มองฟ้าเหงาร้าวใจกระไรนี่ ยากพาทีรักคนที่มีเจ้าของ ระทดท้อระทมใจเฝ้าใฝ่ปอง แล้วก็นองน้ำตามานานปี ทำเหินห่างร้างราต่อหน้าเขา แต่ร้อนเร่าราวไฟกระไรนี่ ซุกซอกไซ้ยามลับตาหนาคนดี ไฟสวาทบาดฤดีทุกวี่วัน เจ็บกับการเย็นชาที่ถาโถม ยามลูบโลมหวามไหวหัวใจหวั่น หนาวและร้อนสับสนจนนิ่งงัน เมื่อไหร่ฝันจะกระจ่างกลางดวงใจ เป็นส่วนเกินในใจชายคนนี้ ร่างนี้พลีเพื่อสนองรองรับใคร่ แล้วก็ได้แต่เจ็บร้าวหนาวหัวใจ ยามเมื่อเขาร้างไปไม่หวลคืน
พระจันทร์เศร้า 9 ก.ค. 2548 22:37 น. - ID 78384 
1780
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
