ชีวิต ทุกคนไม่ได้โปรยด้วยกลีบกุหลาบ.........
ทรายกะทะเล
ชีวิตทุกคน
ไม่ได้ปนด้วยเต็มร้อย
อย่ามัวเฝ้านั่งเหม่อลอย
ใครจะพลอย เหี่ยวเฉาตาย
หากแต่ชีวิตของฉัน
ใครใครนึกกันว่าดีเหลือ
ไม่ใช่หากปากท้องหามาจุนเจือ
ให้ได้เผื่อลูกเล็กเด็กแดง
ไหน จะมีบุพการี
อยู่เป็นที่พระในใจ
หากเพราะเราไม่ใช่
เกิดเป็นใครจากพ่อแม่เรา
ต้องเหนื่อยยากหาเลี้ยง
ไม่ลำเอียงตั้งแต่น้อยใหญ่
ท่านมีพระคุรจับใจ
อยากแต่จะให้ท่านเป็นสุขสมปอง
ไม่ใช่โรยเลยกลีบกุหลาบ
โอ้อย่าสาปแช่งกันไปใญ่
เวรกรรมนำพามาด้วยจิตใจ
มีแต่จะให้เศร้าหมองบางครา
มาเป็นเราลองดูไหมเล่า
ไม่อยากนำเอาชีวิตวิถึ
อยู่อย่างคนจำเจสิ้นดี
ไม่มีแม้แต่ จะไปที่ใด
ไม่อยากพาตัวเองลำบาก
ก็ต้องทนบากหน้าทำงานไปให้
สำเร็จกิจพ้องป้องกันภัยใจ
ส่งให้ลูกถึงฝั่งทุกคน
จึ่งอยากมีความสุขกับเค้าบ้าง
ไม่ใช่อำพลางหัวใจไปใหญ่
เหตุที่ เป็นกล้ายหนังละครร่ำไป
ก็โอ้ใช่ โลกนี้ คือ ละคร
แต่ในความจริงที่แสนจะสาหัส
อยู่อย่างกัด ฟันลำแข้งตนหนอ
ขอเพียงอย่าปล่อยมือที่เฝ้ารอ
อยากจะขอให้เมตตา จิตดี