ในชีวิตของคนธรรมดาคนหนึ่ง มีผู้คนมากมายผ่านเข้ามาหา เข้ามาทักทายแล้วก็จากลา เหมือนกับว่าสายลมที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป จนมาวันหนึ่ง มีใครคนหนึ่งเดินเข้ามาหา เข้ามาให้รู้จัก..ทักทายและคุ้นเคย ที่บังเอิญเข้ามาเติมในส่วนที่ขาดหายไปในชีวิต เป็นความเคยชินของฉัน เป็นความต้องการของหัวใจ เป็นคนที่ฉันคิดไว้วางใจ เป็นคนที่ฉันรัก "ฉันรักเธอ" ความรักเติบโตในหัวใจอย่างช้าๆ มีความปรารถนาอยากจะชิดใกล้ มีความสุขแม้จะมองดูอยู่ไกล มีความห่วงใยผูกพันอย่างจริงจัง เธอคงจะรู้สึกเหมือนฉัน เมื่อเธอไม่มีใครและฉันไม่มีใครห่วงหา เราสองจับมือร่วมทำสัญญา จะรักกันจนกว่าดินฟ้ามลาย.
29 กรกฎาคม 2548 11:00 น. - comment id 496977
ฉันเคยเศร้าหมองหม่นทุกข์ทนหนัก ยามที่รักมาห่างหายตายจากฉัน ก็มีเธอยื่นมือให้ใจผูกพัน รับดูแลห่วงใยกันทุกวันมา ฉันจึงสุขลุกขึ้นยืนฝืนอีกหน เพราะเจอคนที่ห่วงใยให้ห่วงหา จึงยอมรับความรักปักอุรา ที่เคยให้ฉันมารักษาใจ ยินดีกับความรักที่สดใสของคุณค่ะ
28 กรกฎาคม 2548 22:29 น. - comment id 497096
อู้ย หวานนนนน จัด ซึ้งเลย ไปดีกว่า อิจฉา คนมีความรัก
29 กรกฎาคม 2548 08:03 น. - comment id 497155
อิอิ...อ่านแล้วโดนเต็มยอดอกเลยอะ...
29 กรกฎาคม 2548 14:27 น. - comment id 497213
ความหลังครั้งเก่าที่ยังหวาน กับวันวานที่ยังมีความหวานอยู่ แต่ในวันนี้จิตใจยังไม่รู้ จะมีใครคนนั้นมายืนอยู่เคียงข้างกาย คิกๆๆๆๆๆๆแอบมาแซวจ๊ะไรไก่
29 กรกฎาคม 2548 13:38 น. - comment id 497305
อิอิ ป่าวหรอกค่ะ อดีตนะคะ ปัจจุบันฝันสลายไปแล้ว อยู่ตัวคนเดียว ไปไหนก็ไปคนเดียว