โดดเด่นเดียวดาย

โดดเด่นเดียวดาย
เรียมเอ๋ยพี่เคยเฝ้าพลอดจอมขวัญ
สุขสันต์จำนรรจ์รักมั่นอยู่เสมอ
เดือนกระจ่างฟ้าสางใกล้เคียงเธอ
หลงละเมอเพ้อพร่ำร่ำคร่ำครวญ
โอ้อ้างว้างอารมณ์มิสมฤดี
เหมือนโนรีทิ้งพรากรังมิหวน
ชวนหาอาวรณ์สะท้อนปั่นป่วน
แสนรัญจวนเมื่อตะวันพลันลับตา
ดึกดื่นเดือนคล้อยร้อยหัวใจพี่
พรากชีวีดวงหทัยยากสุดหา
มองดาราเรียงรายคล้ายกานดา
ใยเสน่หามาลับกลับดาวเดือน
เหลียวหาเจ้ามาทิ้งร้างไปไหน
เหตุไฉนจึงได้ลืมเลือนลับเลื่อน
เหมือนเดือนตกจากฟ้าครามาเยือน
ช่างสะเทือนอารมณ์มิสมฤดี
ปั่นป่วนรวดร้าวโน้มน้าวจิต
ใยชีวิตคิดพรากแล้วจากหนี
คงเหลือเดือนเด่นฟ้ายามราตรี
ทิ้งใจพี่ปวดร้าวเฝ้าอาวรณ์
โธ่เอ๋ยใจใยมาซึ่งปวดร้าว
ตะวันน้าวคราคบสบสะท้อน
ช่างโดดเดี่ยวเดียวดายหัวใจรอน
เหมือนนกวอนเรียกคู่ชู้คืนรัง
จะหลับนอนใจพะวงหลงความคิด
เรียมฤาผิดหรือข้าจะหมดหวัง
เหมือนมีมนต์ดลใจในภวังค์
แลความหวังอกสะท้อนนอนมิลง
เรียมเอ๋ยเรียมเรียมรักมาพรากหนี
ทิ้งชีวีหวานหวนชวนไหลหลง
จนตาค้างเหม่อมองฟ้าหาอนงค์
หัวใจคงเปล่าเปลี่ยวเดี่ยวเดียวดาย.
๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

แก้วประเสริฐ 25 มิ.ย. 2548 10:57 น. - ID 77742

1234

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/77742 ที่มา: แก้วประเสริฐ

comments powered by Disqus

แม่จิตร

25 มิถุนายน 2548 11:25 น. - comment id 484148

สวัสดีสบายดีหรือเปล่าครับ
คงนอนหลับพักผ่อนนะคงหาย
อย่าคิดมากคิดอะไรให้วุ่นวาย
โปรดอย่าพ่ายหัวใจที่ตรอมตรม

สวัสดีครับ

บินเดี่ยวหมื่นลี้

25 มิถุนายน 2548 11:31 น. - comment id 484151

โดดเดี่ยวหมื่นลี้หรือป่าวครับท่านแก้ว....
หายไข้หรือยัง..รักษาสุขภาพนะครับผม

สลักเสลา

25 มิถุนายน 2548 14:24 น. - comment id 484207
```
เดียวดาย.......อย่างโดดเด่นค่ะ........
```
ยังเยาว์

25 มิถุนายน 2548 14:37 น. - comment id 484212
```
เดียวดายแต่ยังดูดีค่ะ
```

ด้วยห่วงใยและรำลึกน้ำใจไมตรีค่ะอย่างวึ้งใจมานานเนา

25 มิถุนายน 2548 15:11 น. - comment id 484216



พุดค่ะคุณแก้ว
ผู้มีใจดวงผ่องแผ้วราวทองคำ
พุดสังหรณ์ใจว่า
คุณแก้วไม่สบายนะคะ

จึง
มาฝากคำห่วงใยห่วงใจ
และด้วยความคิดถึงปรารถนาดี
ที่พุดเห็นรูปนี้ของคุณแก้วทีไรหัวใจพุดจะรู้สึกอ่อนโยนมากค่ะ

นาทีนี้
พุดกำลังพลีใจ
ร้องเพลงนี้ปลอบประโลมใจคุณแก้วนะคะ

ขอให้รักษากาย
และ
ใจดวงงามดวงผ่องแผ้วแพรวประภัสสร

เพื่อเป็นพลัง
ประดุจดั่งร่มโพธิ์ทอง
แห่งรักแห่งขวัญกำลังใจ
ให้น้องๆพีในร่มรักเรือนไทย
ไปตราบนานนะคะ

ให้พลังแห่งจิตใส
ใจดวงธรรม
จงน้อมนำ
ร่มพระรัตนตรัยดั่งฉัตรเพชรกางกั้นเกศ
จากทุกโรคภัยภยันตรายค่ะ

รักษาสุขภาพพักผ่อนดื่มน้ำมากๆนะคะ
หวังพุดคงปลอดภัย
จากความเข้าใจ
ว่ามาจีบคุณแก้วแล้วนะคะ

เพราะว่าเราสองคงไม่มีหัวใจ
คิดเรื่องรักเรื่องร่างแล้วดอกค่ะ นะคะอิอิ
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song223.html
เรียมเหลือทนแล้วนั่น ขวัญ ของเรียม
หวนคิดผิดแล้วขมขื่น ฝืน ใจเจียม 
เคยโลมเรียม เลียบฝั่ง มาแต่หลัง ยังจำ
คำ ที่ขวัญเคยพรอดเคยพร่ำ
ถ้วนทุกคำยังเรียกยังร่ำเร่าร้องก้องอยู่
แว่ว แว่ว แจ้ว หู ว่าขวัญชู้ เจ้ายังคอย
เรียมเหลือทนแล้วนั่น ขวัญ คงหงอย
หวนคิดคิดแล้วยิ่งเศร้า เหงา ใจคอย
อกเรียมพลอย นึกหน่าย คิดถึงสาย น้ำนอง
คลอง ที่เรียมเคยเที่ยวเคยท่อง 
เมื่อเราสองต่างว่ายต่างว่องล่องไล่ไม่เว้น
เช้า สาย บ่าย เย็น ขวัญลงเล่น กับเรียม

เรียมเหลือทนแล้วนั่น ขวัญ คงหงอย
หวนคิดคิดแล้วยิ่งเศร้า เหงา ใจคอย
อกเรียมพลอย นึกหน่าย คิดถึงสาย น้ำนอง
คลอง ที่เรียมเคยเที่ยวเคยท่อง 
เมื่อเราสองต่างว่ายต่างว่องล่องไล่ไม่เว้น
เช้า สาย บ่าย เย็น ขวัญลงเล่น กับเรียม

โอ คาลิฟโซ

25 มิถุนายน 2548 15:46 น. - comment id 484247
```
คนเราพอแก่ไป ก็เป็นเช่นนี้
```

ชลกานต์

25 มิถุนายน 2548 17:23 น. - comment id 484285

อ่านแล้วก็พลอยเศร้าใจไปด้วยค่ะ

คนเมืองลิง

25 มิถุนายน 2548 17:49 น. - comment id 484287

เรียมมาแล้วจ้าพี่ขวัญดื่มน้ำชาก่อนนะคะ ไม่สบายตอนนี้อาการดีขึ้นหรือยังคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ

เอาดอกไม้มาเยี่ยมคนโดดเดี่ยวค่ะ

อยากอยู่โดดเดี่ยวบ้างจัง คงสบายดีนะ เบื่อคนมากเกินไปก็ไม่ดีค่ะ มากคนมากความ เบื่อๆๆ

คิม รักนะ

25 มิถุนายน 2548 18:16 น. - comment id 484299
```
หายโดดเดี่ยวเร็วๆนะคะ
```

idaho

25 มิถุนายน 2548 23:05 น. - comment id 484341

มานั่งเป็นเพื่อลุงแก้ว
แม้ไม่ใช่เรียม
แต่คงไม่เป็นไรนะค่ะ
รักษาสุขภาพด้วยเจ้าค่ะ

ดาวอังคาs

26 มิถุนายน 2548 03:23 น. - comment id 484377

โดดเดี่ยว รำพัน
เดียวดาย รำพึง

สวัสดีครับ

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

26 มิถุนายน 2548 09:56 น. - comment id 484411
```
รูปตรงกับชื่อเรื่องดีจังครับ
```

สาว พฤษภ

26 มิถุนายน 2548 12:24 น. - comment id 484456

เดียวดาท่ามกลางเสียงคลื่น
ผ่านวันผ่านคืนหวั่นไหว
ไม่รู้อีกนานเท่าไหร่
ถึงจะลืมใครได้ลง

 รูปประกอบโดดเดี่ยวแต่ก็ดูดีค่ะพี่

เพียงพลิ้ว

26 มิถุนายน 2548 18:50 น. - comment id 484652

คุณลุงแก้วของหลานกานต์โดดเด่นอยู่แล้วค่ะ
แต่อย่าเดียวดายเลยนะคะคุณลุงแก้ว
บางครั้งโดดเดี่ยวก็ทำใหเด้เรียนรู้ตัวเองมากขึ้น
แต่บางครั้งเดียวดายก็ทำร้ายใจตัวเองนะคะคุณลุง
ดูแลตัวเองดีๆนะคะ
หลานเอาใจช่วยค่ะ
คุณลุงอย่าคิดมากนะคะ

แก้วประเสริฐ

27 มิถุนายน 2548 12:29 น. - comment id 484934

  คุณ แม่จิตร

      ผมไม่พ่ายหัวใจหรอกครับ เพราะคิดจะรบครั้งใดชนะทุกครั้งยังไม่เคยพ่าย  เพียงแต่มาพ่ายตัวเองด้วยไข้และความแก่นี่ซิยากแก้ไขจริงๆ  ขอบคุณครับ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 มิถุนายน 2548 12:32 น. - comment id 484935

  คุณ บินเดี่ยวหมื่นลี้

      ผมไม่ยอมโดดเดี่ยวหมื่นลี้ครับ ผมเห็นเพื่อนผมบินจนหมื่นลี้ยังหาไม่ได้เลยเพราะเลือกมาก  ผมเองเป็นโดดเด่นล้านลี้ครับเพราะตอนนี้หัวชักจะล้านแล้วเลยต้องเอาล้านไว้ก่อน 555  555

                แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 มิถุนายน 2548 12:34 น. - comment id 484938

  คุณ สลักเสลา

          คุณนี่รู้ใจผมจริงๆนะครับ ใช่อย่างที่คุณบอกมากเลยครับ ขอบคุณครับ

               แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 มิถุนายน 2548 12:36 น. - comment id 484940

  คุณ ยังเยาว์

          คุณก็อีกคนเข้าใจจิตใจผมดีจังครับ เหมือนคุณ สลักเสลาเลยล่ะ  ขอบคู๊นขอบคุณครับ

                แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 มิถุนายน 2548 12:39 น. - comment id 484944

  คุณ พุด กวีงามแห่งพงไพร

            ผมก็เขียนไปตามอารมณ์แหละครับ  เพื่อสร้างความภิรมย์แก่ผู้เสพย์ไว้หลายๆอย่าง ตามแต่คนจะเลือกเสพย์เอาครับ  ขอบคุณมากนะครับ ผมก็คนหนึ่งแหละอยากจะไปเยี่ยมคุณจริงๆนะครับ คิดว่าคงมีสักวันหนึ่งครับ รักด้วยใจแก่กวีงามแห่งไพรพฤกษ์เสมอครับ

            แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 มิถุนายน 2548 12:42 น. - comment id 484947

  คุณ โอ คาลิฟโซ

     นั่นซิครับคนเราพอแก่อะไรๆก็ไม่ดีขึ้นมีแต่ถอยหลังกลับที่เก่าทั้งนั้นแหละครับนี่แหละคือความเที่ยงแท้หาได้พ้นแก่ทุกๆคนไม่ครับ  พอกลับเป็นเด็กทารกอีกครั้งก็คืนสู่ความเวิ้งว้างต่อไป แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 มิถุนายน 2548 12:45 น. - comment id 484952

  คุณ ชลกานต์

    ครับเมื่อหนุ่มจนถึงหนุ่มแก่  ก็โดดเด่น   แต่พอพ้นไปก็จะเข้าสู่  โดดเดี่ยว  พอล่วงไปอีกนิดถึงสุดท้ายก็คงไว้ เพียงเดียวดาย  เฮ่อะๆๆ ผมก็ถูกจัดอยู่แบบนี้แหละครับ ขอบคุณครับ

               แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 มิถุนายน 2548 12:49 น. - comment id 484959

  คุณ คนเมืองลิง

        จริงหรือเรียมของขวัญมาแล้วหรือ    จะได้รีบสะสมกล้วยไว้แยะๆหน่อยนะแล้วมาช่วยกันกันจ๊ะ  ขอบใจมากนะจ๊ะสำหรับของฝาก จะจัดเก็บไว้อย่างดีล่ะ  อ้อไม่กลัวขวัญจะเทศนาสั่งสอนหรือ   ขอบใจมากนะเรียม

             แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 มิถุนายน 2548 12:51 น. - comment id 484962

  คุณ คิม รักนะ

         ขอบคุณมากครับสำหรับดอกกุหลาบสีแดงที่มอบให้แยะๆนะครับ จะเก็บไว้ในใจ และขอมอบ  คืนไว้ให้เป็นที่ระลึกด้วยครับ ขอบคุณมากครับ

               แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 มิถุนายน 2548 12:55 น. - comment id 484965

  คุณ  idaho

       ผมถือว่าโชคดีมากที่ได้มีหลานที่น่ารักและสวยเป็นเพื่อนในยามโดดเดี่ยวเดียวดายจริงๆ  นับว่าไม่เสียที่ได้เกิดมา ขอบใจหลานรักมากจ้า

              แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 มิถุนายน 2548 12:57 น. - comment id 484971

 คุณ  ดาวอังคาร

       คนแก่ก็แบบนี้แหละ ยามโดดเดี่ยวมักจะรำพันถึงอดีต พอเดียวดายก็รำพึงถึงคนที่เคยรัก แล้วพอโดดเดี่ยวและเดียวดายก็รำพันรำพึงว่าจะอยู่ได้อีกกี่ปีหนอ เวลาตายจะทรมานไหมหนอ ตายแล้วไปไหนหนอ แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 มิถุนายน 2548 13:03 น. - comment id 484976

  คุณ ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

      ก่อนอื่นขอบคุณนักเขียนที่ยอดเยี่ยมมาเยี่ยมผมครับ และยิ่งขอบคุณใหญ่ที่บอกว่าทั้งรูปและชื่อเรื่องดีครับ ขอบคุณครับ

              แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 มิถุนายน 2548 13:07 น. - comment id 484980

   คุณ  สาว  พฤกษภ

      ครับเป็นรูปถ่ายผมตอนกลางวัน นั่งคนเดียวคิดไปร้อยแปดพันเก้า ระหว่างเฝ้าเหม่อมองท้องทะเล ผมชอบมองดูคลื่นซัดเข้าหาฝั่งดั่งอุปมาชีวิตของคนยามรุ่งโรจน์เมื่ออยู่ในท้องทะเลแต่พอถูกกระแสร์วังวนประปรายซัดเข้าสู่ฝั่งดังชีวิตที่สลายไปตามกาลเวลาครับ  ขอบคุณมากครับ

             แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

27 มิถุนายน 2548 13:12 น. - comment id 484987

  คุณ เพียงพลิ้ว

       หลานรักผมเองเป็นคนคิดมากอยู่แล้วแต่ความคิดผมมักจะย้อนกลับมาปรุงแต่งชีวิตผมเสมอ แต่เรื่องเศร้าบอกได้เลยไม่มีหรอกจ้าในระยะนี้นะเพียงแต่เป็นแนวทางที่อยู่ในส่วนลึกของจิตใจเพราะเคยพ่ายแพ้ต่อโลกมาก็หาทางระบายออกมาให้หมด ในที่นี้จ้าแต่หาได้มีผลอะไรเกิดขึ้นแก่ผมหรอก ขอบใจอย่างมากที่เป็นห่วงและเอาใจใส่ผมตลอดมา  สำหรับหลานรักผมไม่เคยลืมไปจากใจผมได้ครับ  ขอบใจอย่างสุดซึ้งจ้าแก้วประเสริฐ.

กอกก

27 มิถุนายน 2548 16:58 น. - comment id 485103

โดด เด่น เดียว ดาย มีเหงารุมเร้าจิต
เฝ้าครุ่นคิดถึงเธอใจเพ้อหา
มองทะเลมีคลื่นซัดน้ำสาดมา
ปวดอุราร้าวเหน็บเจ็บประดัง

ทอดสายตามองไปในฟ้ากว้าง
สุดอ้างว้างสุดข่มจมความหลัง
รักเจ้าหนอรักจริงอย่าชิงชัง
ขอความหวังลางเลือนโปรดเยือนมา..***

มานั่งเป็นเพื่อนคุณแก้วนะคะ
มาช้าไปหน่อยเพราะมัวแต่ตะลอนๆ ซนอยู่แถวๆ นี้ค่ะ

สวัสดีนะคะ

แก้วประเสริฐ

28 มิถุนายน 2548 09:53 น. - comment id 485343

  คุณ กอกก

        เป็นภาพเก็บตกจากการทริประยองครับ
คุณก็เห็นว่าส่วนใหญ่แล้วผมชอบมองทะเลท้องฟ้าในยามค่ำคืนเสมอๆและมักจะนั่งคนเดียว 
       เพราะทำให้เกิดมโนภาพหลายสิ่งหลายอย่าง บางครั้งก็เกิดความสุข บางครั้งก็เกิดความเงียบเหงา แต่ละอย่างแม้จะคลุกเคล้าปนกันก็ตาม แต่ให้อะไรๆหลายสิ่งหลายอย่างแก่ผมเสมอมา
        ผมเคยคิดเสมอว่าจะแต่งกลอนเป็นที่ระลึกถึงคุณในความทรงจำ แต่ก็เกรงจะทำให้คนอื่นเข้าใจผิด แต่ช่างเถอะความจริงย่อมเป็นความจริงเสมอ แล้วคุณจะได้เห็นกลอนแห่งความทรงจำของผมครับ ขอบคุณมากครับ  
        ถึงมาช้าเพราะภาระอื่นก็ตาม แต่ก็ทำให้ผมมีความสุขที่คุณได้เข้ามาครับ

               แก้วประเสริฐ.

+ comment แสดงความคิดเห็น