ก็คือข้าผู้นำความเจ็บปวด อันยิ่งยวดแสนสาหัสคาดไม่ถึง ทั้งร่างกายใจรวนครวญคำนึง สุดก้นบึ้งทุกข์ถมตรมดวงมาน ก็คือข้าผู้นำความสิ้นหวัง คือผู้พังความฝันอันแสนหวาน คือผู้พรากฤดีที่ชื่นบาน ให้ร้าวรานแหลกสลายในพริบตา ข้าก็คือตัวแทนแห่งความเหงา ต้องเปลี่ยวเปล่าเดียวดายให้โหยหา ทรมานตราบสิ้นดวงวิญญาณ์ สูญศรัทธาดีชั่วในตัวตน ก็คือข้ามอบฝันอันขื่นขม ต้องตรอมตรมโศกสะอื้นนับหมื่นหน ทุกราตรีอ้างว้างช่างมืดมน ไร้เหตุผลชลนาด้วยจาบัลย์ และข้าคือความทรนงที่องอาจ ข้าสามารถเสกมนต์บันดลฝัน ให้ดวงจิตเริงรื่นทุกคืนวัน สร้างสุขสันต์หรรษาทุกราตรี ข้าคือสิ่งหมายปองของมนุษย์ คือที่สุดสูงสง่าเปี่ยมราศี เหล่าผู้คนมากมายหมายฤดี ได้เพียงมีข้าสถิตติดทรวงใน ข้าคือสิ่งประเสริฐเลิศคุณค่า คือศรัทธาความฝันอันยิ่งใหญ่ ที่ผู้คนอยากคว้ามาสู่ใจ รักที่ไขว่ที่คว้าคือข้าเอง
23 กรกฎาคม 2548 20:21 น. - comment id 495001
**.. ชื่นชมในบทกลอนอันได้ความหมายครับ
24 กรกฎาคม 2548 11:14 น. - comment id 495092
กลอนดี ไพเราะค่ะ รัก...เป็นได้ทุกสิ่งจริง ๆ
24 กรกฎาคม 2548 12:09 น. - comment id 495102
เปรียบเทียบได้สวยงามจังค่ะ
24 กรกฎาคม 2548 12:14 น. - comment id 495105
รักหรือคือทุกอย่าง เป็นเส้นทางน้ำตาคราร่ำไห้ เป็นเส้นทางความสุขไร้ทุกข์ใจ เป็นทุกสิ่งเลือกได้ในความรัก รักหรือคือสิ่งไหน เป็นหัวใจหรือมนต์ดลลิขิต เป็นไฟร้อนสุมใจในความคิด เป็นดั่งพิษดั่งยาคราได้ชม รักหรือคือผิดถูก เป็นต้นปลูกสัมพันธ์กันเหมาะสม เป็นต้นรักใต้ร่มโศกวิโยคตรม เป็นอารมณ์เป็นสติ..ริคิดลอง รักหรือคือหลากหลาย เป็นความหมายเกินใจในเราสอง เป็นรู้สึกเกินรู้สึกนึกใฝ่ครอง เป็นดั่งต้องศรปักอยากถอนใจ เป็นอะไร ความรัก ช่างมันเถิด หนึ่งชาติเกิด มีรัก จักสดใส หนึ่งชีวิต พบรัก เพื่อพักใจ รักจะเป็น อย่างไร ตามใจเลย .................................................. ..................................................
25 กรกฎาคม 2548 01:09 น. - comment id 495224
อ๋อ ตัวที่บินๆ ในรูปนั่นความรักหรอน้า เพิ่งรู้นะเนี่ยะ หน้าตาเป็นงี้เอง
25 กรกฎาคม 2548 11:17 น. - comment id 495332
เห็นแค่ภาพก็รักงานบทนี้แล้วค่ะ และ ก็สุดยอดในบทกวีค่ะ ที่คิดว่ารจนาได้สุดยอดแล้วค่ะ
25 กรกฎาคม 2548 16:50 น. - comment id 495476
....สุดยอดไปเลยนะพ่อครัวเรไร...........
25 กรกฎาคม 2548 16:59 น. - comment id 495484
ไม่ว่าใคร ต่างขานสมญานามแด่ท่าน ท่านคือผู้บันดาลให้เกิดความเป็นไปแก่สรรพสัตว์ผู้มีอารมณ์เป็นพื้นฐาน ท่านย่อมมีอิทธิพลเหนือใด ใช่ ! .. ท่านย่อมรู้ ถึงอานุภาพแห่งท่าน หากแต่ .. ยกเว้นข้าฯ ผู้ซึ่งประนมหัตถ์วิงวอนต่อเบื้องบน โปรดอำนวยพรแด่ข้า .. นำหัวใจของข้าฯไกลจากเงื้อมมือท่าน ด้วยข้าฯมิประสงค์จะประสบด้านแห่งความขมขื่นที่ท่านหยิบยื่นให้ อันความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส ความสิ้นหวัง ศรัทธาที่คลอนแคลน ความเหงาอันเปล่าดาย และนับหมื่นพันแห่งความโศกศัลย์ ข้าฯ .. มิปรารถนาที่จะจ่อมจมอยู่กับกับดักที่ท่านอำพรางไว้ ต่อเมื่อท่านปรากฏในรูปลักษณ์แห่งศรัทธาโดยแท้จริง เมื่อนั้น ข้าฯก็จักยอมจำนน เท่าที่ข้าฯกระทำได้ มีเพียง ค้นหา.. คำตอบที่ท่านรู้อยู่แก่ใจ ว่าค้นหาอะไร และใช้อะไรค้นหา นอกจากนั้นแล้ว ข้าฯ มิเหลือสิ่งอื่นใดเพื่อยืนยัน ข้าฯเพียงวาดหวัง แต่มิอาจแม้กระทั่งคาดหวัง ตราบเท่านาน ข้าฯรำพึงกับตนเองว่า .. ข้าฯมิอาจทำร้ายตนเอง เช่นเดียวกับที่ข้าฯมิอยากทำร้ายผู้ใด และจนกว่าท่านจะอิ่มเอมในฤทธานุภาพนั้น ท่านจักเหลืออื่นใด เพื่อยืนยันใรความเป็นท่านอีก ท่านย่อมรู้อีกเช่นกัน มาเราะอัยตุ อินลาญะมีลา .. อัลมิตรา ..
26 กรกฎาคม 2548 22:33 น. - comment id 496093
ว๊าย ! น่ากลัวจังค่ะพี่ต่อ .... แต่... เสียใจด้วยนะค่ะ เพราะว่าอุ๊ ไม่กลัวเท่าไรหรอกค่ะ เพราะถ้ากลัวกะคงไม่มีรักให้อกหักเล่นหร๊อก แวะมาทักทาย & เยาะเย้ย 555+
26 กรกฎาคม 2548 23:55 น. - comment id 496130
คือความรักนี่เอง :]
29 กรกฎาคม 2548 08:05 น. - comment id 497156
เป็นงั้นไป เพื่อนเรา วันก่อนยังโดนปล้นอยู่เลย พร้อมเมื่อไหร่..เดี๋ยวพาไปปล้น 5555