ชีวิตที่แปรผัน การหมุนเวียนเปลี่ยนไปในแนวนี้ สุดชีวีสรรค์พบประสบเห็น ทั้งร้ายดีมีชั่วทุกประเด็น ยุคยากเข็ญเด่นชัดในปัจจุบัน ค่าเงินตรายุบลงยากปลงด้วย ไม่อำนวยค่าใช้จ่ายที่เสกสรร ทุกบาทสตางค์ไม่เหลือแต่ละวัน อดออมนั้นยากมีเป็นที่ทาง ค่าน้ำมัน-รถโดยสารพลันแหกคอก ทั้งในนอกครอบครัวยากสะสาง อาหารทานแต่ละมื้อต้องซื้อวาง ช่างอ้างว้างในหมู่สู้ทานทน ประชาชนเป็นใหญ่ในแผ่นดิน ดูสูญสิ้นแล้วหนอเพราะสับสน เหมือนกบที่เลือกนายว่ายเวียนวน ไม่ช้าตนเป็นอาหารพล่านวิญญาณ์ โอ้อนาถวาสนาชะตาชีวิต ที่ลิขิตเกิดมาเสียแล้วหนา มันสร้างทุกข์จนยากจะพึ่งพา ฝากเวลาฝนฟ้ามาช่วยโปรย มองตะวันลับไปใจห่อเหี่ยว ครั้นมองเหลียวเดือนดาวก็แห้งโหย ลมก็ร้อนผ่อนกายคล้ายถูกโบย ยากกอบโกยความสุขพ้นทุกข์ภัย ฟ้าเอ๋ยฟ้าตัวท่านนั้นสูงนัก ดินยากประจักษ์ฝนมาพึ่งอาศัย เพียงแต่มองจ้องนภาด้วยอาลัย อีกเมื่อไหร่หยาดมาชโลมดิน บุญกรรมเวรเห็นแล้วมิแคล้วพราก โดยไม่ยากปัจจุบันที่เป็นหิน มันหนักหน่วงถ่วงทับเป็นอาจินต์ เห็นจะสิ้นเมื่อลาลับพร้อมกับตะวัน. ๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙
12 กรกฎาคม 2548 13:01 น. - comment id 490839
รู้สึกรันทดไปด้วย...
12 กรกฎาคม 2548 13:29 น. - comment id 490852
-๐- .....ก้อต้อง....อดทนกันต่อไปนะค่ะ....เสริฟ์.....ไม่ใส่น้ำตาล....ค่ะ....น้ำตาลขึ้นราคา....คุณแก้วเติมเองนะ....รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ -๐-
12 กรกฎาคม 2548 14:07 น. - comment id 490855
สิ่งแวดล้อมเปลี่ยน...พวกเราเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งแวดล้อม...เราแค่ปรับเพิ่อให้อยู่ร่วมกันได้...ก็คือไม่ต้องเปลี่ยนซะทีเดียว แต่มันเลี่ยน...แล้วมันก็ต้องปรับกันทุกวัน...ก็ชักเหนื่อยเหมือนกันแฮ่ะๆ
12 กรกฎาคม 2548 13:56 น. - comment id 490865
เริ่มเบื่อหน่ายขึ้นทุกวันเหมือนกันอะท่านแก้ว....
12 กรกฎาคม 2548 15:26 น. - comment id 490882
ชีวิตนี้ที่แปรผันแสนหวั่นจิต ควรพินิจเพียงไหนอย่างไรหนอ ฟองสบู่ตึงเต่ง เร่งปริรอ คนจนท้อ ยากแค้น แน่นหทัย เอาหน้าฉากออกไปใจทดท้อ เบื้องหลังก่อสีฉาบวาบหวามไหว เศรฐกิจล่อลวงถ่วงเอาใจ วันนี้ให้ก้มหน้ารับ เอากับกรรม..*** แม่ค้าข้าวแกงบอกว่าไม่ขึ้นราคาข้าวแกงหรอก... แต่ขอลดปริมาณลงหน่อย... ปรายก็แสนจะดีใจ ... จะได้ไม่ต้องกลัวอ้วน... ... อนึ่ง..ประชดเล่นพอสังเขป... คิดถึงคุณแก้วค่ะ... สวัสดีนะคะ
12 กรกฎาคม 2548 18:21 น. - comment id 490913
ความเป็นจริง..ในชีวิตปัจจุบัน...ต้องปรับใจ..และตามให้ทัน..ด้วยสติที่รู้เท่าทัน..ในสิ่งที่เกิดขึ้น....ให้แนวคิดได้ดีค่ะ...
12 กรกฎาคม 2548 18:24 น. - comment id 490914
... เปลี่ยนใจฉันให้หวั่นไหว ร้อยพันความเปลี่ยนไป ไม่เที่ยงแท้และแน่นอน :]
12 กรกฎาคม 2548 19:39 น. - comment id 490940
รายจ่ายเพิ่ม รายรับเท่าเดิม น้ำมันขึ้นราคา มาม่าก็จะขึ้นราคา แล้วจะกินอะไรดีคะ ไวไวดีไหม
12 กรกฎาคม 2548 22:40 น. - comment id 490999
ถ้าแปรขึ้นก็ดีล่ะเน้อ นี่แปรลงนิ ลำเค๊ญ ลำเค็ญ สวัสดีครับ
12 กรกฎาคม 2548 22:51 น. - comment id 491011
ประหยัด ประหยัด...อยู่บ้านประหยัดที่สุดค่ะ
13 กรกฎาคม 2548 13:04 น. - comment id 491135
อย่าคิดมากค่ะคุณลุง
13 กรกฎาคม 2548 13:59 น. - comment id 491152
ใกล้ ๆ ก็เดินไปค่ะ .. ไฟฟ้า ไม่ใช้ก็ปิดซะ ทานอาหารน้อยลง หุ่นจะได้ดีขึ้น (อิอิ) เอาน้ำล้างจานไปรดต้นไม้ รีดผ้ามากๆ ชิ้น ซักผ้าทีละกระมัง แทนทีละชิ้น.. มีอะไรอีกล่ะ ติ๊กต๊อกๆๆๆๆ..
13 กรกฎาคม 2548 17:31 น. - comment id 491217
คุณ ละอองน้ำ ผมเห็นว่ายุคนี้อะไรๆก็ขึ้นเลยเขียนประชดสังคมเล่นๆครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
13 กรกฎาคม 2548 17:33 น. - comment id 491218
คุณ ทะ มะ ชาด ขอบคุณครับเพียงกาแฟไม่ใส่น้ำตาลก็จะพอกร๊อมแกร้มไปได้เน๊อะ ยังดีกว่าไม่มีอะไรเลยครับ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
13 กรกฎาคม 2548 17:35 น. - comment id 491219
คุณ บินเดี่ยวหมื่นลี้ นั่นซิเพื่อนเอ๋ย ตื่นขึ้นมาก็ต้องใช้เงินแล้ว และไม่เหมือนเก่าเสียด้วยจะประหยัดก็ดูกระไร เพราะล้วนแต่สิ่งจำเป็นใช้ทั้งนั้นแหละเพื่อน ขอบคุณนะทนๆเอาหน่อยนะ แก้วประเสริฐ.
13 กรกฎาคม 2548 17:36 น. - comment id 491220
คุณ poet_p นั่นซิครับสิ่งแวดล้อมมันรุมเร้ามากเสียด้วย แต่ก็ต้องอดทนต่อไปแหละจนกว่าฟ้าจะโปรดปราน ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
13 กรกฎาคม 2548 17:38 น. - comment id 491222
สวัสดีครับ คุณ กอกก จะทำอย่างไรได้ล่ะนางฟ้าแสนสวย ในเมื่อเราอยู่ในสังคมเช่นนี้ ก็ต้องอดทนหรือทนอดกันต่อไปครับ ขอบคุณมากครับ ผมก็คิดรำลึกถึงคุณเสมอครับ แก้วประเสริฐ.
13 กรกฎาคม 2548 17:40 น. - comment id 491224
คุณ ราชิกา ราชินีแห่งดวงดาวครับ สตินะผมมีเสมอแหละครับ แต่สตางค์ซิครับมันชักจะแย่นา เพราะค่าใช้จ่ายสูงเหลือเกินล่ะแฝดเพื่อน ก็พูดได้คำเดียวทนเอาเฝ้าทนแหละนา นอกนั้นไม่รู้จะทำอย่างไร ขอบคุณนะครับ แก้วประเสริฐ.
13 กรกฎาคม 2548 17:43 น. - comment id 491228
คุณ ลักษมณ์ ครับมันเปลี่ยนไปตามสภาวะแวดล้อม เพราะมันเป็นอนิจจัง คือมันเปลี่ยนไปข้างหน้าหาได้ย้อนกลับไม่ครับ ฉนั้นต้องอดทนหากคิดจะอยู่ต่อไปครับขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
13 กรกฎาคม 2548 17:45 น. - comment id 491229
คุณ คนเมืองลิง นั่นซิผมก็เห็นใจแต่ทำไงไม่รู้จะอยู่ไปอีกนานเท่าไหร่ ขนาดกล้วยน้ำว้ายังขึ้นราคาเลยสงสารจ๋อจังเลยจ้า แต่เพื่อจ๋อก็ต้องซื้อให้แหละ อิอิ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
13 กรกฎาคม 2548 17:47 น. - comment id 491230
คุณ ดาวอังคาร เห่อะๆๆๆอันที่จริงดาวอังคารคงไม่เดือดร้อนเท่าไหร่ เพราะยังหนุ่มโสด เพียงแต่หาที่เที่ยวยากสักหน่อยนะ ขอบคุณนะครับ แก้วประเสริฐ.
13 กรกฎาคม 2548 17:48 น. - comment id 491231
คุณ ทิกิ ครับผมเชื่อคุณมากครับยอดหญิง ทุกๆคนต้องรัดเข็มขัดกันแล้วล่ะ และดีใจที่ยอดหญิงมาเยี่ยมครับ ขอบคุณอย่างมากนะครับ แก้วประเสริฐ.
13 กรกฎาคม 2548 17:51 น. - comment id 491232
คุณ เพียงพลิ้ว นั่นซิแก่แล้วไม่น่าจะคิดมาก แต่ก็ยังต้องคิดอยู่แหละจ้า เพราะจะใช้จ่ายต้องทบทวน อีกมากเน๊อะ ถึงแม้จะไม่ค่อยมีค่าใช้จ่ายมาก แต่คนอื่นล่ะโอ้ยปวดหัวจัง ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
13 กรกฎาคม 2548 17:53 น. - comment id 491234
คุณ กุ้งหนามแดง ใช่แล้วล่ะเพื่อนทำได้อย่างเพื่อนก็ดีไปอย่างนะ อ้าวแล้วรถยนต์ของเพื่อนจอดทิ้งเฉยๆหรือระวังนา พอน้ำมันลดเครื่องจะเสียนา เป็นห่วงจ้า อิอิ มึนหรือปล่าวนะ ขอบใจเพื่อนรักมากนะ แก้วประเสริฐ.