เห็นฟ้าใสใจปองมัวจ้องเเพลิน ยามย่างเดินมิมองทางอยู่ข้างหน้า ชมเมฆสวยลอยเลื่อนเกลื่อนนภา ลืมพสุธาละทิ้งสิ่งรอบตัว เดินบนดินกินบนทรายกายต้องลม มิอาจข่มรักฟ้ากว้างห่างเหนือหัว มีฟ้าใสในพะวงหลงเมามัว มิคิดกลัวหากได้ฟ้ามาครอบครอง สุดท้ายเพราะฟ้าน้ำตาพราก ดินต่างหากที่เราเป็นเจ้าของ เดินตกหลุมขาฟกช้ำน้ำตานอง เพราะมัวจ้องฟ้าพธูลืมดูดิน รังเกียจพื้นที่ยืนย่ำเลยช้ำอก เผลอจนตกส้นสูงใส่ให้ห่างหิน พลาดตกหลุมกุมขาน้ำตาริน แทบดับดิ้น .....บอกฟ้า...ว่าสุดอาย อีกหนึ่งคืบจะถึงฟ้าดันมาตก อยากจะชกตัวเองเซ็งเหลือหลาย พอซบหน้ากับดิน.....สิ้นเสียดาย ผลสุดท้ายของตน.....ไม่พ้นดิน
เพียงพลิ้ว 22 มิ.ย. 2548 09:58 น. - ID 77612 
1285
28
0
22 มิถุนายน 2548 10:07 น. - comment id 482819
กรรมของคนไฝ่สูง เหมือนนกยูงหลงแววขน จุดสิ้นสุดเราทุกคน ก็ไม่พ้นลงสู่ดิน
22 มิถุนายน 2548 10:17 น. - comment id 482833
ชมทิวทัศน์เพลินไปหน่อยน่ะจ๊ะ กานต์จ๋า.. ..
22 มิถุนายน 2548 10:28 น. - comment id 482839
555..ยุบเป็นหลุมเลยใช่มะยาย...อิอิ....ถึงว่าได้ยินเสียงอะไรหล่นตุ๊บ...ไปหละ..
22 มิถุนายน 2548 10:33 น. - comment id 482841
สวัสดีค่ะคุณระรินทร์ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ เหมือนกาดำต่ำศักด์ เผยอรักพญาหงส์ เป็นแค่ปักษาดง ลืมเผ่าพงศ์จนเจ็บตัว ขอบคุณนะคะ แต่หายแล้วน้า อิอิ สวัสดีค่ะพี่กุ้งฯ แหะๆๆๆ คงจะจริงค่ะพี่ กานต์มัวมองเพลินไปหน่อยค่ะ ลืมดูทางเลยเจ็บตัวจนได้ค่ะ ขอบคุณพี่กุ้งนะคะ
22 มิถุนายน 2548 10:35 น. - comment id 482842
สวัสดีคะคุณตาบินเดี่ยวฯ แหม คุณตาก็ ใส่ร้ายหลาน เค้าตัวน้อยๆเอง ทำให้หลุมใหญ่กว่าเดิมแค่ไม่กี่นิ้วเอง อิอิ ขอบคุณคุณตานะคะ สำหรับท่านอื่น กานต์ตอบอาทิตย์หน้านะคะ คิดถึงทุกท่านเลยค่ะ
22 มิถุนายน 2548 10:49 น. - comment id 482847
หลงรักฟ้า...ลืมดิน....แทบสิ้นใจ เราจำวันนั้นได้น้ากานต์ กานต์เดินตกหลุม ขาแพลง เราถามว่เดิยยังไง กานต์บอกว่า มัวมองฟ้า ลืมดูดิน ใช่วันนั้นหรือเปล่าเพื่อน หรือว่าตกหลายที จนจำไม่ได้ อิอิ
22 มิถุนายน 2548 11:37 น. - comment id 482859
เอ... ไม่ใช่เผลอตกหลุมรักใครเข้าเหรอคะ พี่มิ้ม อิอิต้องเดินระวังๆนะคะ แถวนี้ หลุม..เยอะ
22 มิถุนายน 2548 11:41 น. - comment id 482862
คิดถึงมากถึงมากที่สุด...น้องกานต์จะรู้บ้างไหมน๊า...
22 มิถุนายน 2548 12:32 น. - comment id 482886
อย่ากังวลนะครับ พี่ ทำใจให้สบาย มีอะไรอย่าลืมน้องคนนี้หล่ะ พักผ่อน เพื่อผมด้วย ตอนนี้รู้สึกว้าวุ่น บอกไม่ถูก เฮ่อ อยากเข้าใจตัวเองเหมือนกัน พอและ เดี๋ยวเขาหาว่าระบาย
22 มิถุนายน 2548 12:59 น. - comment id 482898
ลืมดินเพราะคิดจะเคียงดาว ก้าวเดินก้าวมุ่งหวังไม่หวัดไหว สุดสูงจะย่างแม้ห่างไกล ลืมดินได้เพื่อเป็นดาวดังตั้งใจ นึกถึงละครเรื่องอะไรไม่รู้ขอเป็นนางเอกนะ
22 มิถุนายน 2548 14:03 น. - comment id 482917
นำเมล็ดถั่วมาฝากค่ะ.....ลองนำไปปลูกดูนะ... เผื่อจะสูงไปถึงบนฟ้า.....จะได้ปีกขึ้นไปเก็บ...ไข่ทองคำค่ะ......อิ อิ.........
22 มิถุนายน 2548 14:04 น. - comment id 482918
มีตัวอย่างในนิยายให้ดูให้อ่านบ่อย ๆ ผลสุดท้าย ก็ยังต้องฝังร่างไว้กับดินอยู่ดี ค่ะ
22 มิถุนายน 2548 15:07 น. - comment id 482944
.........@ เอายาแดงมาใส่แผลให้น้องค่ะ....ล้มไป...เจ็บไหม...ส่งมือมาซิ .... พี่จะฉุดน้องลุก....ยืน...ไป ก้าวเดิน ต่อไป.....ตามหาฝันกันนะ..........เป็นกำลังใจให้น้องนะ...สาวน้อยชุดสีชมพู
22 มิถุนายน 2548 16:29 น. - comment id 482986
มองท่าทางตกหลุมสู่ขุมไหน เป็นขุมใจขุมรักสักกี่ขุม หรือเพราะมีหนุ่มหนุ่มมาหมายรุม กลุ้มแสนกลุ้มไม่ดูขุมตกหลุมใคร..*** หมูน้อยมหัศจรรย์ของพี่เอ๋ย.. ล้มลงไป เจ็บบ้างหรือเปล่า ดูแลตัวเองและหัวใจให้ดีนะสวัสดีค่ะ
22 มิถุนายน 2548 19:06 น. - comment id 483026
สงสารดิน จนขำกลิ้งเลยอ้ะ เพิ่งกลับจาก กทม. คึดฮอดหลายๆ ดีนะที่ไม่ให้ตอบเรื่องนี้ให้อีก เฮ้อ ค่อยยังชั่ว
22 มิถุนายน 2548 19:22 น. - comment id 483030
อิอิ..มิน่า รู้สึกเหมือนแผ่นดินไหวน้อยๆ..
22 มิถุนายน 2548 21:44 น. - comment id 483052
แลฟ้า ลืมดิน .. แลเขา ลืมเรา ..
22 มิถุนายน 2548 23:26 น. - comment id 483085
น้องกานต์ หลุมที่ตก รีบกลบซะนะ เดี๋ยวลึกกว่าเดิมนา จะหาว่าพี่ช้างไม่เตือน
23 มิถุนายน 2548 00:30 น. - comment id 483113
....เจ็บไหมครับ..ดินครับ...เจ็บมากไหม...
23 มิถุนายน 2548 09:53 น. - comment id 483152
เจ็บไหมจ๊ะ ตัวเอง เป็นห่วง จังเลย ห่วงดิน
23 มิถุนายน 2548 11:45 น. - comment id 483202
แก้วประเสริฐ.
23 มิถุนายน 2548 12:49 น. - comment id 483255
ถ้าไม่คิดว่าคุณกานต์เดินตกหลุมจริงๆ จะถ้าตีความกับบทนี้ไปอีกอย่าง ซึ่งลี่ว่า...เขียนเปรียบเทียบได้ดีจังเลยนะคะ ..................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
23 มิถุนายน 2548 17:56 น. - comment id 483392
เคยได้อ่านงานนึงค่ะ นานมากแล้ว นานจนจำไม่ได้ว่าอ่านเจอที่ไหน แต่จำฝังใจเลยค่ะ.. โค้งรุ้ง.. คุ้งฟ้า ยากคว้า.. ไขว่ถึง ใยเธอ.. ดันดึง จะดึง... ดันเอา ใยเธอ.. ทะยานอยาก สิ่งที่ยาก.. ทะยานหา แผ่นดิน.. อยู่ใต้ตา ไม่ก้มหน้า.. ไม่เคยมอง - - - - - - เข้ากันมั๊ยคะเนี่ย... หุ.. หุ... อ่ะน่ะ ..ถ้าก้มหน้ามองสักนิด คงไม่เดินตกหลุมแน่แน่ค่ะ อิ..อิ..
23 มิถุนายน 2548 21:44 น. - comment id 483505
..เรนคิดถึง.. พี่กานต์ นะคะ..
23 มิถุนายน 2548 22:37 น. - comment id 483535
สุดท้ายที่อยู่ สุดกรู่คืนถิ่น ทุกคนยลยิน ชีวินมลาย ต้องกลับคืนสู่ ที่อยู่ความหมาย นั้นคือความตาย ที่ได้เหมือนกันแต่งได้ดีจ๊ะน้องรัก คิดถึงเรานะ
24 มิถุนายน 2548 12:29 น. - comment id 483752
สวัสดีค่ะเพื่อนคิม รักนะ อิอิ ก็เค้าซุ่มซ่ามนี่น้าตัวเอง เพื่อนก็ระวังตัวเองล่ะค่ะ เดินมองดินบ้างน้า ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะน้องมิ้ม เดือนไร้เงา น่ารักจังนะคะ น้องพี่ รู้ใจพี่สาวจริงๆเลย หลุมนั้นแคบและลึกค่ะน้องมิ้ม พี่สาวจะขึ้นไม่ไหวแล้วนะคะ ฉุดกันหน่อยน้า ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะพี่ดา กัลลดา พี่ดาจ๋า กานต์คิดถึงพี่ดาเสมอค่ะ รักษาสุขภาพนะคะพี่สาว ขอบคุณพี่ดามากเลยค่ะ ขอจุ๊บทีนะคะ สวัสดีค่ะน้องยศ แม่จิตร ครับยศ พี่กานต์ไม่คิดจ้า คิดว่าจะมีข่าวดีบอกน้องในเร็ววันค่ะ ไม่ลืมน้องชายน่ารักแน่นอนค่ะ เรื่องพัก พี่พักผ่อนเผื่อแล้วนะคะ สงบ เงียบ ได้อะไรเยอะแยะเลย ขอให้เข้าใจตัวเองไวๆจ้า จะได้ช่วยพี่หาตัวเองบ้าง อิอิ อย่าคิดมากค่ะ เรื่อยๆๆๆๆๆๆ สักวันคงเจอ คิดถึงเสมอนะคะ ขอบคุณจ้าน้องยศ สวัสดีค่ะพี่ไอซ์ idaho อยากเป็นดาวลืมดินหลงกลิ่นฟ้า ขวนขวายหาสิ่งปรุงใจทำให้สูง ตกแต่งปีกสวยเด่นเป็นนกฝูง ทิ้งทิ้งฝูงกาดำจึงช้ำใจ อิอิ พี่ไอซ์น่ารักเป็นนางเอกได้อยู่แล้วค่ะ กานต์เป็นนางเอกเรื่องสกาวเดือนนะคะ ดีไหมคะ ขอบคุณค่ะพี่ไอซ์ สวัสดีค่ะคุณสลักเสลา ขอบคุณนะคะสำหรับเม็ดถั่ว แต่ว่าช่วงนี้แล้งจังนะคะ กานต์จะปลูกถั่วขึ้นไหมน้า จะมีวาสนาได้เก็บไข่ทองคำหรือเปล่าน้า ขอบคุณนะคะ
24 มิถุนายน 2548 12:46 น. - comment id 483761
สวัสดีค่ะคุณอัลมิตรา นั่นสินะคะ มีในนิยาย ในละคร ให้อ่านให้ดูอยู่บ่อยค่ะ สงสัยกานต์ลืมตัว คิดว่าตัวเองเป็นางเอกแน่เลยค่ะ ขอบคุณคุณอิมนะคะ สวัสดีค่ะพี่ไก่ ทำ มะ ชาด ขอบคุณนะคะ ยื่นมือให้พี่ไก่จับนะคะ กานต์มีกำลังใจมากขึ้นเยอะเลยค่ะ จะตามฝันไปพร้อมๆพี่ไก่นะคะ ขอเป็นกำลังใจให้พี่ไก่ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะพี่ดา กอกก หลุมเล็กไปมองไม่เห็นจึงเป็นเรื่อง ใจคิดเคืองดินไม่เรียบให้เหยียบย่ำ เคยวิ่งวนเดินเล่นเป็นประจำ ใยดินทำลงได้ช้ำใจจริง พี่ดาจ๋า ไม่ตกหลุมรักใครง่ายๆหรอกค่ะ กลัวหลุมจะเจ็บตัว อิอิ หายเจ็บตั้งแต่เห็นหน้าพี่ดาแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะ หัวใจหมูยังดีอยู่นะคะ อิอิ สวัสดีคะพี่จ๋อ คนเมืองลิง เจ้านายคนสวย ขอบคุณนะคะที่ดูแลบ้านให้น้องเลขา แทนที่จะสงสานน้องกลับไปสงสารดินได้นะคะ พี่สาวจ๋า สงสารน้องบ้างนะคะ แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คิดฮอดอยากกอดพุงค่ะ อิอิ หาหลุมเจอยังตะเอง สวัสดีค่ะพี่ชัย dark side of mind งั้นคราวหน้าน้องจะไปล้มใกล้ๆพี่ดีไหมคะ ว่าน้องดีนัก อิอิ ขอบคุณพี่นะคะ สวัสดีค่ะคุณลักษณม์ แลฟ้า ติดดิน แลเขา รักเธอ อิอิ ดำน้ำเก่งนะคะกานต์น่ะ ขอบคุณนะคะ คุณลักษณม์ ลืมยิ้มให้กานต์ด้วยล่ะค่ะ:) สวัสดีค่ะพี่อ้อย ร้อยฝัน กานต์กลบอย่างดีเลยค่ะพี่อ้อยขา กลัวใครมาเดินพลาดอีกค่ะ พลาดคนเดียวก็พอนะคะ คิดถึงพี่อ้อยจังค่ะ ขอบคุณนะคะ สวัสดีค่ะพี่หนุ่ย ใบบอนแก้ว ขอบคุณนะคะที่สงสารดิน ไม่เป็นไรค่ะ ตอนนี้กานต์ยอมเป็นดิน หมูอยากเล่นแพอีกจังเล้ยๆๆๆๆๆๆๆ ขอบคุณนะคะ
24 มิถุนายน 2548 12:56 น. - comment id 483765
สวัสดีค่ะคุณขอโทษครับ...ผมเมา แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตะเองไม่สงสารเค้าเล้ย มีแต่คนสงสารดิน จะผสมยาพิษลงในเหล้า คอยดูน้า อิอิ ขอบคุณพี่นะคะ สวัสดีค่ะคุณลุงแก้ว แก้วประเสริฐ ขอบคุณลุงแก้วนะคะ รักษาสุขภาพนะคะ หลานเป็นห่วงลุงนะคะ สวัสดีค่ะคุณลี่...ชวนมาเยือน จริงและไม่จริงค่ะคุณลี่ ขอบคุณคุณลี่นะคะ ระลึกถึงคุณลี่เสมอค่ะ สวัสดีค่ะคุณผู้หญิงช่างฝัน ขอบคุณสำหรับปทกลอนดีๆที่นำมาฝากค่ะ เกี่ยวกันมากเลยค่ะ ถ้าเดินดีๆ แคร์ดินสักนิด คงไม่เป็นแบบนี้ค่ะ ขอบคุณนะคะ สวัสดีค่ะน้องเรน พี่กานต์คิดถึงน้องเรนเสมอค่ะ ขอบคุณนะคะเจ้าหญิงน้อย สวัสดีค่ะพี่ตูน ผู้หญิงไร้เงา ลืมดินกลิ่นหญ้า หลงฟ้าดาวใส คว้ามั่นบันได หวังไต่คว้าเดือน ก้าวแรกจากดิน ลาดินพ้องเพื่อน หวังจากพรากเรือน ท้ายเคลือ่นที่เดิม ดำน้ำนะคะพี่ตูน กานต์ไม่เคยเขียนกลอนสี่นี่คะ เลยมั่วๆหน่อยนะคะ ขอบคุณนะคะ คิดถึงเช่นกันค่ะ
24 มิถุนายน 2548 15:45 น. - comment id 483873
แล้วเราข้ามกลอนนี้ได้งัยอะ โอ้ยลืมอ่านกลอนน้องกานต์จ้า มาทีหลังก็อภับมณีนะน้องรักกกกก แย่งงี้แหละคนแก่หลง ๆ ลืม ๆ เจ้าค่ะ
1 กรกฎาคม 2548 09:37 น. - comment id 484122
สวัสดีค่ะคุณลักษณม์ ขอบคุณนะคะ
26 มิถุนายน 2548 12:30 น. - comment id 484462
^_^
26 มิถุนายน 2548 18:23 น. - comment id 484614
ยังเพราะเหมือนเดิมนะคะพี่กานต์จ๋าคิดถึงเสมอ
26 มิถุนายน 2548 18:42 น. - comment id 484642
สวัสดีค่ะพี่มัดขา ขอบคุณนะคะที่แวะมาอ่านกลอนกานต์ คิดถึงพี่มัดจังค่ะ ไม่ได้มัดขามาตั้งนานแล้ว คิดถึงค่ะสวัสดีค่ะน้องหมูหวาน เพราะรัก คิดถึงน้องหวานจังค่ะ หายไปนานเลย ขอบคุณที่แวะมาทักทายพี่กานต์นะคะ
29 มิถุนายน 2548 17:45 น. - comment id 486086
30 มิถุนายน 2548 13:30 น. - comment id 486477
.. น้องไม่ได้แวะห้องพี่ พี่อย่าเพิ่งงอนล่ะ พี่สาวก็ไม่..โพสน้องก็ได้.. คือคุณน้องหาเรื่องจะตอบไม่เจอ..นอกจากคำว่าขอบคุณ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
