.. มาตา ตั้งแต่ลูกตัวเล็กยังเด็กนัก เฝ้าฟูมฟักรักตนจนเติบใหญ่ คอยดูแลแต่แบเบาะเพราะห่วงใย มีดวงใจแม่ถนอมกล่อมเรานอน สองฝ่าเท้าก้าวย่างสู่ข้างหน้า เพราะแม่พาเราย่ำและพร่ำสอน แม้นล้มลุกคลุกทรายอายคนจร หามารดรนอนซุกก็สุขใจ ลูกเจ็บมาน้ำตานองร้องเรียกแม่ ดั่งดวงแดแม่ผวาน้ำตาไหล น้ำตาลูกจุกแสบแทบขาดใจ น้ำตาแม่ตรมฤทัยไม่ต่างกัน วันนี้หนอขอมาขมาแม่ ทุกเรื่องแย่เรื่องวุ่นที่หุนหัน ลูกขอกราบทาบเท้าอย่าถือทัณฑ์ ที่ล่วงเกินก่อนนั้นขออภัย ต่อไปนี้ชีวิตที่คิดก้าว มีคำกล่าวแม่นำเป็นคำไข "เพียงลูกเป็นคนดีก็ชื่นใจ" จะจำไว้ด้วยใจภักดิ์รักมารดา ภาตา แต่ครั้นลูกลุกนั่งจนตั้งไข่ ยืนขึ้นได้ดังใจปรารถนา เพราะการุณพระคุณนั้นท่านบิดา สอนเรามาให้รู้ค่าปราชัย สองฝ่าเท้าก้าวย่างอย่างมั่นคง แม้นล้มลงหลงทางยังกลับได้ สองฝ่าเท้าเด็กน้อยเหมือนพลอยใจ พ่อเราเคยกุมไว้มาดมดอม ใครรังแกลูกมาน้ำตาไหล พ่อปลอบใจให้เราเฝ้าถนอม มีสมองสองมืออย่าถือยอม แม้นอ่อนน้อมก็ต้องสู้กับผู้พาล วันนี้มาหาพ่อเพื่อขอโทษ ขออย่าโกรธกรรมเก่าที่ห้าวหาญ ทั้งรู้เห็นเร้นซ่อนแต่ก่อนกาล ลูกจะผลาญผิดไปให้เป็นดี มือที่ลูบไล้ผมเหมือนพรมขวัญ ให้เรานั้นรักเกียรติและศักดิ์ศรี ลูกจะรักษ์คำสัตย์สัญญานี้ ไม่ทรพีให้บิดาเสียฝ่ามือ
4 กรกฎาคม 2548 12:55 น. - comment id 488083
จะหาคุณใดในภพนี้เทียบได้กับพระคุณแม่พ่อก็หาได้ไม่ครับ แก้วประเสริฐ.
4 กรกฎาคม 2548 17:29 น. - comment id 488240
พ่อจ๋าแม่จ๋า ทุกคราห่วงใย ลูกยังซึ้งใจ ในท่านมากมาย *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานของคุณทั้งคู่นะค่ะ เยี่ยมค่ะ
4 กรกฎาคม 2548 20:39 น. - comment id 488315
คารวะแด่คุณน้ำผึ้งขวัญค่ะ เราเกิดมา......... มีชีวิตเพื่อกันและกัน สายเลือดอันอบอุ่น........... สายน้ำนมอันยิ่งใหญ่ เป็นสายใจ ถักทอด้วยใยรัก และผูกพัน รวมเป็น....เส้นทางใจ....ไหลรวม .....เป็นเส้นทางชีวิต ที่จิตวิญญาณมิอาจจะพรากจากกันได้ แม่ เปรียบเสมือนลมหายใจของธรรมชาติ ที่ก่อให้เกิดชีวิตอันยิ่งใหญ่....ของมวลมนุษยชาติ สำหรับฉัน เรียนรู้ ที่จะรักโลก ..... และ....ทุกสรรพสิ่ง ฟ้ากว้าง... ภูเขา... ท้องทะเล...แมกไม้...... สายน้ำ... ด้วยใจดวงพิเศษพิสุทธิ์...... ที่แม่หล่อหลอมให้ฉันมี.....ให้ฉันเป็น... และ ให้ฉันเห็นทุกสิ่งจาก....... ตาภายใน.คู่พิเศษ ที่ไม่จำเป็นต้องงามงด แต่หมดจด เพื่อเก็บรายละเอียดของความงามบริสุทธิ์ ที่รายล้อมรอบตัวเรา... ด้วยมิติที่ล้ำลึก... เห็นชีวิต จิตวิญญาณของผู้คน โดยการให้.. ความรัก ...... ความเข้าใจ..ให้อภัย ให้ความเมตตา และแน่นอน ให้กำลังใจสำหรับผู้ยากไร้มากมาย ที่ไร้หวัง...... โลกของชีวิตฉัน จึงเงียบ สงบงาม กว้างใหญ่ มากล้นด้วยน้ำใจ ที่พร้อมจะเป็น....ผู้ให้.... ซึ่งเป็นพื้นฐานสำคัญของชีวิต ในโลกอันสับสนวุ่นวาย ของการแสวงหาใบนี้...... แม่ของฉัน คือธารน้ำใสไหลเย็น ที่ชุ่มฉ่ำ พร้อมจะรินรด หยดลงบนใจทุกดวงที่ได้ชิดใกล้..... ถ้าฉันจะเปรียบแม่เป็น ...ดอกไม้งาม..... แม่ของฉันคือ....ดอกมะลิ ดอกไม้ไทย ที่มีกลิ่นหอมละมุน ดอกสวยสะอาดตา ดูบอบบาง แต่อ่อนหวาน และอ่อนโยน...... ในขณะเดียวกัน เธอเปรียบประดุจ....พุทธะ.. ประจำใจของฉัน เธอคือผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ที่บานไสวอยู่ในใจของฉัน เพื่อนำทางชีวิตให้สว่างไสว ตลอดมา ... .และ....ตลอดไป ฉันขอสดุดี ผู้หญิงที่เป็นแม่ทุกคนในโลกนี้ ที่ได้สอนให้ลูกได้เรียนรู้ จากการกระทำที่เสียสละ ดูแลลูก ด้วยความอดทน ด้วยความรัก ด้วยความเข้าใจ ด้วยดวงใจ ที่ไม่เคยหวังสิ่งใดใดตอบแทน... เพียงเพื่อขอให้ลูกทุกคน ได้เติบโตอย่างแข็งแรง ทั้งร่างกายและจิตใจที่มีคุณค่า.... เพื่อยังประโยชน์ให้แก่ ครอบครัว แก่สังคม และ เพื่อจรรโลงโลกใบนี้ให้มีแต่ความดีงาม ความสงบสุข ตราบนานเท่านาน... ร้อยมาลัย ด้วยความดี มีคุณค่า แทนคำว่า กตัญญู ในใจฉัน โลกหมุนเวียน เปลี่ยนเดือน ปี ชั่วกัปป์กัลป์ ด้วยรักนี้ แม่น้ำผึ้งขวัญปันให้ยิ่งใหญ่เอย .. ด้วยรักษ์รักจ๊วบหวานเจี๊ยบจ๊ะ