............รูไหมฉันคิดว่าฉันไม่มีหัวใจ จนวันที่ได้มาเจอกับเธอถึงรู้ว่า ฉันยังเป็นผู้หญิงปกติธรรมดา ที่ยังมีน้ำตา...มีหัวใจ......อ่อนไหวกับความรัก .............ฉันชอบเธอจริงๆเหรอเนี่ย โอย++ไม่อยากจะเชื่อช่างเป็นงานหนัก ฉันคงต้องเหนื่อยหน่อยกับการตามล่าหาความรัก ก็ฉันเพิ่งประจักษ์.....เพิ่งคิดจะรักเมื่อเจอเธอ .............รูไหมฉันคิดว่าฉันคงไม่เจอแล้วล่ะชาตินี้ กับอารมณ์ที่........อ่อนไหววาบหวามหนัก ขอบคุณความรู้สึกดีที่เรียกว่า"ความรัก" อยากขอบคุณคนที่อยู่บนฟ้านักที่ส่งเธอมา ูู^_^...........ปล.อยากให้ความรักแทรกผ่านทุกอณูความรู้สึกของผู้อ่านทุกท่านค่ะ
4 กรกฎาคม 2548 20:51 น. - comment id 488320
ฉันไม่เคยคิดเลยว่า จะมีสิทธิ์ห่วงหาหรือรักใคร่ เพราะตั้งแต่วันนั้นเขาจากไกล ก็หมดใจคิดจบไม่พบพาน จนมาเจอเธอเข้าในวันหนึ่ง เกิดรักซึ้งดวงใจใฝ่ประสาน ได้พบเธอเลยพบรักประจักษ์กาล สื่อดวงมาลย์ให้รู้รักและภักดี กลอนน่ารักดีค่ะ
5 กรกฎาคม 2548 11:40 น. - comment id 488449
ผู้ชายคนไหนนะเดินผ่าน เท่หรือเปล่า
5 กรกฎาคม 2548 19:53 น. - comment id 488573
ผู้ชายคนนั้นเท่มากๆ เลยค่ะ น้ำลายไหลย้อย น่าอร่อย น่าหม่ำ อิอิอิ
6 กรกฎาคม 2548 16:55 น. - comment id 488866
คนดีที่อยู่บนฟ้า อยากจะคว้ามาครอบครอง วันนี้ได้แต่มอง ตะโกนก้องฉันรักเธอ ใครอยู่บนฟ้า ????
7 กรกฎาคม 2548 21:00 น. - comment id 489343
อ๋อ...คุณไม้โทอยุ่บนฟ้าค่ะ