ฉันนั่งอยู่เงียบเงียบริมทะเล ปล่อยเสียงคลื่นให้กล่อมเห่..ทุกทุกอย่าง ปล่อยความรู้สึก..ทั้งชัดเจน และเลือนราง ให้ฟ้าไกลทะเลกว้าง..ช่วยโอบล้อม เปลือกหอยประดับประดาบนผืนทราย ฟองคลื่นทิ้งรอยเรี่ยราย เป็นหย่อมหย่อม อยากปลอมตัวเป็นผืนทราย ทอดกายยอม ให้คลื่นสวยช่วยกล่อม ปลอบหัวใจ วันนี้..ตรงนี้..ฉันไม่มีเรื่องเศร้าเศร้า และก็คงไม่มีเรื่องเล่า..ของความหวั่นไหว มีแต่ความพร่าเลือน ที่ไม่มีที่มา..ที่ไป กุญแจที่ฉันมี..นั้นไม่อาจใช้ไข หีบของถ้อยคำ ฉันนั่งอยู่เงียบเงียบ..ริมทะเล ปล่อยให้เสียงคลื่นกล่อมเห่..ขณะฟ้าค่อยมืด ค่อยคล้ำ ระบำทะเลยังคงเริงร่าย และสิ่งที่ไม่อาจตีความหมายยังเริงระบำ สิ่งที่จะเป็นไปและเป็นอยู่ อาจมีความหมายแค่เป็นซ้ำ ................................................................ ถ้าเธออ่านจบ..แล้วไม่เข้าใจความหมายในถ้อยคำ.. ฉันก็คงต้องบอกย้ำ..ว่าฉันเองก็ไม่อาจอธิบาย
20 กรกฎาคม 2548 12:41 น. - comment id 493928
นั่งอยู่ริมทะเลทราย กลางความโดดเดี่ยวเดียวดายและโหยไห้ อยากให้เธอเคียงข้างแต่เธอกลับร้างไกล จึงอยากเป็นพื้นทรายที่เรียงรายใกล้ทะเล ชอบจัง
20 กรกฎาคม 2548 12:57 น. - comment id 493939
ปล่อยหัวใจให้ทะเลเห่กล่อม... ***แวะมาทกัทายครับ
20 กรกฎาคม 2548 13:19 น. - comment id 493957
ไม่อยากอธิบายเช่นกัน เต็มกลืน กับความอัดอั้น ที่ริมทะเล
20 กรกฎาคม 2548 13:24 น. - comment id 493965
มีผลงานดี ๆ ให้อ่านบ่อย ขอบคุณจริง ๆ
20 กรกฎาคม 2548 15:10 น. - comment id 494035
ปล่อยใจได้เท่าที่อยากไปสุดจินตนาจริงๆ อ่านแล้วมีความสุขกับอักษรคุณ.. สวัสดีความว่างเปล่า
20 กรกฎาคม 2548 19:09 น. - comment id 494144
หาดทรายสีขาวริมทะเล .. พบคราบความว้าเหว่ .. ของคนเศร้า .. สะท้อนแสงแดดวิบวับระยับเป็นเงา .. ดูคล้ายเหงา .. ว่างเปล่า .. ร้าวในใจ .. หาดทรายสีขาวริมทะเล .. มีเสียงกล่อมเห่ .. มากับลม .. ปลิวไสว .. ไล่ความเหงา .. ความเศร้า .. เจ้าจงไป .. ราวเข้าใจ .. ในความหมาย .. ทุกถ้อยคำ .. บางความรู้สึก .. แม้มีหมื่นล้านถ้อยคำ .. ก็มิอาจอธิบายได้ .. แต่อีกบางความรู้สึก .. ของบางคน .. อาจเข้าใจ .. โดยไม่ต้องอาศัยถ้อยคำ ..
20 กรกฎาคม 2548 21:40 น. - comment id 494199
คุณผู้หญิงไร้เงา.. เลยต้องยกเอาทะเลทรายมาไว้ริมทะเลใช่ไหมครับ .. ขอบคุณกลอนน่ารักที่เอามาแจมครับ.. ขอบคุณครับคุณบินเดี่ยวฯ.. มาทักกลับเช่นกันครับ ( บินด้วยๆ :) คุณอัลมิตรา.. บางสิ่งบางอย่าง คงต้องใช้เวลาให้ช่วยพามันออกไปมั้งครับ..เหมือนกับบาดแผลที่จะเยียวยาตัวเอง เมื่อเวลาผ่านไปสักระยะ ที่คนเราต้องการอาจมีแค่ฝืนทนกับความเจ็บปวดของช่วงเวลานี้ไปให้ได้ และเชื่อมั่น..ว่าสักวันมันจะหายดีได้เอง (ปล.เมื่อวานโดนมีดบาด ปลายนิ้วแหว่งเลยเนี่ย ไม่รู้จะงอกไหม..เฮ้อ ) คุณฤกษ์..ขอบคุณจริงๆครับที่แวะมาให้กำลังใจกันบ่อยๆพร้อมกับถ้อยคำดีๆ มีความสุขที่อ่านคอมเมนท์คุณเช่นกัน..คุณแทนคุณแทนไท สวัสดีความว่างเปล่า..(ด้วยคน) Return of Jedi อ๊ะ..ไม่ใช่สินะ keekie ..บางครั้งบางที คำพูดก็ไม่เพียงพอที่จะอธิบายความรู้สึกหรอก..เนาะ แต่ก็อย่างว่า ความรู้สึกของมนุษย์ ซับซ้อนเกินไป ใครจะสรรหาคำมานิยามมันได้หวาดไหวกัน.. -------------------------- บางความรู้สึก .. แม้มีหมื่นล้านถ้อยคำ .. ก็มิอาจอธิบายได้ .. แต่อีกบางความรู้สึก .. ของบางคน .. อาจเข้าใจ .. โดยไม่ต้องอาศัยถ้อยคำ .. ---------------------------------- อันนี้ยกมือเห็นด้วย.. ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆสักคำให้ลึกซึ้ง ไม่ต้องบรรยายอะไรให้สวยเลิศเลอ.. ลงที่เพลงได้ยังไงเนี่ย..
21 กรกฎาคม 2548 14:38 น. - comment id 494338
เธอไม่ได้นั่งอยู่ริมทะเลที่เยบหรอก ข้างกายยังมีเสียงคลื่น...ลม ฟังสิ ใจเธอต่างหากที่อาจเหงาน แต่ไม่เป็ฯไร ขอฉันมานั่งเป็นเพื่อนนะ อาจมีคำอธิบายบางอย่าง
21 กรกฎาคม 2548 21:09 น. - comment id 494442
ไอซ์.. อืมๆ.. อ้ะ..มารีบจัดที่ให้นั่ง ..แล้วกะลังรอฟังคำอธิบาย
24 กรกฎาคม 2548 19:07 น. - comment id 495162
4 สิงหาคม 2548 20:25 น. - comment id 499930
ละอองน้ำ พวกที่ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้เนี่ย.. เค้าว่ามักจะเป็นคนที่ \"รู้\" ที่ \"ชี้\" นา 555