.. อุจจาระปะดินส่งกลิ่นฟุ้ง ขี้ควายคลุ้งทุ่งนาพาใจหาย หายใจเข้าเอาเห็นมาเซ่นกาย โอ้พ่อควายขมิบหมายไว้กลางนา แมลงวันฟันฟอนบนก้อนขี้ หัวเขียวอี๋อมอิ่มลิ้มรสา หอมเหลือเกินเหินคว้างสะพรั่งตา เพชราว่าหมองกว่ากองนวล ขาระริกจิกลงบรรจงดูด เขย่งตูดตอดตอมมันหอมหวน ยิ่งหอมหื่นกลืนซดรสรัญจวน ทุกหยดล้วนควรค่าน่าจดจำ พลันโหวกเหวกโวยวายอะไรนี่ ข้ากำลังเล็มขี้ที่คมขำ จู่จู่เจ้าเข้ามาผ่ากลางลำ ล้วงถลำดำดื่มเหมือนลืมคิว ควายมันขี้ให้เอ็งเบ่งให้เจ้า หรือมันขี้ให้เรามาเพลาหิว ถุยไอ้ทิดคิดว่าใหญ่ใจปลาซิว จึงปะทะพะผิวละลิ่วลาน สองแมงวันประจันตีขยี้ยุ่ง ต่างหมายมุ่งพุ่งเฉียดเบียดขนาน เป็นสิบตัวมั่วมันประจัญบาน เพราะขี้หวานซ่านใจไม่ยั้งตืน ..
29 มิถุนายน 2548 15:10 น. - comment id 485847
แต่งได้ดีมากเลยค่ะ
29 มิถุนายน 2548 15:15 น. - comment id 485969
สงครามโหดเลือดนองกระจายทุ่ง กลิ่นตลบไทยมุ่งต้องเมินหนี กระจายเกลือนซากดั่งอเวจี คงต้องลี้หลีกหลบก่อนนะเออ
29 มิถุนายน 2548 15:43 น. - comment id 485989
นึกภาพตาม ผมเปรียบกับชีวิตที่ต้องฟาดฟันแก่งแย่งเพื่อให้ได้มาซึ่ง วัตถุ หรือความสบายกาย แล้วยึดติดว่าเป็นตัวกูของกู ตามที่พระท่านว่า......ขอบพระคุณครับ เห็นภาพชัดมาก
29 มิถุนายน 2548 16:13 น. - comment id 486013
อรรถรสถึงกลางท้องนา ดีจัง อิอิ ตรง ๆ ดีชอบครับ
29 มิถุนายน 2548 17:01 น. - comment id 486047
ประกาสจับ แมลงวันทิด ครับ ต้นเหตุ อิ ๆ
29 มิถุนายน 2548 17:55 น. - comment id 486089
เอิ้ก .. เรื่องอุนจินี่เอง อ่านแล้วหิวข้าวเลย ไปหม่ำข้าวก่อนนะ อิอิ
29 มิถุนายน 2548 22:10 น. - comment id 486194
กลั้นหายใจแทบแย่ กว่าจะอ่านจบค่ะ :)
30 มิถุนายน 2548 12:28 น. - comment id 486400
ถ้าความจริงมีแบบนี้ คงแย่นะคะ ^_^