ลูกกำพร้า เปลี่ยวเดียวดายเจียนใจแทบจะขาด แสนอนาถต่อชีวิตที่คิดผวน ล้วนสิ่งสร้างมิได้ยากรัญจวน เกิดชนวนใส่ไว้ฝังใจจำ มองรำพึงเมื่อเห็นชนทั้งหลาย วนเวียนไปดูตัวเรานึกขำ เขาสนุกแต่เราทุกข์แสนระกำ เช้าจดค่ำยากจะหาอะไรทาน ยามพ่อแม่สิ้นไปใจหมองหม่น เหลือจะทนคงกระดาษที่เป็นสาร ข้อจารึกผนึกไว้ดุจวันวาน จงสร้างสรรค์ชีวิตลูกอย่าผูกพัน ในโลกนี้อย่าพะวงมัวหลงใหล ปวงชนไซร้เห็นแก่ตัวอย่ามัวฝัน ตัวของเราถึงจนช่างหัวมัน จงกระสันผันชีวิตคิดสร้างดี ใฝ่คำนึงพึงสร้างหนทางไว้ สติปัญญาใช้กำหนดเป็นกฎศรี วางระเบียบแบบแผนอย่ารอรี ทุกชีวีมีช่องว่างแนวทางเดิน จำคำสั่งพ่อแม่เฝ้าแลสอน อย่าอาวรณ์ผ่อนหนักยามหกเหิน ความอดทนล้วนเป็นบ่อแห่งเจริญ อย่าหลงเพลินสิ่งยวนเย้าที่เข้าครอง น้ำตารินหยดเปื้อนรอยกระดาษ ที่ดารดาษคำสั่งพ่อขอสนอง โอ้แม่จ๋าต่อไปมิคิดลอง สิ่งทั้งผองผ่านมาข้าผิดเอง มองผ้าเหลืองเรืองรองใสสีสด ยิ่งรันทดจิตมิกระฉับกระเฉง จะขอบวชแทนคุณพ่อแม่เอง สึกมาบรรเลงลือลั่นสนั่นเมือง สาธุสะวันทาขมามิหัง พุทธายังหนุนเกื้อให้ฤาเลื่อง แจ่มจรัสปัญญาข้าจงรุ่งเรือง สติเฟื่องเรืองฤทธิ์อิทธิไกร นโมตัสสะขอละต่อสิ่งชั่ว มิเกลือกกลั้วมัวเมาสิ่งหลงใหล อีกขันธ์ห้าพาลี้หนีห่างไกล ทำจิตใจให้สว่างกระจ่างนิพพาน นิพานังปัจจโยโหมิ เอาสติปัญญามาขับขาน จนลือเลื่องเฟื่องฟูกู่นิพพาน ละสังขารคงไว้เพียงใจเรา. ๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙
6 มิถุนายน 2548 12:35 น. - comment id 475706
กตัญญูรู้คุณเกื้อหนุนน้อง ทั้งเพื่อนพ้องวงศ์วารอย่าข่มเหง มีรักใจยุติธรรมดั่งนักเลง ไม่ใช่เก่งอันธพาลระรานคน **หนึ่งในคำสอนของพ่อ..ผู้จากไป...
6 มิถุนายน 2548 14:10 น. - comment id 475763
6 มิถุนายน 2548 16:22 น. - comment id 475827
ได้ยินคำพระท่านว่า \"สาธุ โข ปัพพัชชา\" ผ้ากาสาวะนั้นดีแท้ บุตรรู้คุณทูนพ่อแม่ ดีนักแท้การบวชใจ _/|\\__/|\\_
6 มิถุนายน 2548 18:36 น. - comment id 475938
มาสาธุ อีกหนึ่งบทกลอนนะคร๊าบบบ
6 มิถุนายน 2548 22:00 น. - comment id 476055
ภาพและคำสอนแสนงาม ได้ความรู้สึกที่ลึกซึ้งมากค่ะ คำว่าลูกผู้ชาย ที่ชีวิตหนึ่งพึงควรได้ก้าวเข้าสู่ร่มพระศาสนา ให้สมคำว่า ลูกผู้ชายชาติไทย หัวใจดวงทองดั่งแสงจีวรแสงสงฆ์มลังเมลืองค่าค่ะ พุดรักงานคุณแก้วมากช่างงามวันงามคืนค่ะ ด้วยรักศรัทธาคารวะนะคะ
6 มิถุนายน 2548 22:29 น. - comment id 476083
ขอน้อมรับคำสอน ลุงแก้วไว้เตือนใจ งดงามมากค่ะลุงแก้ว
6 มิถุนายน 2548 22:33 น. - comment id 476084
ยามสิ้นบุญพ่อแม่ไปพาใจหม่น แต่ต้องสู้ทุกหนแม้อ่อนล้า ยิ่งกว่านั้นต้องแกร่งไว้ในวิญญา อย่าให้ใครตาหน้าหรือด่าท้อ แต่งได้ดีนะค่ะ สงสัยงานนี้ผู้หญิงไร้เงาจะดำผุดดำโผล่มา อิอิ
7 มิถุนายน 2548 08:41 น. - comment id 476192
..@ วันนี้ว่างเยอะหน่อยค่ะ มานั่งอ่านหลายรอบอยู่ ๆ อ่านแล้วได้คำสอน ข้อคิดเยอะแยะเลยค่ะ ...เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ..@
7 มิถุนายน 2548 11:32 น. - comment id 476265
เป็นงานที่ให้ความคิดอีกเช่นเคย ค่อยๆ ซึมซับรับจากกลอนคุณแก้ววันละเล็ก ละน้อย ดีจัง คุณแก้วสบายดีไหมคะ ดูแลสุขภาพด้วยนะ ตอนมาวังแก้ว ปรายดีใจจังที่คุณแก้วไม่มีปัญหาเรื่องสุขภาพ แถมสุขใจสุขกายอีกต่างหาก สวัสดีค่ะ
7 มิถุนายน 2548 12:39 น. - comment id 476311
คุณ บินเดี่ยวหมื่นลี้ ก่อนอื่นขอแสดงความยินดีต่อเพื่อนรักในเรื่องกวีด้วยนะครับ ครับความกตัญญูรู้คุณคนที่มีแก่เรา ย่อมนำมาซึ่งความสุขความเจริญ และการสรรเสริญอย่างยิ่งของเทพยดาทั้งสามภพ ขอบคุณเพื่อนมากนะ แก้วประเสริฐ.
7 มิถุนายน 2548 12:41 น. - comment id 476314
คุณ idaho หลานเราคงสบายดีนะ ยิ้มแปร้เลยล่ะ แก้วประเสริฐ.
7 มิถุนายน 2548 12:47 น. - comment id 476316
คุณ ภูวดินทร์ การบวชนี้ต้องบวชด้วย กาย วาจา และใจถึงจะทดแทนพระคุณพ่อแม่ได้ หากบวชเพื่อประเพณีแล้วย่อมนำลงสู่อบายภูมิเป็นส่วนมาก ฉะนั้นการบวชหาใช่สิ่งล้อเล่นไม่ เพราะขาหนึ่งก้าวสู่สวรรค์ อีกขาหนึ่งก้าวอยู่ปากหลุมขุมนรกใหญ่เรียกว่าอเวจีมหานรกนะ หากเราไม่แน่ใจในกาย วาจา และใจ ศรัทธาอันเปี่ยมด้วยปิติศานต์แล้วล่ะก็ขออย่าบวชเสียดีกว่า คิดเอานะครับ ขอบใจที่มาให้กำลังผมเสมอๆ แก้วประเสริฐ.
7 มิถุนายน 2548 12:51 น. - comment id 476319
คุณ ดาวอังคาร ขอขอบใจมากนะ ที่มาให้กำลังใจคนแก่อยู่เสมอ การซึมซับงานธรรมตั้งแต่ยังหนุ่มแน่นย่อมได้เปรียบกว่าคนมีอายุนะจะบอกให้ เหตุผลเป็นเพราะย่อมรู้หนทางแนวแก้ไขปัญหาก่อนเกิดสิ่งไม่งามแก่เรานะ รักเสมอแก้วประเสริฐ.
7 มิถุนายน 2548 12:56 น. - comment id 476322
คุณ พุด สาวงามแห่งพงไพร การเล่นโคลงกลอนผมในส่วนลึกแล้ว หัดเอาไว้เพื่อจะเผยแพร่คำสั่งสอนพุทธธรรมเท่านั้น ส่วนอย่างอื่นเพียงแค่เสวยอารมณ์ไปเรื่อยๆแต่ก็ยังแฝงงานธรรมเสมอๆครับ ขอบคุณคนงามมากนะครับที่มาให้กำลังผมเสมอๆครับ แก้วประเสริฐ.
7 มิถุนายน 2548 13:00 น. - comment id 476323
คุณ ร้อยฝัน ขอบคุณหลานมากที่มาให้กำลังใจผมเสมอๆ งานธรรมนี้บอกตามตรงหาคนใฝ่ใจได้ยากนัก แต่ผมก็ยังจะเขียนไปจนกว่าจะเขียนไม่ได้เพราะแรงรักศรัทธาล้นเหลือครับ แก้วประเสริฐ.
7 มิถุนายน 2548 13:04 น. - comment id 476328
คุณ ผู้หญิงไร้เงา เราคบหาสมาคมกันมานาน เริ่มแรกจากผมมาเล่นกลอนในเวปฯนี้ สร้างสรรค์งานร่วมกันก็มี ย่อมรู้และเข้าใจกันและกัน ถึงแม้ว่าเราจะไม่พูดมากเช่นอื่นๆ เพียงสบตากันก็เข้าใจกันแล้วจริงไหมตูน ผมเองเป็นคนหาใช่ลืมกันง่ายๆหรอก ขอบใจมากกลอนคุณก็แสนไพเราะเช่นกันครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
7 มิถุนายน 2548 13:07 น. - comment id 476330
คุณ ทำ มะ ชาด งานผมเป็นงานที่แก่โบราณมักเน้นแนวทางธรรมเป็นส่วนมาก นอกจากบางครั้งจะฉีกเพื่อระบายหาสิ่งบางประการสนุกสนานเท่านั้นครับ ดีใจด้วยที่เข้าใจงานผม และให้กำลังใจผมเสมอมา ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
7 มิถุนายน 2548 13:12 น. - comment id 476333
คุณ กอกก งานเขียนผมส่วนใหญ่แล้วมักเน้นถึงแนวธรรมเป็นหลักจะวกเข้าหาสิ่งรอบข้างบ้างก็เป็นบางส่วนครับ แต่หากทำให้หมู่ชนซาบซึ้งถึงงานเขียนได้ผมก็ภูมิใจในการสร้างสรรค์งานนี้เพื่อชักนำทางอันแจ่มใสได้ ผลกุศลอันพึงมีขอมอบให้คุณด้วยครับ ขอบคุณมากครับในความเอื้ออารีย์แก่ผมมาก แก้วประเสริฐ.
8 มิถุนายน 2548 13:26 น. - comment id 476969
เป็นอีกหนึ่งที่ประทับใจค่ะ
8 มิถุนายน 2548 17:41 น. - comment id 477103
คุณ ข้าวปล้อง สิ่งใดสร้างอารมณ์ให้ผู้อ่านได้ผมรู้สึกดีใจมากครับ ขอขอบคุณมากนะครับ แก้วประเสริฐ.