..กาลเวลา..ต้นหญ้าและสายน้ำ..

**พาฝัน**

.ณ ขอบฟ้าภายใต้รุ้งเจ็ดสี
เด็กหญิงชลทีนั่งคุยกับปลายฟ้า
เด็กชายต้นหญ้าไถ่ถามเรื่องราวที่ผ่านมา
เด็กหญิงกาลเวลาเฝ้ามองด้วยความสนใจ..

เสียงสายน้ำอ่อนหวานดังเจื้อยแจ้ว
หนูไหลแล้ว - - ทวนกลับบ้างได้ไหม
สงสารหญ้าที่ใครไม่ใส่ใจ
กระแสหนูพัดผ่านไป - - -เค้าชื่นใจบ้างสักที

ต้นหญ้า..แอบยิ้มน้ำตาคลอ
เพื่อนใครหนอ - -แสนดีขนาดนี้
ขอบคุณนะ - - ขอบคุณเธอ - - ชลที
แต่เหตุใด - -เธอผ่านไปเร็วรี่ - - ไม่เคยมีแม้ละออง

เมื่อครั้งแรก - - ที่เธอไหลผ่านฉัน
ใยตอนนั้นต้องมีครั้งที่สอง
ถ้าเธอผ่านแล้วให้ฉันแม้ละออง
ครั้งที่สอง - -ไม่ต้องย้อนกลับคืนมา

หนูสายน้ำเสียงอ่อย  ตอบกลับไป
ฉันเสียใจ - -ที่ฉันไม่แวะมาหา
รีบไปน่ะ - -มัววิ่งตามกาลเวลา
ลืมมองมา- - ฉันลืมเธอ..ฉันลืมไป..

กาลเวลา - -มองต้นหญ้าแล้วสงสาร
แสนเนิ่นนาน - -ที่เธอผ่านฉันใช่ไหม
บอกตรง-ตรงว่าฉันคงหยุดไม่ได้
น้ำกับฉันต้องวิ่งไป - - ส่วนเธอวิ่งไม่ไหว - - ขอโทษจริง-จริง

ลุงขอบฟ้า - -มองเด็ก-เด็กแล้วเห็นใจ
หญ้าใช่ไหม - - ที่ต้องโดนเพื่อนเขาทิ้ง
รอความรัก - -ความห่วงใยหวังแอบอิง
มันเป็นธรรมดาของทุกสิ่ง - - ยอมรับความเป็นจริงให้มันเป็นไป

อ่ะ  ที่นี้สายน้ำฟังลุงนะ
หนูไหลมาแล้วทวนกลับคงไม่ไหว
ทำอย่างนี้มันฝืนกฎโปรดเข้าใจ
เอาอย่างงี้ดีไหม - - เมื่อหนูไหลผ่านไป  ให้ใส่ใจต้นหญ้าเขาดีดี

กาลเวลา หนูก็ไม่อาจหมุนกลับ
รู้ไหมครับ - - ว่ามันเป็นมาอย่างนี้
น้ำกับหญ้าใช้เวลาทุกนาที
ทำทุกอย่างเพื่อสิ่งดี-ดี - - -แล้วจะไม่มีมาเสียดาย