ฉันเจ็บมามากมาย จากคำรักง่าย ๆ จากปากเธอ ทั้งที่ฉันเองไม่ได้พลั่งเพล้อ ไปหลงรักเธอแบบเต็มหัวใจ แต่แล้วต้องมานั่งเศร้า เพราะว่าหัวใจฉันเริ่มออ่นไหว มีเพียงน้ำตาที่เป็นเพื่อนใจ แต่ผลสุดท้ายเธอก็จากลา
17 มิถุนายน 2548 22:09 น. - comment id 481085
ฉันเจ็บมาพอแล้ว ขอแน่แน่วไม่ห่วงหา พอแล้วรักอำลา ไม่ขอพามาเคียงใจ กลอนน่ารักดีค่ะ
17 มิถุนายน 2548 23:43 น. - comment id 481129
ช้ำนัก......หลงคำเขาพรำรัก อกหัก.......ชอกช้ำระกำหมอง ไร้เดียงสา...พาฃื่อไม่ไตร่ตรอง เฝ้าแต่นอง....น้ำตารักษาใจ เคยรัก.....เคยหลงพะวงเฝ้า คลอเคล้าเล้าโลม.....หลงไหล ถึงวันอำลา.......แสนอาลัย เจ็บลึก...เจ็บในอกตกอเวจี. ทำใจ.... ตัดใจ....จากทุกข์ที่เรายึดมั่น ถือมั่นนี้ .....ให้ได้นะคะ.........มีรัก... ย่อมมีทุกข์......อยากสุขต้องปล่อยวาง ให้ได้คะ..... \"ไผ่ \" เองคะ....