ยามรัก ความเอย ความรัก เป็นพลังแห่งชีวิตอันยิ่งใหญ่ เป็นครรลองคนสองคนให้ร่วมใจ ประตูใจสองดวงล้วนผูกพันธ์ ต่างยินดีปรีดาให้ผาสุก มีความสุขความสดใส ในวันหวาน ร่วมชีวิต คิดผูกพันธ์กันนาน ไม่เว้นว่าง สิ่งดีๆ มีให้กัน เมื่อร่วมชีวิต วันเวลาผ่านไปช่างหวานชื่น ต่างหยิบยื่นไมตรีดีนักหนา ยามกินข้าว ยามนอนกล่อมนิทรา ป้อนวาจาป้อนคำหวานไม่จากกัน เมื่อรักจาง วันเวลาผ่านไปใจไม่ยึดมั่น ด้วยรักกันอย่างไรไม่กล่าวขาน เริ่มหึงหวงหวาดระแวงกันมานาน สัมพันธ์ห่าง เริ่มลดน้อย ถอยลงไป เมื่อถึงเวลาแยกจาก จวบถึงกาลเวลาต้องลาจาก ต่างคนต่างแยกทางห่างกันหนี ไม่หยุดคิดสักนิดถึงความดี ที่เคยมีต่อกันนั้นสองเรา ต่างห่ำหั่นทางวาจาพากันเศร้า ต่างหยิบเอาความผิดพลาดกันทั้งสอง มาโทษกันให้ร้ายกันตามทำนอง ไม่ไตร่ตรองมองไม่เห็น คุณค่ากัน
31 กรกฎาคม 2548 17:39 น. - comment id 497946
......very good ! สักวันหนึ่ง...เธอต้องเจอคนที่เกิดมาเพื่อเธอจริงๆ
... เราจะเอาใจช่วยนะ
31 กรกฎาคม 2548 18:21 น. - comment id 497956
เห้นด้วยค่ะ คุณไรไก่
31 กรกฎาคม 2548 21:33 น. - comment id 498018
เป็นลีลาชีวิตอันงดงามมากค่ะ
1 สิงหาคม 2548 13:06 น. - comment id 498163
ความจริงที่เกิดขึ้นในหลายๆชีวิต
1 สิงหาคม 2548 13:20 น. - comment id 498177
เพราะแรกพบคิดว่ารัก เมื่ออยู่นานไปได้ประจัก คำว่ารักมันจืดจางหายนัก ถึงได้ต้องพบทางแยกจากไกล ธรรมชาติของการหมดรักไง......
1 สิงหาคม 2548 15:21 น. - comment id 498249
ขอบคุณทุกๆท่านที่เข้ามาให้กำลังใจค่ะ