แม้อยู่ใกล้แต่ใจกลับคิดถึง ยังดื้อดึงแม้รู้ไร้ความหวัง เสียงเต้นของหัวใจยังก้องดัง ความคิดยังดันทุรังไม่เปลี่ยนแปลง ความเปลี่ยนไปตามเวลาที่เคลื่อนผ่าน ความร้าวรานที่เพิ่มพูนคอยแอบแฝง เก็บซ่อนอยู่ในจิตใจอย่างรุนแรง แม้หัวใจไร้แสงยังเฝ้ามอง เคยเป็นอย่างไรยังอย่างนั้น ยังติดอยู่ในภาพฝันของเราสอง แต่ก็ได้แค่คิดฝันไม่อาจต้อง แค่จ้องมองอยู่แสนไกลอย่างเงียบงัน เธอจะทำสิ่งใดฉันไร้สิทธิ์ ไม่อาจคิดแม้หัวใจไม่เปลี่ยนผัน ไม่อาจมีความหึงหวงหรือผูกพัน แต่ยังดื้อดึงดันแม้รู้ดี