เกินกว่าจะคว้า

แก้วประเสริฐ

             เกินกว่าจะคว้า
     จะรักเลือกลุ่มหลงพะวงศักดิ์
หรือใฝ่นักศักดินาแม่มารศรี
จึงกอบเกี่ยวโน้มหักร้างไมตรี
ที่พีนี้มอบลงตรงใจนาง
     แม้นจะปองใส่ไว้ในวงพักตร์
แม้นนำชักคำพูดมาสะสาง
แม้นหยิบยกแม่น้ำเข้ามาวาง
ล้วนสิ่งสร้างมิไหวไร้คำนึง
     เสาวรสพจมานซ่านซึ้งเหลือ
นำมาเจือยังน้อยร้อยใจถึง
หากสุเมรุมาศเอนคงรำพึง
ต้องตลึงในถ้อยน้อยคำมี
     ช่างซ่านผ่านห้วงล้วงแล้วผลิต
สรรค์ชีวิตผิดตรงลงศักดิ์ศรี
เขาสูงต่ำเกาะแก่งแล้งวารี
แก่เจ้านี้ยังน้อยในความรัก
     สุคนธ์ธารหวานหอมเมื่อน้อมกลิ่น
หรือเสียงพิณฟากฟ้ามาประจักษ์
ยังน้อยกว่าคำพูดที่หวานนัก
ล้วนชวนชักให้หลงปลงหทัย
     หากมาดแม้นตัวพี่นี้มีฤทธิ์
จะเนรมิตศักดินามิปราสัย
อีกทั้งยศศักดิ์ศรีที่เกรียงไกร
มอบส่งให้เจ้าไว้ได้เชยชม
     เพียงแต่พี่เป็นมนุษย์สุดยากเข็ญ
จะเที่ยวเล่นยังยากต้องขื่นขม
จะคว้าเจ้าเคล้าคลึงพึงอารมณ์
ต้องตรอมตรมข่มไว้แม้ใจคะนึง
     ขอลาก่อนแม่งอนผู้ห่อนรัก
อนงค์ลักษณ์นวลนางวางก่อนซึ้ง
แม้นรูปงามสวยสะดุดสุดตะลึง
ยากจะกลึงกล่อมเจ้าเฝ้าครอบครอง.
     ๙๙๙   แก้วประเสริฐ.   ๙๙๙