ปวดหัวตัวร้อน ไม่รู้ว่าจะเริ่มบทกลอนที่ตรงไหน จะเรียงร้อยสรรถ้อยด้วยคำใด ที่มานี่มากับใจใช่เรื่องราว นึกถึงเวปถึงเพื่อนๆชาวPoem ที่เติมเต็มความรู้สึกยามเหน็บหนาว ห่างหายไปไร้บทกลอนทอดบทยาว มีเพียงความปวดร้าวกับเวลา มาวันนี้กลับมาแวะมาทายทัก มารับรักฉันท์น้องพี่ที่ตามหา กลับมาแล้วกากีนังที่ลับลา กลับมาพร้อมหยดน้ำตาเพื่อบรรเทา
11 มิถุนายน 2548 09:24 น. - comment id 478347
คิดถึงเช่นกันค่ะ...
11 มิถุนายน 2548 12:16 น. - comment id 478400
แวะมาต้อนรับค่ะ อิ อิ ต้อนรับสู่บ้าน ใช่เปล่าหวา อิ อิ
11 มิถุนายน 2548 12:58 น. - comment id 478439
...ผมก็เพิ่งมา..หากจะบอกว่า...คิดถึง... จะผิดไหมครับ... สวัสดีครับ
11 มิถุนายน 2548 15:41 น. - comment id 478508
ยะงระลึกอยู่ภายใจ วันเวลาไม่เคยลบเลือนสิ่งสำคัญ.