อันหมาน้อยตัวหนึ่งพึงสังเวช ช่างสังเกตคนนักกระไรหนา เห็นใครใครเดินผ่านไปไหนมา เป็นต้องพาโดนกัดคนทุกคน กัดทุกคนเกเรไม่เข้าท่า เป็นมายา เจ้าเล่ห์ เท่ห์ทุกหน นึกว่าทุกคนต้องเจ็บเพราะปากตน จึงต้องชนกัดคนเดินไปมา จึ่งมีผู่เฒ่าคนหนึ่งพึงให้สิ่ง เป็นกระดิ่งแขวนคอหนอเจ้าหมา นึกผยองนึกว่าได้รางวัลมา ไม่เข้าท่าเฒ่าบอกว่า ให้หลีกกระดิ่งดัง คนเดินผ่านไปมาได้ยินเสียงกระดิ่ง พึงต้องวิ่งหนีนักไม่หันหลัง หนีสุดกู่เจ้าหมาน้อยกระดิ่งดัง สุนัขฟังนึกว่าตนได้รางวัล เรื่องนี้สอนว่าเจ้าหมาน้อยคอยผยอง คอยจะจ้องกัดคนไม่เลือกนั้น ไม่เห็นใจคนโดนกัดสารพัน เวรกรรมนั้นหันหวลคืนเจ้าหมาเอย............
ทรายกะทะเล 17 มิ.ย. 2548 23:09 น. - ID 77426 
728
2
0
17 มิถุนายน 2548 23:30 น. - comment id 481122
แต่งได้ดีนะค่ะ เจ้าหมาน้อยก็เลยไม่มีใครกล้าเข้าใกล้เลย อิอิ
18 มิถุนายน 2548 06:29 น. - comment id 481161
หากรู้ว่าเข้าใกล้ใครแล้วอันตรายอย่าไปยุ่งนะ อย่างน้อย ก็รักตัวเองบ้าง
18 มิถุนายน 2548 12:46 น. - comment id 481219
คนกัดคนหน้ากลัวกว่าแยะเลยนะว่าไหม.. ***แวะมาอ่าน ผ่านมาทักทายครับ
19 มิถุนายน 2548 08:19 น. - comment id 481402
เจ้าหมาน้อยคอยงับไล่กัดเขา มันงี่เง่าหลงตนบนคมเขี้ยว ใครผ่านเป็นไม่ได้ดุจริงเชียว เฝ้าเหลือบเหลียวแลมองจ้องดูทาง แล้ววันหนึ่งคนแค้นเคยถูกกัด มากำจัดด้วยยาเบื่อเพื่อสะสาง ใช้เหยื่อล่อโรยยาพิษอย่างอำพราง หมาน้อยครางสิ้นใจหนอพ้นเคราะห์กรรม สัตว์กัดคนตามสัญชาติญาณ....ใช่เพราะที่คิดร้ายด้วยอาฆาตแค้นแต่อย่างใด แต่คนที่ทำร้ายคนนี่สิ......ฯ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
