ฝนใจในสัญญา
นิติ
ค่ำคืนฝนพรำ
รอยย้ำเป็นรอยไหว
รวงฝนดั่งเหล็กใน
ปักใจมิสางซา
ทุกหยดหยาดเม็ด
ราวเมล็ดเกล็ดน้ำตา
ร่วงหล่นปลายฟ้า
ลงปลายตาใกล้ใจ
ภาพเก่ามาระทึก
ท้องทุ่งคงสึก-น้ำไหล
ดินระแหงได้กลิ่นไอ
ดูกล้าข้าวไหวเปรมปรีดิ์
สีสด-เขียวขจีสาด
สีสวาททุ่งคราวนี้
สรรพสิ่งและอินทรีย์
สดสีทวีคูณ
นัยน์ตาข้าสำนึก
ในความรู้สึกมีมูล
ระลึกถึงอย่างอาดูร
โน้นนูนที่จากมา
อย่าท้วงสัญญาข้าเลย..ฝน
กระเซ็นซนเปียกปอนล้า
เปียกใจจะหลั่งน้ำตา
ให้เปียกผ้าอาภรณ์กรุง
ข้าฯยังรักเท่ารักมา
มิลืมราแม้นยากยุ่ง
ตั้งหน้าตั้งตามุ่ง
จะปรุงชัยจึงคืนลา
หากหยาดฝนมาท้วงทับ
ให้หวนนับคำสัญญา
นับวันคืนทุกเวลา
โปรดเข้าใจว่า..ไม่ลืม
หยาดเหงื่อที่เปื้อนเปรอะ
เป็นรอยเลอะมิลืมเลือน
สุขใจไม่แม้นเหมือน
คล้ายเตื่อนทุกคืนวันฯ