เฝ้าติดตามมาป่วนได้ทั้งปี คอยเซ้าซี้วกวนจนยุ่งเหยิง เข้ามาแจมวอนว่าให้ร่าเริง ทำเปิดเปิงคล้ายบ้าช่างน่าอาย ตีหน้าเศร้าเคล้าน้ำตาน่าสงสาร ตีหน้าบานสัญญาน่าใจหาย ตีหน้าเซ่อเพ้อพร่ำทำใจวาย ตีหน้าตายหลอกอำย้ำจริงจัง บ้างเย้ายั่วยุแยงแกล้งให้โกรธ อ้างเป็นโจทย์กล่าวหาท่าขึงขัง ทำซ่อนเร้นมิดชิดแบบปิดบัง ยอมรับฟังปลอบปลุกให้ทุกข์เลือน พฤติกรรมนำทางสร้างเป็นเหตุ เพียงตั้งเจตน์เกี่ยวข้องต้องการเพื่อน มิได้บ้าเสียสติจิตฟั่นเฟือน ตนคอยเตือนตนเองเกรงบาปกรรม สิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต คือมิ่งมิตรคนไกลไฝ่ถลำ อยากจะมอบหัวใจให้เธอนำ เธอกลับกลายเหมือนสายน้ำไม่หวนคืน
18 กรกฎาคม 2548 09:05 น. - comment id 492903
น่าสงสาร
18 กรกฎาคม 2548 09:05 น. - comment id 492904
แง้ ๆ ๆ สะอึก สะอื้น เศร้าแต่เช้าเลย ฮือ ๆๆๆ
18 กรกฎาคม 2548 09:14 น. - comment id 492909
ต้องร้องเพลงมาช่า ประกอบด้วย \"สายน้ำไม่คืนกลับมา อยากให้รู้ว่าไม่คิดจะคืนย้อนวันเวลา ...\" ผ่านมาทัก แวะมาแซว
18 กรกฎาคม 2548 09:16 น. - comment id 492910
เธอ.. มีอารมณ์อ่อนหวานมาหว่านให้ มีความรักเลิศล้ำเพรียกพร่ำไป มีหัวใจมามอบรอตอบคำ ฉัน.. เพราะหัวใจดวงนี้ที่บอบช้ำ เพราะบาดเจ็บครั้งก่อนยังย้อนจำ เพราะมิกล้าถลำตอบคำใคร
18 กรกฎาคม 2548 10:26 น. - comment id 492928
เหตุเกิด ณ หัวใจคุณพี่ฤกษ์
18 กรกฎาคม 2548 11:05 น. - comment id 492946
สิ่งสำคัญที่สุดไม่หยุดหย่อน คือพักผ่อนบ้านกลอนไม่ผ่อนผัน แถมเฮฮาปารตี้ทุกวี่วัน คือสิ่งหนึ่งที่ตัวฉันนั้นต้องการ แถมอีกอย่างคือมิ่งมิตรที่ชิดใกล้ คอยห่วงใยใส่ใจให้ความหวาน เหมือนช่วยปลอบความทุกข์ที่รุกราน ให้ตระการความสุขไม่ทุกข์ใจกลอนเศร้าจังเป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ เป็นห่วงเสมอนะ
18 กรกฎาคม 2548 11:11 น. - comment id 492951
เศร้าก็เป็นนะคนๆนี้
18 กรกฎาคม 2548 11:24 น. - comment id 492965
ตัวตนที่แท้จะเป็นอย่างไร บางคราอ่านไปก็คิดไปตามอักษรที่เห็น สัมผัสรุสึกนั้นผ่านอักษรา ก็จินตนาไปไกลๆได้ทุกที มิตรไมตรีในฐานะคนต้องรสนิยมคล้ายกัน น่ายินดีครับ... งานดีทีเดียวครับ
18 กรกฎาคม 2548 11:44 น. - comment id 492980
แวะมาทักทายจ้าาาาาาาาา.........ไปละ.........
18 กรกฎาคม 2548 12:00 น. - comment id 492981
น้ำตาท่วมบ้านคุณแล้วค่ะร้องเพลง ยังเจ็บไม่พอจะขออีกสักที
18 กรกฎาคม 2548 13:03 น. - comment id 493040
เบื้องหลังคำพูด...ต่างก็รู้ดีมิใช่หรือคะ \"มิตรภาพ\" ที่แฝงอยู่...มีค่าเสมอ... เพื่อนๆ รู้ดีน่า......................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
18 กรกฎาคม 2548 14:46 น. - comment id 493097
วันนี้คุณยายตามอารมณ์คุณหลานไม่ทัน... จะว่าเศร้าหรือ ก็ไม่น่าจะใช่... เหมือนมีความนัย เก็บไว้เฉพาะตัว... ยายเชื่อหัวใจอันกว้างไกลของหลาน ว่าย่อมมองอะไรไม่ผิดเป็นแน่แท้... ลูกผู้ชาย ฆ่าได้ หยามไม่ได้ ใช่บ่... จากใจจริงเด๊อ...สิบอกให้... สวัสดีค่ะ
18 กรกฎาคม 2548 16:42 น. - comment id 493167
ตัวตนคนช้ำ.....ต้องรีบรักษาค่ะ....แต่..ยาขนานไหนจะช่วยได้น๊า..........
18 กรกฎาคม 2548 17:43 น. - comment id 493193
แปลกๆ ตัวตนคนช้ำ โดนใดใครอำ หรืทำร้ายฤา จึงเอื้อนเอ่ยอ้าง มิตรร้างหนีหรือ ลมไปมาคือ ธรรมชาติฟาดคน
18 กรกฎาคม 2548 18:42 น. - comment id 493215
มาคอยดูว่า...สายน้ำจะหวนคืนหรือไม่....ให้กำลังใจนะคะ....หากไม่สบาย..บอกได้นะคะ...เรายังเป็นมิตรที่ดีและเข้าใจกัน..มาตลอด..ราชิกา..อยากให้คุณมีความสุขค่ะ...เป็นห่วงนะจ๊ะ...
19 กรกฎาคม 2548 10:01 น. - comment id 493267
อยากจะมอบ หัวใจ ให้ใครหนอ พายุขอ เป็นตัวช่วย จะได้ไหม จะพัดพา หัวใจ ดวงนี้ไป ให้คนไกล ไม่ต้องรอ น้ำหวนคืน
อาสาพาหัวใจไปส่งให้ครับผม
18 กรกฎาคม 2548 23:53 น. - comment id 493333
...? ใครหนอทำเธอช้ำจิต คิดแล้วคิด..ไม่ไปที่ไหนต่อ ดูน้อยใจใครเล่าเฝ้าพะนอ ถามเขาสิ...ฤๅรั้งรอ..มิต่อความ...? แบบว่า..ไม่รู้จะเขียนตอบอะไรค่ะ เพิ่งมาอ่าน..เสียใจอะไรหรือคะ..??
19 กรกฎาคม 2548 06:11 น. - comment id 493384
มาปลอบครับ
20 กรกฎาคม 2548 11:51 น. - comment id 493666
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาเยี่ยมเยียนนะครับ