ก้อนหิน ...........ทะนงตนว่าแข็งแกร่ง ยิ่งใหญ่ มิหวาด ..........ว่าจะมีสิ่งใด ............มาเทียบเทียม วันหนึ่ง .......ก้อนหินที่แข็งแกร่ง ....ทิ้งตัวกลิ้งไปอยู่ริมลำธาร ..... เอ่ยคำ ....เยาะหยันลำธาร ...ว่ามิอาจเปลี่ยนแปลงตนได้ .......แม้แต่จะผลักตนให้พ้นทาง .......................... ลำธาร.....ยังคงรับฟัง อย่างนิ่งสงบ ......ไหลเอื่อย ๆ ไปเรื่อยทุกวัน ก้อนหิน ก็ยังคงเยาะหยัน ............เหมือนเดิม นานวัน .....ก้อนหิน ....ก็เริ่มสึกกร่อน และขยับห่างจากจุดเดิมไปเรื่อย ...... ทีละน้อย ทีละน้อย......................... จวบจนวันหนึ่ง ....ก้อนหิน....ก็พบว่า ....ตนมิอาจต้านทานแรงไหลเอื่อยของลำธารได้อีก .....ได้แต่กลิ้งหลุน ๆ ไปตามกระแสน้ำที่พัด ..... ก้อนหิน ... เฝ้ามองตนเอง ที่มีขนาดเล็กลง เล็กลง จนมิอาจต้านทาน ลำธารได้ มันเฝ้ารำพีง......ถึงเรื่องที่ผ่านมา............มันปรารถนา จะกลับไปที่เดิม ...แต่ไม่มีแรงพอ.......................... คุณล่ะ ...... เคยพบหินก้อนนั้น ในลำธารบ้างไหม ....ช่วยนำมันกลับขึ้นไป บนฝั่งให้ที
8 มิถุนายน 2548 23:50 น. - comment id 477247
จะไม่ตอบตามความนะน้ำอ้อย แต่จะบอกว่าข้อยได้ฮับแล้ว ก็ฮูปภาพขนาบโหวดเรียงเป็นแนว ขอขอบคุณเพื่อนแก้วน้ำใจงาม แล้วจะเอาไป scan นะ เอาให้งาม ๆ เลย
9 มิถุนายน 2548 00:05 น. - comment id 477257
จ้า อย่าลืมส่งรูปมาให้ดูด้วยนะ ไม่งั้นโกรธร้อยปี ไม่ดีร้อยชาติ จริง ๆ ด้วยเอ้า มั้ย จะได้ทำงานต่อ
9 มิถุนายน 2548 00:05 น. - comment id 477258
ก้อนหินในลำธาร เราพบพานมาหลากหลาย แถมสียังมากมาย แต่ไม่ได้ค่อยสนใจ แต่คนที่ชื่ออ้อย เรายังคอยไม่เปลี่ยนไป แถมบอกให้รู้ไว้ เราห่วงใยไม่เปลี่ยนแปลง
9 มิถุนายน 2548 00:07 น. - comment id 477259
ก้อนหินในลำธาร เราพบพานมาหลากหลาย แถมสียังมากมาย แต่ไม่ได้ค่อยสนใจ แต่คนที่ชื่ออ้อย เรายังคอยไม่เปลี่ยนไป แถมบอกให้รู้ไว้ เราห่วงใยไม่เปลี่ยนแปลง มือเร็วไปหน่อย แต่ใจไม่เร็วนะ อิอิ คิดถึงจ๊ะ แล้วว่าง ๆ เราคงได้คุยกันยาว ๆ นะจ๊ะ วันนี้เหนื่อยมาก คุยไม่ค่อยถูก พิมพ์ผิด ๆ ถูก ๆ มาสองรอบเลย อิอิ เอาเป็นว่าราตรีสวัสดิ์ดีกว่านะ อิอิ
9 มิถุนายน 2548 00:23 น. - comment id 477264
ฝันเอจ๊ะ ตูน ตูน พักระหว่างทำงาน น่ะอิ อิ
9 มิถุนายน 2548 08:19 น. - comment id 477292
ก้อนหิน แม้ถูกน้ำเซาะจนเล็กลง ..เล็กลง .. ก็ยังคือก้อนหินค่ะ
9 มิถุนายน 2548 10:56 น. - comment id 477339
ชอบแนวคิดจังค่ะ วันหลัง เห็นก้อนหิน จะช่วยเก็บมันขึ้นมา คิดถึงคนเขียนจังเลย อิอิ
9 มิถุนายน 2548 11:46 น. - comment id 477357
น้ำยดลงหินทุกวันหินมันยังกร่อน นับประสาอะไรกับใจของคน....คิกๆๆๆๆๆๆๆ.......ว่าแต่มีรูปของแก้วนีดาไหมจ๊ะคนสวย......ถ้ามาก็ขอบางจินะค่ะ..... มาที่เมล์ kaewneeda@thaiciti.com...นะจ๊ะ.......จะรอรับค่ะ.......ขอบคุณมาล่วงหน้าเลยจ้าาาาาาคนงามที่น่ารัก...
9 มิถุนายน 2548 11:55 น. - comment id 477365
โอ้ย ใครโยนก้อนหินมาโดนหัวนะ ขอขัดจังหวะอารมร์น้องเล่นๆๆ คิดถึงน้องนู๋ผู้น่ารักนะ
9 มิถุนายน 2548 13:07 น. - comment id 477430
.. ผมพอสรุปได้ว่า หินถูหิน หินจึงกร่อนครับ
9 มิถุนายน 2548 14:44 น. - comment id 477516
เจอเหมือนกันก้อนหนึ่ง..เดี๋ยวเก็บไปให้นะ..อิอิ..
9 มิถุนายน 2548 15:27 น. - comment id 477549
น่าคิดมากค่ะ แวะมาทักทายคุณอ้อยค่ะ
9 มิถุนายน 2548 15:54 น. - comment id 477572
ไม่เห็นหรอกครับพี่อ้อย ไอ้ก้อนหินในลำธารน่ะ พบแต่ก้อนหินในลำคอเนี่ยแหละ อิอิ adam\'s apple คิดถึงจังเลยครับ วิสกี้ เทวดาองค์น้อยๆ
9 มิถุนายน 2548 20:27 น. - comment id 477647
ค่ะคุณอัล ฯ ก้อนหินก็คือก้อนหิน แม้ว่าจะเป็นทรายไปแล้ว แต่ก็มีโอกาสกลับมาเป็นหินอีก ขอบใจจ๊ะ วา วา ไว้เตือนตัวเอง ไม่ให้หลงลืมตัวจ๊ะ ขอบคุณค่ะ แก้วนีดา ส่งให้หน่องรวบรวมค่ะ คงส่งให้ทุกคนในเร็ววันนะ คะ ขอบคุณพี่ไอซ์ค่ะ หัวโนรึเปล่าคะ โอ๋ ๆ โอมเพี้ยง หายเจ็บนะคะ คุณดอกข้าวคะ อาจจะมีส่วน ค่ะ แต่บางครั้งความอ่อนโยน ก็ทำให้หัวใจที่แข็งแกร่งอ่อนแอมานักต่อนักค่ะ ขอบคุณค่ะบินเดี่ยว เอ๊ะ เก็บถูกก้อนรึเปล่าน้อ ขอเป็นเพชร หรือไม่ก็ทองคำนะคะ ขอบคุณค่ะคุณ sun strom อ่านกลอนของคุณบ่อย ๆ นะ แต่ไม่ได้คอมเมนต์ค่ะ กี้ หินติดคอเหรอ ต้องใช้ รถแมคโกร ล้วงออกมะ ติดต่อให้ คิดถึงเหมือนกันนะจ๊ะ เสาร์นี้พี่รับน้องจ๊ะ แวะไปนะ
9 มิถุนายน 2548 21:58 น. - comment id 477651
มาช้าไปหน่อยค่ะอ้อย.. ไม่ว่ากันนะคะ มาดูก้อนหินจอมทรนง ว่าจะโอหังได้สักเท่าใด สมน้ำหน้ามันเน๊อะ คิดถึงจ้ะ สวัสดีค่ะ
9 มิถุนายน 2548 22:13 น. - comment id 477656
..พี่อ้อย.. เขียนได้ดีจัง.. เรนชอบมากด้วยดิคะ .. ภาพและบทกวี .. สื่อความหมายดีจัง.. เรน.. คิดถึง .. พี่อ้อย .. นะคะ ..
10 มิถุนายน 2548 11:35 น. - comment id 477881
เคยพบแต่ก้อนหินก้อนนั้น......ของ Rose ค่ะ เหมือนกันป่าวค่ะ.....
10 มิถุนายน 2548 14:16 น. - comment id 478007
เข้าใจเขียนคุณร้อยฝัน..อ่านแล้วคิด ชีวิตจะเป็นสุข..สวัสดีครับ..
10 มิถุนายน 2548 14:48 น. - comment id 478039
...สามัคคีกันไว้นะ ก้อนหินกะลำธาร...ดีกันเถอะนะ ว่าไปนั้น ..... อ่านแล้ว มองภาพ นึกถึงที่เกษตรเลยเราชอบแอบไปนั่งที่น้ำตก...มองดูสายน้ำไหลกระแทกก้อนหิน...ตามชั้นของน้ำตก....เราชอบน้ำตกมากๆ อยากให้อยู่คู่กันอย่างนั้นตลอดไป....มาเป็นกำลังใจให้คุณร้อยฝัน...น่ะค่ะ...
10 มิถุนายน 2548 22:07 น. - comment id 478265
ขอบคุณค่ะพี่ปราย อ้อยก็สมน้ำหน้ามันเหมือนกันที่หยิ่งยโส ขอบใจจ้า เจ้าเรนตัวน้อย คิดถึงเรนเหมือนกันตั้งใจเรียนนะ บอกเรนด้วย บอกพี่ด้วย ขอบคุณค่ะสลักเสลา ชอบเพลงนี้เหมือนกัน ขอบคุณค่ะคุณครูผู้เฒ่า เดินเตะหิน เล็บหัก เลยโมโห ที่มันฝังอยู่ขวางทางเดินเจ้าค่ะ เขียนให้มันหมดท่าซะเลย ขอบคุณค่ะ คุณทำมะชาด ฝันชอบเข้าป่าเหมือนกัน แต่ตอนนี้หาโอกาสยาก เรียนจบเถอะฝันจะแวะไปลำคลองงู อีกครั้ง
15 กรกฎาคม 2548 14:07 น. - comment id 492004
ชอบจัง :]