หากจะมีใครต่อใครเขาหยอกล้อ เสียงหัวร่อต่อตอบกันสุขสันต์ ฉันขออยู่เพียงไกลไกลไม่แบ่งปัน เพียงนั่งชมอย่างเงียบงันกับรอยยิ้ม หากว่าใครต่อใครมีความรัก เรื่อชมพูกุหลาบปักด้วยเอมอิ่ม ฉันขอกรายมานั่งรอบที่ขอบริม มองฟ้าใสกระพริบพริ้มด้วยดาวพราว ฉันส่งความคิดถึงครึ่งขอบฟ้า คะนึงหาส่งไปไม่ทิ้งเปล่า ที่ตรงนั้นกึ่งกลางระหว่างดาว มีถ้อยคำเธอฝากข่าวตามสัญญา ใครต่อใครเป็นอย่างไรก็ช่างเขา แค่ฉันเธอกับเรื่องเล่าต่างปลายฟ้า เธอเข้าใจ ฉันเข้าใจ แม้ไกลตา ดังเป็นอยู่และเป็นมา ก็พอแล้ว..
17 มิถุนายน 2548 10:05 น. - comment id 480821
โดนเต็มๆ บทสุดท้ายนะ... **แวะมาอ่านครับผม
17 มิถุนายน 2548 12:09 น. - comment id 480865
ยังไม่พอ .. อยากจะขอหัวใจให้ได้ไหม? อยากจะขอความรักความห่วงใย .. อยากจะขออยู่เคียงใกล้ .. ให้ใจพอ .. .. แบบว่า .. งก .. อ่ะค่ะ .. 55555 .. เอาอีก .. เอาอีก .. ปล. งานยุ่งแทบแย่ .. แต่อดใจไม่ไหวขอแวะมาแซวสักเล็กน้อย ..
17 มิถุนายน 2548 12:27 น. - comment id 480876
เคยคิดเหมือนกันว่า \"ความรัก\"ต้องอยู่ใกล้ชิดกันหรือเปล่านะ
17 มิถุนายน 2548 12:41 น. - comment id 480885
บทนี้...เหมือนแทนใจเลยจริงๆ ค่ะ .................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
17 มิถุนายน 2548 14:55 น. - comment id 480941
ความรู้สึกของคนหมดใจ.... แวะมาทักทายค่ะ
17 มิถุนายน 2548 19:36 น. - comment id 481034
...พี่หมอกเขียนเพราะจัง... ชอบๆ บทสุดท้ายเหมือนกันค่ะ
17 มิถุนายน 2548 22:01 น. - comment id 481081
..โดนเต็มๆ บทสุดท้ายนะ.. อ๊ะ..คราวนี้จับคุณบินเดี่ยวได้แล้ว.. หลังจากรอดไปได้คราววางกับดักคราวที่แล้ว.. 55 กีกี้..โห นอกจากเป็นคนจริงกระทิงแดงแล้ว ยังมีงกด้วยนะเนี่ย แม่จิตร.. ไม่รู้นะ สำหรับผม ผมว่า ความรัก ที่มั่นคงไม่ขึ้นกับระยะทางหรอกนะ.. แต่ก็ไม่รู้สิ.. เคยเขียนกลอนไว้บทนึง อาจบอกว่าไม่หวั่นแม้ว่าทางจะยาวไกล แต่อาจเปลี่ยนเป็นไม่ไหว..เมื่อเวลานั้นยาวนาน.. งั้นท่าทางจะอาการเดียวกันแล้วนะ คุณลี่ แวะมาทักกลับครับ เพกาซัส ..อ้ะ ยิ้มให้คนร้องไห้ วาพราว..ขอบคุณครับ ..ว่าแต่เขียนตั้งหลายบท มีแต่คนชอบบทสุดท้าย..ว้า ขอบคุณทุกคนที่แวะมาทักครับ..
17 มิถุนายน 2548 22:17 น. - comment id 481087
ช่างได้ไงกับคนอื่นทั้งหมื่นแสน เอามาแทนลงตาชั่งคงไม่ไหว ก็พอแล้วก็พอทีก็พอไป แต่อย่าลืมเอ่ยความในบางแล้วกัน อิอิ แต่งได้ดีค่ะ ขอแซวนิดนะค่ะ อิอิ
18 มิถุนายน 2548 10:03 น. - comment id 481180
แน่ะ.. ขอบคุณที่มาแซวครับ คุณผู้หญิงไร้เงา
18 มิถุนายน 2548 10:16 น. - comment id 481181
จะเก็บดาวมาร้อยเป็นสร้อยขวัญ เพื่อรอวันคนดีกลับมาหา จะสอยเดือนดวงน้อยที่คล้อยคลา แซมมาลาเติมต่อเป็นช่อใจ คว้าโค้งรุ้งกลางทุ่งกว้างหลังร้างฝน อยากให้เธอได้ยินยลอย่างสดใส หยาดน้ำค้างยามเช้าคลายเศร้าไป แสงแดดอ่อนรำไรไออุ่นอวล ....
19 มิถุนายน 2548 11:20 น. - comment id 481434
งานสวยมาก ขอบคุณครับ
20 มิถุนายน 2548 11:13 น. - comment id 481728
ขอบคุณเช่นกันครับ บางคนเรียกทะเลสีน้ำเงิน
23 มิถุนายน 2548 13:50 น. - comment id 483272
..... : )
23 มิถุนายน 2548 22:10 น. - comment id 483518
ก็พอแล้ว.... :)
24 มิถุนายน 2548 13:05 น. - comment id 483774
อ่ ะ จิ เ ค้ า ว่ า กั น ว่ า ก ล อ น มั น มี ภู มิ ห ลั ง ก ล อ น มั น มี ที่ ม า แ ล้ ว ก ล อ น เ พ่ ห ม อ ก ล่ ะ มี ที่ ม า ด้ ว ย อ่ ะ จิ เ ธ อ ค น น้ า น น น น เ ป ง ใ ค ร กั น น๊ า
25 มิถุนายน 2548 12:07 น. - comment id 484165
ที่มาน่ะมีนะ..แม่มดน้อย แต่คำตอบเหมือนเดิม..ไม่บอกหรอก 55 ว่าแต่ไม่เจอกันตั้งนานแน่ะ.. ..นึกถึงอยู่บ่อยๆนะ..
27 มิถุนายน 2548 18:41 น. - comment id 485121
แ ห น ะ ไ ม่ บ อ ก ก ะ นุ่ ง ก ะ น้ อ ง ก็ ง ก น ะ