หน้าส่วนตัว
ยืนเดียวดายไร้ใบสังเคราะห์แสง
ต้นเหี่ยวแห้งแข่งขันกับสันคู
ความลำบากยากล้าข้ารับรู้
ความอดสูกู่ก้องทั่วท้องนา
น้ำก็เค็มดินก็เค็มเต็มท้องทุ่ง
ปูปลากุ้งตายกรอบรอบอาณา
ต้นข้าวขึ้นเขียวเขียวควายเหลียวหา
อยากเคี้ยวเอื้องสักคราแทนหญ้าแกร็น
นี่คือสิ่งที่ทุกข์ทน
คนจนจนนับแสนแสน
คราบน้ำตาแห่งความแค้น
ไหลทั่วแดนดินอีศาน...
แผ่นดินอุดมธรรม
เราพร่ำบอกลูกหลาน
และคงรออีกนาน
พระศรีอารย์จักเกิดมี...
...........28/12/46.....ดอนแดง มหาสารคาม
ซาตานซ่อนตน 21 ก.ค. 2548 13:50 น. - ID 78810 
1179
4
0
21 กรกฎาคม 2548 19:00 น. - comment id 493905
พื้นดินถิ่นอาศัย แต่ก่อนไซร้มีไม้ผล บัดนี้ดูพิกล ทุกแห่งหนไม่เหลือเลย มีแต่ความแห้งแล้ง หญ้าสีแดงคือเฉลย ไม้งามเหมือนดั่งเคย ไม่มีเลยให้พบเจอแต่งก่อนแต่ไร ทุกอย่างในเมืองไทยอุดมสมบูรณ์ ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว แต่ตอนนี้ซิ ไม่เหลืออะไรให้มีเหลือ เศร้าจัง
21 กรกฎาคม 2548 14:12 น. - comment id 494326
พื้นดินที่เหยียบอยู่ หดหู่สุดลำเค็ญ ทุกย่างล้วนยากเข็ญ เหงื่อกระเซ็นเป็นน้ำตา...
21 กรกฎาคม 2548 14:56 น. - comment id 494357
เข้าใจในความรู้สึกนะ..เพราะอย่างน้อยผมก็เป็นลูกชาวนามาก่อน.. ***แวะมาทักทายครับผม
21 กรกฎาคม 2548 17:56 น. - comment id 494415
ซาตาน น้องเอาอาจสิเคยเห็นกันอยู่เด้อ ฝากความคึดฮอดพี่น้องดอนแดง โดยเฉพาะเฒ่าต้อย มื้อใด๋ว่าง ๆ สิไปนอนฝั่งชีอีก มาคุยกับครูใหญ่แหน่เด้อท้าวซาตาน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
