กี่ครั้งที่เธอทำเจ็บช้ำ คำตอบซ้ำ-ซ้ำคือให้อภัยกับเธอได้เสมอ ไม่ว่าเรื่องเลวร้ายสักเท่าใด เพราะเป็นเธอ ฉันจึงยอมได้เสมอ เพียงหวังเธอจะเข้าใจ แต่ทุกอย่างยังเหมือนเดิม การกระทำร้าย-ร้ายมีแต่เพิ่ม ไม่เคยคิดจะแก้ไข เธอยังคงทำทุกอย่าง...อย่างที่เคย...เอาแต่ใจ มีบ้างไหมที่เธอคิดเป็นห่วง...ใส่ใจกัน ถ้าเป็นฉันในวันเก่า ฉันคงยอมทนทุกอย่าง เพื่อให้เราไปถึงฝัน แต่ในเมื่อเธอไม่คิดจะเปลี่ยนแปลง ก็ช่างมัน เพราะว่าฉันก็เจ็บปวดจนเอือมระอาไปหมดแล้วทั้งใจ และวันนี้คงไม่ทน เพราะความเจ็บปวดมันมากล้น เกินรับไหว เรื่องเลวร้ายที่ผ่านมา ช่างมันเถอะ...ให้อภัย ฉันเปลี่ยนเธอไม่ได้ เพราะหัวใจของเธอไม่ต้องการ
8 มิถุนายน 2548 13:46 น. - comment id 476979
เปลี่ยนอะไรก็เปลี่ยนได้..แต่เปลี่ยนใจคนนี่ซิ..ลำบากนะ..เฮ้อ..เหงาพิกลนะงานชิ้นนี้ ***แวะมาอ่าน ผ่านมาทักทายครับ
8 มิถุนายน 2548 15:20 น. - comment id 477028
หากวันพรุ่งนี้ไม่มีคำว่าเรา ฉันอยากรู้จังว่าเธอจะเหงาในความรู้สึกบ้างไหม จะคิดถึงความทรงจำต่าง ๆ หรือเพียงแค่ทิ้งมันไป เพียงเพราะวันนี้เราต่างหยิบยื่นฐานะให้กันและกันใหม่ใช่ไหมเธอ ค้นหาคำตอบในหัวใจเธอคงมีเพียงคำว่า ไม่ต้องการ หนึ่งหัวใจของฉันก็คงร้าวรานจากนี้ และตลอดไปอยู่เสมอ ฉันไม่คิดที่จะเปลี่ยนหรอกนะในมุมความคิดของเธอ คำสุดท้ายที่อยากจะนำมาเสนอ ..โชคดีแล้วกันนะ คนเคยรักกัน สวัสดีคะ ข้าวปล้อง ดีใจจังที่ได้เห็นบทกลอนของข้าวปล้อง สบายดีหรือเปล่าคะ คิดถึง ๆๆๆ
8 มิถุนายน 2548 15:36 น. - comment id 477036
สำหรับเราคงเพราะรัก สำหรับเขาคงเพราะไม่รัก หรือรักน้อยไป รึปล่าว....
8 มิถุนายน 2548 16:34 น. - comment id 477070
เพราะตัวฉันต้องการ ไม่เคยบ่นรำคาญความน่รัก อยากให้เธอตระหนัก ทุกการกระทำนั้นแสนน่ารักจิงๆ ต้องการนะไม่ผลักไสเลย
8 มิถุนายน 2548 16:36 น. - comment id 477075
ซึ้งจริงๆ
8 มิถุนายน 2548 16:52 น. - comment id 477082
จะฝืนทนไปใยให้เจ็บจิต ละความคิดหลงใหลในคำเขา ใช้เวลาดูแลแต่ใจเรา อันใจเขาปล่อยไปอย่าใยดี บางทีคิดได้ พูดได้ แต่ทำยากค่ะ
8 มิถุนายน 2548 18:10 น. - comment id 477113
8 มิถุนายน 2548 18:32 น. - comment id 477121
ต้องการนะคะ ขอเถอะค่ะ
8 มิถุนายน 2548 20:53 น. - comment id 477163
^J^ ............. ....จะปล่อยให้เจ็บจนชา.... .......หรือจะบอกลาก่อนเจ็บ......... .....ทั้งหมด คงขึ้นอยู่ที่ตัวเรานะครับ...?
8 มิถุนายน 2548 22:57 น. - comment id 477222
กี่ครั้งแล้วที่ต้องเสียน้ำตา กับท่าทีเย็นชาไร้อุรามอบให้ฉัน กี่ครั้งแล้วที่เธอบอกว่ารักกัน แล้วก็ควงคนนับพันทิ้งฉันไว้ลำพังเหมือนเคย ต่อแต่นี้คงต้องพอแล้วนะ ลืมให้หมดดีไหมหละฉันเฉลย เมื่อเธอไม่รักไม่รอไม่สนใจฉันเลย ก็ขอลงเอยแค่เธอเอ่ยว่าไม่มีใจ ไม่ใช่ว่าฉันจะต้องการ ให้เรื่องเราเมื่อวันวานเกิดหวั่นไหว แต่ไม่สามารถที่จะเปลี่ยนแปลงเธอให้มีหัวใจ ฉันจึงขอเปลี่ยนใหม่เป็นคนที่ไม่มีใจจะรักเธอ ในเมื่อเปลี่ยนเขาไม่ได้ ก็เปลี่ยนใจตัวเราเองแล้วกัน ดีไหมค่ะ อิอิ
9 มิถุนายน 2548 14:59 น. - comment id 477533
การให้อภัยซึ่งกันและกันนั้นดีเลิศจริงๆ เมื่อให้อภัยแล้วอย่าคิดหวังสิ่งใดๆทั้งสิ้นเราก็สุขใจจ๊ะ แก้วประเสริฐ.
25 มิถุนายน 2548 21:51 น. - comment id 484327
เขียนแต่กลอนเศร้าๆ ซิน้อ....
1 มกราคม 2551 10:20 น. - comment id 806342
ความอดทนของคนเราก็มีขีดจำกัดเนาะ คิดถึงนะจ๊ะ ข้าวปล้อง สวัสดีปีใหม่จ๊ะ มีความสุขมากๆสุขภาพแข็งแรงน๊า