ร้อยมะลิเป็นมาลัยใส่กระจาด พวงสิบบาทร้อยอุบะจำปาสวย ยี่สิบบาทกุหลาบแดงหอมระรวย ร้อยให้สวยเตรียมออกขายตอนสายไง ยายต้องตื่นแต่เช้ามืดร้อยดอกไม้ ตัวหลานสาวออกเร่ขายพอช่วยได้ รีบก้มหน้าแล้วรับปากรับคำยาย ระวังไว้ที่สี่แยกดูให้ดี ข้ามถนนต้องข้ามตรงทางม้าลาย ไฟเขียวหลบระวังไว้ให้ถ้วนถี่ ถึงไฟแดงจึงค่อยออกขายอีกที ระวังตัวให้ดีๆ ขายมาลัย ด.ญ.แป้งจึงรีบเร่งแล้วออกวิ่ง เพราะเป็นสิ่งที่จำเป็นต้องทำได้ เพียงสี่ขวบแต่ช่วยยายขายมาลัย หวังกำไรไว้ใช้จ่ายในครอบครัว วันนี้หนูจะรีบขายเอาให้หมด คงไม่อดกินข้าวเย็นกันถ้วนทั่ว ค่านมน้องค่าหมอยายหนูไม่กลัว ลำพังตัวหนูจะหาเงินให้เอง เสียงรถเบรคดังลั่นสนั่นแยก ผู้คนแตกตื่นมามุงอย่างรีบเร่ง ยายชะเง้อเฝ้าคอยหลานสาวตนเอง เลยล่วงเย็นยังไม่กลับมาเสียที ก่อนที่ดอกมะลิตูมจะผลิบาน ต้องแหลกรานล่มสลายลงเสียนี่ ชีวิตนี้คงบัดซบและสิ้นดี เป็นเรื่องเล่าของวันนี้ประเทศไทย ในสังคมที่ผู้คนปนหลายหลาก แต่ความยากความทุกข์ทนสุดหาไหน นั้นยังมีอยู่ในสังคมไทย เคราะห์กรรมไงยังคอยย้ำซ้ำคนจน
13 มิถุนายน 2548 16:00 น. - comment id 479349
อ่านแล้วสะเทือนใจจังเลยคะ เรียงร้อยถ้อยคำได้ความรู้สึกจัง
13 มิถุนายน 2548 16:13 น. - comment id 479365
ก่อนที่ดอกมะลิจะบาน มารานร่วง สำนึกห้วงดวงใจมีใครหวน บัดซบหนอชีวิตที่ติดตรวน ยากจนล้วน มาจำพรากวิบากกรรม..*** มีคนเคยบอกว่า *กรรมเป็นตัวกำหนดของชาติกำเนิด* ก็คงจะจริง คนเราจึงเลือกเกิดไม่ได้ แต่ชีวิตหลังจากนั้น ก็คงแล้วแต่ความดีที่จะสรรค์สร้างกันต่อไป ร่วมแจมเล็กๆ น้อยๆ นะคะ หายไปนานเชียว สวัสดีค่ะ
13 มิถุนายน 2548 16:54 น. - comment id 479403
หายไปตั้งนานเฮ่อ ~~~ เจอสักที
13 มิถุนายน 2548 20:24 น. - comment id 479467
ขอบคุณแอ๊ปเปิ้ลนะคะ สวัสดีค่ะกอกก อะไรย๊ะ?ทำไมต้องเฮ่อ~~ ขนาดนั้นด้วย?? ไม่คิดถึงกันบ้างหรือไง?
13 มิถุนายน 2548 20:39 น. - comment id 479473
จำได้คลับคล้ายคลับคลา ว่าคุณไปเที่ยวต่างประเทศมิใช่หรือ.ยินดีด้วยนะครับ ที่กลับมาโดยปลอดภัย..สนุกไหมครับ..
14 มิถุนายน 2548 00:01 น. - comment id 479577
นำมะลิทำมาลัยออกไปขาย เพื่อจะได้เงินทองคล้ายของขวัญ แต่กลับโชคไม่ดีที่พบกัน เงินที่ได้กลายเป็นขวัญวันทำบุญ(งานศพ) ไม่อยากให้เป็นเช่นนั้นเลยค่ะ เศร้าจัง
14 มิถุนายน 2548 00:12 น. - comment id 479582
....เป็นกงเกวียน เวียนว่าย ก่อนตายจาก ความทุกข์ยาก ใครหนา จะมาสน ความลำบาก ตรากตรำ ใครจำทน ต้องดิ้นรน ต่อสู้ ต่อหมู่กรรม... ......................สวัสดีครับ........................
14 มิถุนายน 2548 02:32 น. - comment id 479618
มะลิยังไม่ทันหมด โดนรถซัด ซะอย่างนั้น น่าสงสารคนเร่ร่อนทุกถิ่นที่ หวังจะมีอาหารคอยยาไส้ ต้องลำบากหาเงินโดยเสี่ยงภัย ไว้อาลัยหลายชีวิตที่จากจร
14 มิถุนายน 2548 09:47 น. - comment id 479686
ขอเหมาหมดเลยจะได้ไหมเนี่ย
14 มิถุนายน 2548 11:12 น. - comment id 479722
แวะมาอ่านครับผม..ไม่เจอซะนาน..
14 มิถุนายน 2548 12:30 น. - comment id 479776
กลิ่นมะลิลอยอบอวน จึงต้องแอบมาดมใกล้ สอชื่นถึงใจ ดอกไม้ขาวมะลิเอย
14 มิถุนายน 2548 14:02 น. - comment id 479838
ความคิดเห็นที่ 5 : หมายเลข 482332 จำได้คลับคล้ายคลับคลา ว่าคุณไปเที่ยวต่างประเทศมิใช่หรือ.ยินดีด้วยนะครับ ที่กลับมาโดยปลอดภัย..สนุกไหมครับ.. ผู้เฒ่า....โง่งม 13 มิ.ย. 48 - 20:39 ว้ายยยย จำได้ด้วยเหรอคะ .... สนุกดีค่ะทริปนี้ไปมาหลายที่ค่ะ แต่ไม่ใช่ยุโรป... เขียนกลอนไว้ตอนไปเที่ยวด้วยเหมือนกัน แต่เก็บไว้ลงหนังสือค่ะ ไม่ได้เอามาลงบอร์ด กลับมาอย่างปลอดภัยดีค่ะ ขอบพระคุณนะคะ แต่ว่า... ลืมหัวใจเอาไว้บางที่เหมือนกัน ความคิดเห็นที่ 6 : หมายเลข 482438 นำมะลิทำมาลัยออกไปขาย เพื่อจะได้เงินทองคล้ายของขวัญ แต่กลับโชคไม่ดีที่พบกัน เงินที่ได้กลายเป็นขวัญวันทำบุญ(งานศพ) ไม่อยากให้เป็นเช่นนั้นเลยค่ะ เศร้าจัง ผู้หญิงไร้เงา 14 มิ.ย. 48 - 00:01 ตอนแรกตั้งใจจะเขียนให้รอดนะคะ แต่ว่าคนเขียนเป็นนางมารใจร้ายหน่ะค่ะ คิดถึงนะคะ ความคิดเห็นที่ 7 : หมายเลข 482443 ....เป็นกงเกวียน เวียนว่าย ก่อนตายจาก ความทุกข์ยาก ใครหนา จะมาสน ความลำบาก ตรากตรำ ใครจำทน ต้องดิ้นรน ต่อสู้ ต่อหมู่กรรม... ......................สวัสดีครับ........................ ค้างคาวคืนคอน 14 มิ.ย. 48 - 00:12 .....สวัสดีคุณ Bat man Return ค่ะ..... ความคิดเห็นที่ 8 : หมายเลข 482479 มะลิยังไม่ทันหมด โดนรถซัด ซะอย่างนั้น น่าสงสารคนเร่ร่อนทุกถิ่นที่ หวังจะมีอาหารคอยยาไส้ ต้องลำบากหาเงินโดยเสี่ยงภัย ไว้อาลัยหลายชีวิตที่จากจร moonlight 14 มิ.ย. 48 - 02:32 .....สวัสดีค่ะคุณ แสงจันทร์ ชีวิตซอนย่าเองก็น่าสงสารนะคะ เพราะเป็นคนกำพร้ามาตั้งแต่เด็ก คือตอนเล็ก ๆ ชอบถือมีด (กำพร้า) ไปตัดจาวตาลหน่ะค่ะ..... ความคิดเห็นที่ 9 : หมายเลข 482543 ขอเหมาหมดเลยจะได้ไหมเนี่ย ผลิใบสู่วัยกล้า 14 มิ.ย. 48 - 09:47 เหมาอะไรคะ?? ซอนย่าไม่ใช่ของซื้อของขายนะ จะมาเหมาอะไรกันง่าย ๆ ... ถ้าจะให้ ก็ให้ฟรีแถมข้าวสารค่ะ ความคิดเห็นที่ 10 : หมายเลข 482576 แวะมาอ่านครับผม..ไม่เจอซะนาน.. บินเดี่ยวหมื่นลี้ 14 มิ.ย. 48 - 11:12 ค่ะหายหน้าไปพอสมควรค่ะ แต่ก็อดคิดถึงคุณบินเดี่ยวไม่ได้ ที่กลับมาก็เพราะคิดถึงคุณบินเดี่ยวนี่แหละค่ะ ความคิดเห็นที่ 11 : หมายเลข 482631 กลิ่นมะลิลอยอบอวน จึงต้องแอบมาดมใกล้ สอชื่นถึงใจ ดอกไม้ขาวมะลิเอย idaho 14 มิ.ย. 48 - 12:30 อะไรกันคะคุณ ไอดาโฮ้... กลอนบทนี้ของซอนย่า ประกอบด้วยเพลงธรณีกรรแสงนะคะ จะมาต่อกลอนมะลิหอมชื่นใจอะไร?? แสดงว่าอ่านผ่าน ๆ ไม่ได้อ่านตอนจบแน่เลย จับได้ ใช่มั้ยคะ ยอมรับมาซะดี ๆ
14 มิถุนายน 2548 14:44 น. - comment id 479862
รู้ความรับได้ไง เลยต้องมาอ่านเลย อายนะ
14 มิถุนายน 2548 14:45 น. - comment id 479863
ตอนแรกอ่านแค่นี้ ร้อยมะลิเป็นมาลัยใส่กระจาด พวงสิบบาทร้อยอุบะจำปาสวย ยี่สิบบาทกุหลาบแดงหอมระรวย ร้อยให้สวยเตรียมออกขายตอนสายไง ยายต้องตื่นแต่เช้ามืดร้อยดอกไม้ ตัวหลานสาวออกเร่ขายพอช่วยได้ รีบก้มหน้าแล้วรับปากรับคำยาย ระวังไว้ที่สี่แยกดูให้ดี
14 มิถุนายน 2548 14:46 น. - comment id 479864
เศร้านี่นา
14 มิถุนายน 2548 18:03 น. - comment id 479903
ม่ายเป็นไรค่ะ ไอดาโฮ้ ม่ายยยเป็นไร ..... รู้มั้ยว่าทำไมถึงจับได้ เพราะซอนย่าก็เป็นเหมือนไอดาโฮ้บ่อย ๆ เหมือนกันค่ะ เพียงแต่แค่ไม่ปล่อยไก่ตัวใหญ่เท่า ไอดาโฮ้ แค่นั้นเองงง ปล. บอกแล้วว่ากลอนนี้ซาวนด์แทรคธรณีกรรแสง
14 มิถุนายน 2548 20:38 น. - comment id 479936
ชีวิตตัวน้อยช่างน่าสงสารนัก ถ่ายทอดมาได้ดีค่ะ ทิกิ
14 มิถุนายน 2548 22:13 น. - comment id 479978
อ่านงานกลอนสร้างสรรค์ชิ้นนี้แล้วสะเทือนใจสุดสุดครับ.....อยากบอกว่าน้ำตาคลอฯ.... ก่อนมะลิเจ้าจะบานในวันพรุ่ง กลิ่นหอมฟุ้งติดตรึงถึงทางแยก เบรครถดังร่างเจ้าล้มกายเจ้าแหลก ใจข้าแตกครวญคร่ำหา...มะลิงาม