ผิดที่ฉันหลงละเมอทำเซ่อซ่า คิดเองว่าเราสองจะครองมั่น เพียงมีเราเคียงคู่อยู่ด้วยกัน ที่แท้ฉันนั้นเก้อเพ้อคนเดียว ผิดที่ฉันฝันไปเกินใจคิด ห้วงแห่งจิตถลำไปไม่เฉลียว ประมาทเองไม่รู้สึกนึกแล้วเชียว ต้องเปล่าเปลี่ยวเงียบเหงาเข้ากับตัว ผิดที่ฉันไม่ตักน้ำใส่กะโหลก ลืมชะโงกส่องเงาดูเงาหัว ไม่หล่อเหลาซ้ำหน้าตายังน่ากลัว เพราะรูปชั่วตัวดำต้องจำทน ผิดที่ฉันค่นแค้นแสนลำบาก มันทุกข์ยากอัตคัตดูขัดสน ก็มีเพียงเท่านั้นฉันมันจน จึงต้องหม่นมัวหมองนองน้ำตา ผิดที่ฉันพลั้งเผลอทะเยอทะยาน ทำห้าวหาญใจเพชรเด็ดดอกฟ้า หมายแอบอิงน้าวกิ่งโน้มลงมา สมน้ำหน้าหมาวัดไม่หัดเจียม
24 มิถุนายน 2548 23:44 น. - comment id 484043
เป็นกำลังใจให้นะคะ เคยเป็นเหมือนกันเลย
25 มิถุนายน 2548 10:34 น. - comment id 484140
ไม่ผิดหรอกนะที่จะฝัน ไม่ผิดหรอกมีวันที่หลงไหล ไม่ผิดและไม่ผิดคิดทำไป แต่ต้องใช้สติควรไตร่ตรอง สวัสดี
25 มิถุนายน 2548 14:50 น. - comment id 484213
หากคิดว่าเธอผิดคิดดีหรือ ? คงอยากซื้อชะตาได้อย่างใฝ่ฝัน โทษตัวเองนานาสารพัน กล่าวถ้อยอันติฉินดูหมิ่นตน ผิดที่ใจต้องช้ำแล้วทำไมเล่า ? โลกของเราซะที่ไหนไยต้องบ่น กว่าเกิดแก่เจ็บตายคล้ายเวียนวน ใครล่ะพ้นกรรมเก่าเข้าคิวรอ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
25 มิถุนายน 2548 15:25 น. - comment id 484222
.. ขอแสดงความยินดีที่รับผิด .. .. เคยอุทิศดวงใจโดยไผลเผลอ .. .. ไม่ตักน้ำชะโงกเงาก่อนเราเจอ .. .. เป็นเพราะเธอสูงค่าน่าจดจำ .. .. ขอแสดงความยินดีที่รู้ตัว .. .. มุมสลัวดูแสลงแฝงกลืนกล้ำ .. .. ทำให้ใจบอบบางต้องเจ็บช้ำ .. .. เฝ้าเหยียบย่ำโชคชะตาฟ้าเป็นใจ .. .. โทษตัวเองไปไย .. ในเมื่อใจไม่รักดี .. .. เป็นคำพูดที่กี้ใช้บอกตัวเองเสมอจ้า .. .. ขอแจมด้วยคน .. ฟ้าฝนเป็นใจ .. (ตอนนี้อากาศครึ้มๆ เหมือนฝนจะตก .. )