ฉันเอง.....เป็นตัวของตัวเอง
ทรายกะทะเล
ใครจะว่ายังไงอย่างไรก็ช่าง
ไม่ได้ไปนั่งอยู่บนหัวเขา
ไม่ได้ขอข้าวน้ำฟรีฟรีเอา
แต่เอาความคิดน้ำแรงแลกมา
ผลงานก็มีสิสอนมามาก
เป็นโรงเรียน สอนคนทำงานออกหา
พอเป็นเข้าหน่อยก็บินหนีพา
ให้เราน้ำตาตกอยู่ในใจ
เหนื่อยกายเหนื่อยใจตั้งแต่เกิดก่อ
เอาน้ำทั้งบ่อของเราไปไหน
ให้เราต้องคลานหาบันไล
สุขใจใช่ไหมตัดทางคนเดิน
ทำไรให้เล่า กล่าวว่ากันนิด
ทำผิดนิดเดียวเห็นเป็นเรื่องเขิน
เอามาประจาน ให้ปากจนเพลิน
โอ้มันเหลือเกิน อย่าเลยแก้วตา
อีกนิด หลาน สามี ทำงานกับเพื่อน
กินบนเรือนก็ขี้บนหลังคาเขา
ทั้งทั้งที่งานก็แค่เบาเบา
จะเอาอะไรกันเล่า ได้คืบศอกเกิน
เดี๋ยวว่า เพื่อนเราหน้าบึ้งตึง
เอาความในไปสาวให้รู้กันใหญ่
อย่าให้เกิดบ้างกับหลานก็แล้วไป
ทำไมเป็นได้ ด่าญาติกันเอง
ทำไม.........เรารู้สึกตัวของเราอยู่นี่
ที่เราทำนั้นยังไม่ดีอีกหรือ
รับหาบ2ข้างแทบเปลี้ยเสียมือ
ข้างหนึ่งลูกถืออีกข้างสามี
ไหนจะเห็นใจพ่อที่แสนรัก
ไหนจักแม่ที่แสนห่วง
ไหนจะตัวเองสุดท้าย กล ลวง
หากฉันทวงถามว่าแม่เธอคือใคร
แม่เธอก็โกงเงินสามีฉันหลายแสน
ก็ทำเป็นแผนอะไรไปใหญ่
เวลาฉันไม่มีเคยได้ .......อะไร
เวลา พอทำงานได้ก็ เข้ามากันจัง
ชีวิตพวกเธอฉันไม่เคยถือ
แต่อย่ามายื้อยึกยักไปใหญ่
ลูกฉันก็มีนะยังเล็กอยู่ใย
พวกเธอจบแล้ว หัวเด็กตัวโต.....................