ลูกกตัญญู (นิทาน) ตอนที่ 3

หิ่งห้อย

ชายหนุ่มคุกเข่า.กล่าวอ้อนวอนเว้า.รุกเร้าเข้าคลอ		
หากว่าใจร้าย.ลูกชายจะขอ.เอาใจพะนอ.ขอเข้าเอาใจ
          จะร้องเพลงขับ...ยามที่แม่หลับจับเส้นเฟ้นให้
ให้แม่หรรษาสุขาฤทัย..ผ้าผ่อนท่อนสไบหาให้ใหม่พลัน
          ลูกจะอาสาเป็นคนค้นหา.มาเลี้ยงชีวัน
ยาดมยาหอม..พร้อมรบครบครัน.ผ้าถุงมุ้งนั้น.เสกสรรจุนเจือ
          ฝ่ายหญิงชรา.ได้กล่าววาจา..ว่าข้าแก่เหลือ
จะลองทำบุญ.ช่วยนุนจุนเจือ..วันไหนข้าเบื่อ..เมื่อนั้นฉันจร
          สุดแสนดีใจ.รีบเร่งเร็วไว.ไปประคองกร
เลี้ยงหญิงชรา.ดุจว่ามารดร.น้อมเศียรรับพร..มิจรไคลคลา
           
          ดูแลแก้ไข.จัดที่ทางให้.ได้พักกายา
มิให้ทุกข์โศก.วิโยคโศกา.มิให้น้ำตา.มารดาไหลริน
          ยามย่ำค่ำคืน.จะนั่งจะยืน.จะกลืนจะกิน
เพียรดูอยู่เฝ้า.ปัดเป่าเหลือบริน.สุขสมถวิล.จนสิ้นขวบปี
          ชายหนุ่มแปลกใจ..คิดหวังสิ่งใด.ได้มาทันที
ครอบครัวก้าวหน้า.กว่าขั้นเศรษฐี..หรือเพราะฤทธี.ผีป่ามาดล
          ความจริงหญิงชรา.คือเทพเทวา..แปลงมาบัดดล
อยากจะดลด้วย...ช่วยชายขัดสน.จัดแจงแปลงตน...ให้พ้นระแวง
          ส่วนชายกำพร้าหารู้ไม่ว่าใครมาแอบแฝง
เกิดความเลื่อมใส...ไม่คิดระแวง...จึงออกเรี่ยวแรง...แสวงหาเลี้ยงดู
          อรุณทองส่องฟ้า.แสงฉาบทาบทา.เวลาเช้าตรู่
วิหคผกผิน..บินมาเป็นคู่.เสียงก้องร้องกู่..เรียกชู้ชิดเชย
          ต้นข้าวสดเขียว..พลิ้วไหวใบเรียว..เกลียวลมพรมเผย
น้ำค้างเหยาะหยด.รดไล้ใบเตย.ดอกบัวบานเผย.เอ่ยให้ชวนชม
    
          ชายหนุ่มกำพร้า.ลุกขึ้นกราบลา.ฝ่ามือประนม
กราบอำลาแม่.ลงแพลอยลม..เพื่อขายสะสม.ทรัพย์สินเงินทอง
          จะไปไม่นาน.เป็นเพราะห่วงบ้าน...ห่วงมารดาพ้อง
 หมดสิ้นสินค้า.ได้มาเงินทอง..จะรีบจับจอง..ล่องกลับลำเนา
 
          เมื่อชายกำพร้าล่องลอยนาวา.ลาลับทิวเขา
ฝ่ายเทวาแปลง..เปล่งแสงใสเบา..กลับคืนร่างเก่า.เข้าสู่องค์อินทร์
           ท่านเทพเทวา.เมื่อได้เวลา.ลาจากแดนดิน
จึงบันดาลดล.ด้วยกลองค์อินทร์.ให้กองทรัพย์สิน.เต็มสิ้นห้องนอนฯ				
comments powered by Disqus
  • Jeminine

    20 ธันวาคม 2544 18:16 น. - comment id 26343

    อ่านแล้วนึกถึงตอนเรียนวิชาภาษาไทยเลยค่ะ 
    ให้ข้อคิดที่ดีมากนะคะ คนกตัญญู จะทำการใด ก็รุ่งเรือง
  • คะน้า

    20 ธันวาคม 2544 20:49 น. - comment id 26376

    ท่าทางเรื่องนี้จะยาวนะคะ แต่งได้เก่งจังเลยค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน