่นวายเพื่อทำลายสิ่งได้หลง
กลัวเกินหน้าพาไว้ใฝ่พะวง
แทรกสอดลงตรงใจให้มัวเมา
     เห็นเขาทุกข์สุขใจกระไรแท้
ยินดีแม้พินาศลงตรงหน้าเขา
นำความช้ำซ้ำเติมเสริมแต่งเอา
เยาะเย้ยเล่านำมาพาประจาน
     ผิดของตัวมัวเมาเฝ้าปกปิด
สร้างจริตยกแม่น้ำมาร่ำขาน
อ้างสิ่งดีความชอบของวันวาน
ทำแสร้งสรรค์ให้เห็นเช่นดีงาม
     เข้าประจบเสแสร้งแกล้งว่าชอบ
เฝ้านบนอบอ่อนน้อมจนวาบหวาม
ยกมือไหว้กราบกรานเฝ้าติดตาม
ให้เป็นความงามเด่นเห็นว่าดี
     เพราะตัณหาพาไปในราคะ
อีกฉันทะนำมาเพื่อศักดิ์ศรี
โลภะจัดวางไว้ในชีวี
ด้วยเกิดมีริษยานำพาไป
     อนิจจาเปลี่ยนแปลงที่แฝงเล่า
ก็ยังเฝ้าใฝ่พะวงหลงสดใส
ทุกข์ทั้งหลายผูกพันกระชั้นไป
ยังเก็บไฟริษยามาครอบงำ
     สิ่งกำเนิดเกิดตามไม่หวนคิด
หมกมุ่นจิตเอามาเล่าเฝ้าย้ำ
กลัวจะดีเกินหน้าสู้ฝ่าทำ
เกิดความช้ำครอบครัวทั้งตัวเอง
     ประสบการณ์สิ่งนี้ที่ล้วนกล่าว
จากเรื่องราวหนหลังครั้งละเบ็ง
ขอคิดว่าอุทาหรณ์ตอนบรรเลง
เมื่อวังเวงควรลิดจงคิดตรอง.*
(ละเบ็ง คำนิยมคือ ... ดัง , ดังอื้ออึงแซ่ไปหมด,
 ระเบ็ง ก็ว่า.
วังเวงในที่นี้หมายถึง  อาการที่สงบเยือกเย็น.)
     ๙๙๙   แก้วประเสริฐ.   ๙๙๙