ยามสายลมโบยพัดสะบัดผ่าน เรื่องร้าวรานย่อยยับกลับคืนหา รอยอดีตเมื่อครั้งหลั่งน้ำตา แสนโศกาสะอื้นต้องฝืนทน บางครั้งหอบด้วยฝนปนมาด้วย หวังให้ช่วยชะทุกข์ให้หลุดพ้น กลบเกลื่อนคราบน้ำตาในกมล ความหมองหม่นจางหายละลายไป หนาวลมเหนือเมื่อลมหนาวผ่านคราวนั้น กายหวาดหวั่นถึงวิญญาณสะท้านไหว ลมพัดหวนเศร้าตรมระทมใจ คืนมาใส่ทับถมโถมชีวัน อย่าพัดพาขื่นขมสายลมเอ๋ย จงพัดเลยผ่านไปให้ไกลฉัน ฤ พัดพาซาตานมาหากัน เอาโศกศัลย์เหลวแหลกแลกวิญญาณ
7 มิถุนายน 2548 12:46 น. - comment id 476315
...ครึมครึมเงาเมฆครึ้ม...................คลุมหาว ซ่านซ่านสายลมหนาว...................เหน็บเนื้อ ครึมครึมคลับคล้ายคราว................คลาดเคลื่อน คล้อยนา ซ่านซ่านแม่ร้างเรื้อ.......................เร่าร้าวเรียมตรอม ฯ ...หนาวเหน็บเจ็บซ่านซ้อน.............เสียดทรวง เส่าสั่นรุกรานดวง-............................จิตร้าว ครวญครางดั่งดาบควง.....................บาดบั่น พลัดพรากอยากหน่วงน้าว...............นิ่มน้องครองกาย ฯ
7 มิถุนายน 2548 14:09 น. - comment id 476348
อย่าหวนเลยความหลังที่ฝังจิต ดั่งถูกปลิดวิญญาณสุดทานไหว ขอพัดโบกล่วงผ่านรานกายไป อย่าเหลือใยทิ้งรอยให้พลอยจำ...
7 มิถุนายน 2548 14:27 น. - comment id 476353
วิญญานเราย่อมมีค่าเกิน...
7 มิถุนายน 2548 16:31 น. - comment id 476510
ไม่มีอะไรแลกเปลี่ยนได้ง่ายๆ หรอกค่ะ ไม่เช่นนั้น คนเราคงจะไม่รู้จักคำว่าผิดหวังเป็นแน่เชียว แต่บางอย่างก็ได้มาโดยไม่ต้องแลกเปลี่ยนก็ได้นะ งงไหมนี้ คนเขียนเองยังงงเอง สวัสดีค่ะ
7 มิถุนายน 2548 22:53 น. - comment id 476737
แต่งได้ดีมากเลยค่ะ
8 มิถุนายน 2548 14:10 น. - comment id 476985
เข้มแข็งไว้นะค่ะ
9 มิถุนายน 2548 14:23 น. - comment id 477495
ส่งความทุกข์แลกไปใช้ชีวิต ส่งดวงจิตหม่นหมางกลางสายฝน ส่งความช้ำกล่ำกลืนจำฝืนทน ส่งตัวตนสู่พื้นดิน..คราสิ้นใจ .................................................. ..................................................