นั่งเวิ้งว้าง กลางเถียงนา ยามฟ้าค่ำ ให้ความเหงา เข้าครอบงำ ความสดใส จะปลดปล่อย รอยแห่งช้ำ ตามลมไป ให้หัวใจ ได้ลอยล่อง ในท้องนา ให้หัวใจ ไม่สมหวัง เริ่มชังรัก เพราะอกหัก จนชาชิน จนสิ้นค่า กลับมาอยู่ สู่อ้อมแขน แห่งแดนนา ช่วยรักษา แผลใจ ให้หายดี ฤากรรมเก่า จากปางใด ได้สาปส่ง จึงยังคง ต้องผิดหวัง ยังป่านนี้ รักกับใคร เมื่อเริ่มงาม ตามแต่มี แต่สุดท้าย รักที่มี กลับเลิกรา ไม่เอาแล้ว ความรัก ไม่อยากได้ ขอหลบมา เลียแผลใจ ไม่เจอหน้า ให้สายลม ที่พัดพริ้ว ในทิวนา ช่วยพัดพา ความห่วงใย ให้พบพาน ผ้าขาวม้า ผืนน้อย ห้อยบนขื่อ จะยึดถือ เถียงนานั่ง ดั่งสุสาน เอาขอแควน ผ้าขาวม้า หน้ามองคาน ให้วิญญาณ ล่องลอยไป ไม่กังวล หากชาติหน้า มีอยู่จริง ขอสิงสู่ เกิดมาอยู่ คู่กับรัก จักเป็นผล อย่าเจอเลย การอกหัก จักบันดล ชาตินี้ทน ทุกข์มาพอ ขอลาตาย
20 มิถุนายน 2548 09:22 น. - comment id 481666
อกหักเป็นเรื่องธรรมชาติ อีกหน่อยครั้ง 109 ก็จะตามมา อย่าเพิ่งคิดสั้นตอนนี้เลย เดี๋ยวเขาจะออกข่าวว่า รุ่นพี่น้อยใจไม่ได้เชียร์ เลยฆ่าตัวตาย
20 มิถุนายน 2548 12:28 น. - comment id 481776
เคยได้ยินมาว่า อกหักเรื่องเล็ก แต่อกเล็กหน่ะเรื่องใหญ่ อันนี้ไม่รู้ว่าจริงเปล่า
20 มิถุนายน 2548 14:50 น. - comment id 481870
ใจร้าย... เธอน่ะใจร้ายรู้มั้ย.... ไม่เอาๆ อย่าเพิ่งตายดิ แวะมาชื่นชมผลงานกลอนของกวีเมืองตักศิลา แป๋มเขียนได้ดี เศร้าๆเหงาๆงามๆ วิสกี้ เทวดาองคืน้อย
20 มิถุนายน 2548 18:11 น. - comment id 482001
เฮ้อ... ความรัก... มีแต่คนเตือนว่า.. ให้รักให้เป็น... แต่ไม่ยักกะให้คู่มือมาด้วย ว่ารักเป็น..ต้องรักอย่างไร.... เตรียมผ้าขาวม้าไว้เผื่อผืนนึงด้วยนะคะ....
20 มิถุนายน 2548 18:16 น. - comment id 482007
อย่าเพิ่งลาตายจ้ะ มาเขียนงานให้อ่านก่อน เรื่องจิ๊บ จิ๊บ จ้ะ แค่อกหักครั้งที่ร้อยแปดเท่านั้น สวัสดีค่ะ
20 มิถุนายน 2548 19:47 น. - comment id 482099
ผ้าขาวม้าควรผูกไว้ให้แน่นหนา จะได้ไม่ตกลงมาดั่งใจหมาย ถ้าผูกไว้ไม่แน่นหนาจะอันตราย อาจจะตายเพราะตกอกหักจริง
12 ธันวาคม 2549 11:56 น. - comment id 635283