หน้าส่วนตัว
วิ่งไขว่คว้าหาความฝันที่ผันผ่าน
วันยิ้มหวานในกาลเก่าเล่าสหาย
รอยยับย่นปนดอกเลาดังลวดลาย
ในห้วงสายแห่งนที ณ ที่ไกล
คืนอดีตไหลเชี่ยวไม่เลี้ยวกลับ
เวลาลับไม่กลับย้อนไม่ร้องไห้
สิ่งดีเลวเราเคยก่อต้องปล่อยไป
หาชำระได้ไม่ในวันนี้
ฝันที่ฝันเคยฝันในวันก่อน
ให้รานรอนให้รวดร้าวเราเคยหนี
ฝันไม่สร้างฝันลอยในนทื
จมลงที่ๆที่เรียกว่า อดีตกาล
เมื่อแก่ตัวยิ้มหัวกับผองเพื่อน
บ้างลางเลือนบ้างลบหายที่เคยขาน
ต่างล้มหายตายจากไปตามกาล
รอยอบอุ่นแห่งวันวานมิจางไป
แม้ย้อนกลับคืนได้ในวันเก่า
กลับไปแก้เรื่องเล่าที่หวนไห้
แก้อดีตที่อยากเปลี่ยนเพื่อเปลี่ยนใคร
อนาคตคงบิดใบ้ให้เจ็บเจียน
วันนี้เมื่อวานฤาวันพรุ่ง
อรุณรุ่งทอแสงเพื่อขีดเขียน
ประวัติศาสตร์แห่งเวลาคือบทเรียน
หนึ่งชีวิตดังสังเวียนให้เรียนปราณ!
Completely 13 ก.ค. 2548 23:43 น. - ID 78527 
1138
2
0
14 กรกฎาคม 2548 08:24 น. - comment id 491414
บนสังเวียน .. ย่อมมีบ้างที่ล้มลุกคลุกคลาน บางทีก็อาจจะได้รับชัยชนะ บางคราก็อาจปราชัย แต่ตราบที่ชีวิตไม่สิ้น เราก็ยังคงต้องทนอยู่บนสังเวียนนั้น เขียนได้ดีค่ะ
14 กรกฎาคม 2548 15:56 น. - comment id 491535
รอยฝันบนสังเวียนที่เพียรหา ต้องทายท้าบากบั่นอย่าหวั่นไหว ต้องมุ่งมั่นทะยานแม้นานไกล หากตั้งใจตัวเธอต้องเจอแน่!! สวัสดีจ้า
14 กรกฎาคม 2548 21:40 น. - comment id 491646
อดีตที่ควรเก็บและควรค่าแก่การจดจำ คืออดีตที่บันทึกเรื่องราว และความทรงจำดี ๆ ของมิตรไมตรีจากผู้คน ที่เดินผ่านเข้ามาบนทาง สายที่มีถนนชื่อว่า ชีวิต เป็นบทกลอนที่แต่งได้สวยและ แฝงความหมายไว้ได้อย่างงดงามค่ะ ชื่นชม
16 กรกฎาคม 2548 14:18 น. - comment id 492395
เหมียวๆ มินูๆ นะ ความรักเหมือนสายน้ำไหล พาเราไปบนทางที่ยาวไกล ไขว่คว้าเหลือเพียงแต่สิ่งใด ไหลไปไม่หวนคืนมา รักนะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
