บางสิ่ง ที่พูดไม่ออก..

แพรวา

ยังยิ้มให้เธอได้อย่างเก่า
คล้ายการจากลาของเรา สำคัญไม่
แกล้งตบตา..ที่จริงน้ำตา ตกใน
ไม่กล้าบอกใคร ถึงความหวั่นไหวที่มี
ยังแกล้งยิ้มได้ กับฟ้าหม่น
ทั้งที่ปวดใจระคน ออกอย่างนี้
ขอโทษด้วย..ถ้าฉันทำได้ไม่ดี
เพราะความจริงก็อ่อนล้าเต็มที..ที่จะปิดเธอ				
comments powered by Disqus
  • แต่งกลอนไม่เก่ง

    21 ธันวาคม 2544 14:31 น. - comment id 26533

    ความรู้สึกคุณ เหมือนกับผม
    สุขทุกข์ ระคน หวานเศร้า
    มีเพียง ตัวเรา ที่ปวดร้าว
    ดั่งศาลาคนเศร้า มีความเหงา เป็นเพื่อน
  • mono

    21 ธันวาคม 2544 15:18 น. - comment id 26539

    ถึงจะเศร้า...แสดงออกได้ถึงความเข้มแข็งจ้า....กลอนเพราะนะจ้ะ
  • ผู้ชายคนเดิม

    21 ธันวาคม 2544 15:34 น. - comment id 26547

    นั่นหมายถึง นู๋เข้มแข็งเยอะเหมือนกันนะ
    ที่สามารแกล้งยิ้มให้กับฟ้าหม่น ๆ ได้  ทั้งที่บางคนอาจทำไม่ได้อย่างแพรวา
    
    พี่เอาใขช่วยนะ...^__^
  • ผู้ชายคนเดิม

    21 ธันวาคม 2544 15:36 น. - comment id 26548

    นั่นหมายถึง นู๋เข้มแข็งเยอะเหมือนกันนะ
    ที่สามารแกล้งยิ้มให้กับฟ้าหม่น ๆ ได้  ทั้งที่บางคนอาจทำไม่ได้อย่างแพรวา
    
    พี่เอาใจช่วยนะ...^__^
  • แพรวา

    21 ธันวาคม 2544 16:07 น. - comment id 26556

    ขอบคุณ กับทุกกำลังใจนะคะ
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    22 ธันวาคม 2544 02:20 น. - comment id 26632

    มาให้กำลังใจแพรวาอีกคนนึงจ้า

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน